چرا به خاطر حجاب باید از اسلام تشکر کرد؟

گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا ـ  سیده ناهید موسوی پژوهشگر حوزه زنان:  دین اسلام برای همه مسائل زندگی بشر برنامه و دستوراتی قرار داده است. «حجاب» نیز یکی از مهم‌ترین مسائل و از امنیت فوق العاده‌ای برخوردار است، امری که سرنوشت‌ساز است و فقط یک دستور نیست؛ بلکه افزون بر وظیفه شرعی یک وظیفه اجتماعی و ضروری به شمار می‌رود.

از نظر اسلام مسئله «حجاب» در دین، همان عفت در پوشش است. «عفاف» یکی از فضایل اخلاقی است که همواره در تعالیم اسلامی جایگاه والایی داشته و توجه خاصی بدان شده است و روایات زیادی عفاف را بهترین عبادت و برترین خصلت انسانی معرفی کرده‌اند. اهمیت این گنج به این است که به عنوان یک حالت درونی که از فطرت انسان سرچشمه می‌گیرد، در دنیای افسار گسیخته ما، بهترین عامل برای کنترل و تعدیل شهوات است. البته شهوت در معنای عام آن و منحصر به شهوت جنسی نیست؛ و این‌ها ویژگی بارز کسانی می‌باشد که در زندگی جا، پای حضرت زهرا (س) گذاشته‌اند و راه عفت را پیش گرفته‌اند.

آنچه از مفهوم واژه «عفاف» به ذهن متبادر می‌شود، استعمال این واژه در معنای خاص «حجاب» است. البته معنا و مفهوم عفاف بسیار فراتر و گسترده‌تر از حصر آن در معنای پوشش و حجاب است. عفاف حالتی نفسانی و فطری است که انسان را از حرام باز می‌دارد، اختصاص به جنسیت خاصی ندارد و نمود‌های گوناگونی دارد.

در حالی که حجاب امری ظاهری و بیرونی است، اما از ابعاد مختلف عفاف می‌توان در کردار، گفتار و فکر اجتماعی را برشمرد. چشم پوشی از نگاه حرام، پوشش مناسب، اعتدال در زینت و آرایش، میانه‌روی در خوراک و عفت در فقر و غنا از ابعاد مختلف عفاف در کردار بوده و پرهیز از کلام لغو و اندیشه حرام، عفت در گفتار و اندیشه را تشکیل می‌دهد. در هرحال باید دانست رعایت عفاف می‌تواند تعیین کننده‌ترین نقش را در حفظ مسیر اعتدال انسانی ایفا کند و انسان را به کمال و سعادت حقیقی خویش نائل گرداند.

در حالی‌ که اسلام  زن را در هاله زیبایی از قداست و پاکی قرار می‌دهد و به گوهر گران‌بهایی تبدیل می‌کند و دارای ارزش فوق‌العاده‌ای است، لیکن حذف مسئله حیا زن را به ابتذال می‌کشاند و از ارزش و بهای او می‌کاهد. بی شک اثر حیا فقط پرهیز از زشتی‌ها و قبایح آنگونه که بسیاری گمان می‌برند نیست؛ بلکه آثار مثبت زیادی در انجام واجبات و رعایت آداب و اخلاق انسانی دارد.

حیا به زن ابهت، شخصیت و ارزش می‌دهد، متأسفانه برخی حیا را نوعی ضعف نفس می‌دانند که اگر پرده حیا دریده شود سبب قوت نفس خواهد بود، اما کاملاً برعکس است و فرد بی‌حیا کسی است که تسلیم خواسته‌های نفسانی است و نمی‌تواند از آن روی گردان شود؛ اما افراد باحیا بر اثر قدرت روحانی در برابر عوامل گناه مقاومت می‌کنند و سد نیرومندی میان خود و آن‌ها به نام حیا قرار می‌دهند. در مقابل اما، حجاب مایه تشخص و آزادی زن است. برخلاف تبلیغات ابلهانه و ظاهربینانه مادی‌گرایان، مایه اسارت زن نیست، حجاب وقار و متانت است، ارزش‌گذاری زن است و همچنین سنگین شدن کفه آبرو و احترام او است این موضوع را باید خیلی قدر دانست و باید از اسلام بخاطر مسأله حجاب تشکر کرد، زیرا جزو نعمت‌های الهی است. (بیانات ۱۳۹۱/۲/۲۳)

الگوی زن مسلمان ایرانی باید تبدیل به یک نماد شود و زن‌های مومن در جامعه ما باید سعی کنند قدر زن مسلمان ایرانی را بدانند. زنی که در اختلاط و معاشرت، با مردان قاتی نمی‌شود و خود را وسیله‌ای برای جلب چشم مرد نمی‌داند و خود را بالاتر از این می‌داند؛ زنی که شأنش را عزیزتر از این می‌شمارد که خود را عریان کند. همان زن خود را در دامنه قله‌ای می‌داند که در اوج، فاطمه‌ی زهرا (س) بزرگ‌ترین زن تاریخ بشر قرار دارد؛ آن زن، زن مسلمان ایرانی است. زن باید دیگر از این بازیچه‌های فراهم آمده‌ی تمدن غربی و روش‌های توطئه آمیز آن، رو بگرداند و به آن بی اعتنایی کند. (بیانات، ۱۳۶۸/۱۰/۲۶)

در نهایت نمونه کامل و جامعی از عفاف و حجاب را می‌توان در وجود مبارک حضرت فاطمه سلام الله علی‌ها دید که در روایتی از امام باقر (ع) نقل شده؛ مرد نابینایی وارد منزل شد، فاطمه (س) خود را حجاب کرد و نگاه نکرد. پیامبر (ص) پرسید: چرا چنین کردی این که نابینا است؟ فاطمه (س) عرض کرد؛ اگر او مرا نمی‌بیند، من که او را می‌بینم و او بوی مرا حس می‌کند! پیامبر اکرم (ص) فرمود: «گواهی می‌دهم که تو پاره دل من هستی.»