یک فعالیت موسیقیایی سالم برای دهه هشتاد و نودیها+ فیلم
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، گروه نمایشی بهمن متشکل از چند نوجوان دهه هشتاد و نودی که به فعالیت موسیقی ضربی (تمبک نوازی) به مدرسی کوروش حجازی مشغول هستند و بنا دارند که پس از تمرینات چند ماهه و رسیدن به هماهنگی و آمادگی برای اجرا در برج میلاد تهران به صحنه بروند.
سری به تمرین این گروه در یک روز پاییزی زدیم و با نوازندگان و مدرس گروه بهمن به گفتوگو نشستیم که مشروح آن را میخوانید:
کوروش حجازی نوازنده تنبک و مدرس موسیقی گروه بهمن است. حجازی که شاگرد مکتب بهمن رجبی بوده و اولین معلمش هم عادل تاجیک است، معتقد است که سبک تنبک نوازیاش به شیوه استاد حسین تهرانی و بهمن رجبی است، چرا که در محضر این اساتید کسب فیض کرده؛ وی میگوید: فضا و سبک سیاق این گروه، درست ادا کردن قطعات، با اصالت و تلاش گوناگون نواختن است نه صرفا نواختن یک ساز و تصنیف، هدف از اجرای این گروه که افراد تشکیل دهنده آن متولدین دهه ۸۰ تا ۹۰هستند به چند مورد تقسیم میشود که تنبک نوازی مکتب رجبی از نظر زیباشناسی، تجسم ریتمیک، ملودیک و شعور نوازندگی از جمله آنها هستند.
هجونوازی بر جامعه موسیقی امروز ضربه زده است
وی ادامه میدهد: در جامعهای که هجو نوازی به گونهای چنبر زده و متانتی در نواختن سازها وجود ندارد، فقط خودنمایی در نسل کنونی محتوا شده، خالی کردن استرس و آشفتگی درونی که اصالتی از عقبه صاحب سبکهایی چون حسین تهرانی، زنده یاد امیر ناصر افتتاح، ناصر فرهنگ فر، محمداسماعیلی، جهانگیر ملک و مرتضی خان عیان و امیر بیداریان و ... نه تنها ملموس نیست بلکه احساس نیز نمیشود.
حجازی خاطرنشان میکند: از آنجا که معلمانی، چون پژمان حدادی، پدرام خاور زمینی، حمید قنبری برای نگهداشتن و پرورش نسل امروز برای عرصه موسیقایی کوشیدهاند، جایی بس دلگرمی است و در آخر اینکه تا زمانی که به بزرگان هنر و هنرشان احترام گذاشته نشود، این عرصه هنر به جایگاهی که باید دست نخواهد یافت. از خواننده این مطلب تقاضا دارم در هر سازی که مینوازند، قبل از آن، نسبت به ریشه و عقبه آن ساز و انسانهای تاثیر گذاری که در آن ساز موثر بوده اند توجه داشته باشند و به گفته روبرت شومان، رسالت اصلی یک هنرمند ارسال روشنایی به تاریکی قلب انسان هاست.
وقتی تنبک نوازی روح را به آرامش میرساند
نگین ابوفاضلی یکی از نوازندگان تنبک این گروه است. وی میگوید: در کنار دوستانم به اجرای ۴ قطعه از جمله «در قفس»، «اتل متل توتوله»، «گفت و گوی چپ و راست» و «روی حوضی» میپردازم حس خیلی خوب در کنار آرامش خاص دارم. وقتی «گفت و گوی چپ و راست» به صورت مجزا دست راست و دست چپ در میآیند و به صورت هماهنگ در گفت وگو هستند ، این موضوع باعث ظرافت تبادل زبان یکدیگر میشود.
وی اظهار میکند: قطعه «اتل و متل» سبب شد ملودی در ذهن ما تداعی شود و حتی این ملودی در ذهن مخاطب نیز جریان یافته و در واقع اجرای قطعات استاد رجبی برای ما باعث شد تا تفکرات ما نسبت به تنبک بیشتر شود و افکار ما نیز نسبت به تنبک نوازی و قطعات آن رشد و پیشروی داشته باشد. در اجرای قطعات تنبک باید دو ویژگی را حفظ کرد که یکی از آنها قدرت اجرایی و دیگری ظرافت اجرایی، یعنی در واقع وقتی تنبک میزنیم یک آرامش درونی و ظاهری خاصی میگیریم و در نهایت این آرامش به روحمان نیز سرایت کرده و روح انسان را به آرامش میرساند.
درباره ساخت قطعات ابوالحسن صبا و بهمن رجبی
شمیم شمسی دیگر نوازنده تنبک نیز میگوید: قطعه «در قفس» که سازنده این قطعه ابوالحسن صبا بوده و برای ساخت آن از صدای بال پرندگان «در قفس» بهره گرفته است، این بهره گیری به صورت ملودی و با ساز ویولن، نواخته شده است و استاد رجبی این قطعه را با تنبک به صورت ریتمیک نواخته است. در قطعه «اتل متل» از شعر کودکانه استفاده شده و در این زمان میطلبد نتها طوری نواخته شود که شنونده مفهوم قطعه را متوجه شود و حتی
آن قدر تکنیک و ظرافت بالا رفته که در این قطعه، شنونده از نظر ملودیک احساس این قطعه را با زبان خود تکرار میکند و تداعی ملودی در ذهن مخاطب میکند، به گونهای که مخاطب از آن حس خوبی بگیرد و قطعه «مطربی»، ریتم ۶ و ۸ دارد و باعث شده تا شنونده به درک عمیق تری از این قطعه برسد.
وی میافزاید: کتاب استاد رجبی به من کمک کرد تا با درک عمیقتر و جدی تری با ساز تنبک آشنا شوم و در تمامی ابعاد اجرا هم از نظر شعور، درک، زیبایی و مفهوم خاصی دارد و برای شنونده احترام و ارزش قائل هستند ، به نوعی که موسیقی را با عمق وجود درک کند.
«گفتوگوی چپ و راست» در تنبک حائز اهمیت است
ایلیا شهر آشوب یکی از پسران گروه بهمن است که میگوید: در طول سالهایی که به دنبال آموختن ساز تنبک بودم وقتی بعد از گذشتن چند سبک، با مکتب استاد رجبی آشنا شدم، مکتب او باعث شد من به فکر فرو بروم و در خود غرق شوم، همین باعث شد من به خواسته خودم نزدیک و در اجرای قطعات در کتاب «عالی و فوق عالی» متوجه شدم که این مَرد بزرگ چقدر برای این ساز زحمت کشیده شده که از همه ابعاد وقتی به آن فکر میکنم، صحبتهای فراوانی میتوان کرد.
کسری شهیدی نوازنده دیگر تنبک نیز بیان میکند: حدود سه سال است که در محضر استاد حجازی هستم و از این بابت احساس خوبی دارم که میتوانم در مقابل اساتید موسیقی، حداقل ۵ قطعه از نتهایی که بهمن رجبی نوشته را بنوازم، استاد رجبی در تکنیک «گفت و گوی چپ و راست» به ما آموخت که دست راست اجرا میکند و دست چپ گویای مطلب است و همین طور برعکس هم امکان پذیر است. مثلا در قطعه «اتل متل» استاد بهمن رجبی توانست با ساز تنبک که به صورت ساز ریتمیک بوده برای مخاطب به گونهای بنوازد که قطعه را در ذهن مخاطب تجسم یابد.
نوازندگی را شغل اصلی خود قرار میدهم
ایلیا رحمتی نوازنده تنبک نیز میگوید: احساس خوبی دارم و از کوروش حجازی تشکر میکنم که مرا با گروه نوازی و چگونه نواختن در گروه آشنا کرد، از کودکی به موسیقی علاقه وافر داشتم و در نظر دارم که در آینده نواختن این ساز را در زمره شغل اصلی خود قرار دهم. ما در این کلاس از طریق استاد حجازی آموختیم، تنبک میتواند به عنوان یک دوست و همراه باشد. همچنین نحوه دست گرفتن آن نیز به ما آموخته شد. ما در این کلاس آموختیم تنبک هدیهای از طبیعت است و اگر به تنبک احترام بگذاریم در واقع به طبیعت احترام گذاشتهایم.
نیما جدیدی هنرآموز دیگر تنبک هم میافزاید: بهمن رجبی یکی از معروفترین اساتید تنبک نوازی در ایران هستند. او تک نوازی و دونوازی تنبک و همکاری با سازهای ملودیک را از دهههای بسیار قبل آموخته و ارائه داده است. قطعات معروف تنبک نوازی، قطعه «گفت و گوی چپ و راست» است که وی در کتاب دوم خود قطعهای از قطعات ملودیک موسیقی ایران را با ریتم، تجسم نموده که نام آن «در قفس» است. وقتی این قطعات را مینوازم حس خوبی در من ایجاد میشود.
وی میگوبد: آموزش موسیقی تنبک بهمن رجبی در من باعث شد تا تفکراتم نسبت به نواختن ساز تغییر کند و بعد از آن وارد گروهی شدم که در این گروه از کتاب دوم بهمن رجبی با عنوان «عالی و فوق عالی» ۵ قطعه را اجرا کردیم و همچنین دریافتم که در این کتاب قطعاتی گنجانده شده که برایم بسیار جذاب و تکنیکها و گریساندوهایی که داشت و در کنار آن تجسم ملودیکها برایم ملموس و قابل درک بود.
گروه موسیقی کوبهای بهمن به زودی قرار است در برج میلاد تهران اجرای کنسرت داشته باشد.
انتهای پیام/