دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
11 آذر 1402 - 09:26

انتظاری که ورزشکاران بانو از معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان دارند

انتظاری که ورزشکاران بانو از معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان دارند
معاونت زنان وزارت ورزش و جوانان در حالی به عنوان یکی از حساس‌ترین معاونت‌های این وزارتخانه برشمرده می‌شود که این روز‌ها با انتقاد‌های زیادی مواجه شده است.
کد خبر : 882377

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزای علم و فناوری آنا،  جنجال‌ها بر سر مثبت شدن دوپینگ دو بانوی مدال آوری بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۲۳ هانگژو و انتشار فیلم هنجارشکن دوومیدانی کار زن قزاقستانی در رقابت‌های دوومیدانی ناشنوایان قهرمانی آسیایی تهران، اتفاقات تازه‌ای است که باعث شده تا بار دیگر عملکرد معاونت توسعه ورزش زنان مورد نقد و بررسی قرار بگیرد.

مریم کاظمی پور در شرایطی از ابتدای تشکیل وزارت ورزش و جوانان در دولت کنونی، مسئولیت این معاونت را عهده دار شده، که نتوانسته آن طور که باید انتظارات را در این بخش برآورده کند. به خصوص این که، او همزمان از سال گذشته، نایب رییسی کمیته ملی پارالمپیک را هم پذیرفته و وظایفش در قبال ورزش حوزه بانوان دوچندان شده است.

بازی‌های پاراآسیایی ۲۰۲۳ هانگژو، اواخر مهر ماه بود که برگزار شد و کاظمی پور نیز به عنوان نایب رییس کمیته ملی پارالمپیک در این رویداد حضور داشت. حالا با گذشت چند صباحی از این رویداد مهم، خبر رسیده که تست دو پینگ سه نفر از بانوان ورزشکار این کاروان که از قضا دو تن از آن‌ها در هانگژو مدال آور بودند، مثبت اعلام شده و این مدال پس گرفته می‌شود. در همین بحبوحه، انتشار فیلم بدون حجاب دوومیدانی کار زن خارجی در مسابقات ناشنوایان آسیایی تهران نیز مزید بر علت شده تا ورزش زنان کشور با حاشیه‌هایی مواجه شود.

اکنون این پرسش به وجود می‌آید که چرا مریم کاظمی پور به عنوان نفر اول ورزش زنان، هیچ واکنشی به این قضایا نشان نداده و در مقابل وقایع اخیر سکوت اختیار کرده است؟ به هر شکل واضح است که فدراسیون ناشنوایان با هماهنگی معاونت بانوان و سایر نهاد‌های مربوطه وزارتخانه اقدام به برگزاری مسابقات آسیایی تهران کرده و بنا بر ادعای حاضران، نماینده معاونت بانوان هم در محل رقابت‌ها حاضر بوده است.

این که مسابقات دوومیدانی ناشنوایان آسیایی تهران تنها با حضور دو تیم شرکت کننده در بخش بانوان برگزار شده و چنین تصویر هنجار شکنی از آن بیرون آمده، ناشی از سوء مدیریت است و از آن دست اتفاقات نابخشودنی است که مطمئنا نیاز به شفاف سازی دارد.

از دیگر مواردی که باعث شده تا این روز‌ها عملکرد معاونت بانوان وزارت ورزش زیر ذره بین قرار بگیرد، اظهارنظر تامل برانگیز کاظمی پور در خصوص ممنوعیت حضور مربیان مرد در تیم‌های ملی زنان است. در وضعیتی که تعداد مربیان زن تراز اول در تیم ملی بسیار اندک است، اما کاظمی پور عنوان کرده که آمار مربیان بین المللی زن آن قدر زیاد است که دیگر نخواهیم از مربیان مرد استفاده کنیم.

گلایه‌ها بر سر اعزام نشدن رشته‌های گروهی زنان به بازی‌های آسیایی ۲۰۲۳ هانگژو از دیگر موضوعات بحث برانگیزی است که طی چند ماه گذشته به آن خیلی اشاره شده است. اگر چه تصمیم نهایی در خصوص اعزام کاروان ورزش ایران به بازی ها، توسط کلیه اعضای ستاد عالی بازی‌های آسیایی گرفته می‌شود، اما در این رابطه پیگیری ها نشان می دهد مریم کاظمی پور هم چانه زنی لازم، برای گنجاندن رشته هایی، چون هندبال، والیبال، بسکتبال در فهرست این بازی‌ها که پیشرفت قابل ملاحظه‌ای در میادین بین المللی داشته اند، نکرده است.

ممنوعه‌های ورزش زنان

مچ اندازی، پاورلیفتینگ و فیتنس چلنج سه رشته‌ای بودند که تلاش‌های زیادی صورت گرفت تا بعد از سال‌ها تابوی حضور بانوان ایرانی در آن‌ها شکسته شود، اما در سال اول حضور کاظمی پور در این معاونت خبر رسید که به یکباره فعالیت زنان در آن ممنوع شده است. این ممنوعیت، ولی چندی بعد با توجه به هجمه‌های صورت گرفته برداشته شد و او ادعا کرد که فعالیت در این سه رشته برای زنان ایرانی منعی ندارد.

بوکس و ورزش‌های زورخانه‌ای رشته‌های دیگری بودند که کاظمی پور در این برهه ممنوعیت فعالیت در آن‌ها را برای بانوان اعلام کرد. البته که در مورد این دو رشته باید گفت فعالیت‌ها به صورت غیررسمی و زیرزمینی انجام می‌شد و رسما مجوزی داده نشده بود. اما شرایط به گونه‌ای بود که فدراسیون‌های مربوطه به عنوان متولیان این رشته ها، نشست‌های کارشناسی زیادی را با مسئولان قبلی برگزار کرده بودند تا راه اندازی بوکس و ورزش‌های زورخانه‌ای را به سرانجام برسانند. ولی همه این برو بیا‌ها بی نتیجه ماند و معاونت بانوان به صراحت اعلام کرد: زنان به جای بوکس به سراغ رشته‌های دیگر بروند. در مورد ورزش‌های زورخانه‌ای هم برخی ملاحظات فرهنگی و شرعی فعلا این اجازه را نمی‌دهد که فعالیتی داشته باشیم. فهرست ورزش‌هایی که از دیدگاه مسئولان وزارت ورزش و جوانان برای زنان ممنوعیت دارد، به مواردی که در بالا به آن‌ها اشاره شد، خلاصه نمی‌شوند؛ چون دو رشته دیگر هم وجود دارد که در عین داشتن مجوز، چندان با بی مجوزبودن فرقی نمی‌کند. این دو رشته ژیمناستیک و شنا هستند. اولی برای نوجوانان توصیه شده و دیگری هم با توجه به مقوله پوشش بیشتر جنبه سرگرمی خواهد داشت تا یک ورزش حرفه ای.

نبود اسپانسر و سخت افزار، عدم پخش تلویزیونی مسابقات تنها گوشه‌ای از کار‌های زمین مانده در بخش معاونت بانوان وزارت ورزش و جوانان است که راهکار یا برنامه مشخصی برای آن ارائه نشده است.

کاظمی‌پور پیش از این در اظهارنظری در واکنش به مطالبه زنان ورزشکار از این حوزه گفته بود: توصیه می‌کنم ورزشکاران، جوانی و توانمندی خود را در رشته‌های مشابهی محک بزنند که حداقل الان مصوب هستند و مسیر آماتوری را طی کرده‌اند و به سمت قهرمانی در حال گذر هستند. رشته‌هایی، چون تکواندو، ووشو و کاراته به بلوغ حرفه‌ای رسیده‌اند. به نظرم الان صلاح نیست جوان‌هایی که در دوران اوج هستند بخواهند وقت خود را صرف این کنند که منتظر رشته جدیدی باشند که بیاید تا سپس در آن فعالیت رسمی خود را شروع کنند.

در این که ورزش زنان به دلیل چارچوب های مشخص با محدودیت هایی مواجه است هیچ شکی نیست و باید تابع مقررات بود،اما از معاونت بانوان نیز این انتظار می رود که با نگاه حرفه ای تر در خصوص وقایع این حوزه نظرات کارشناسی بدهد تا فعالیت زنان بدور از هر جنجالی پیگیری شود.

انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب