یادداشت مولاوردی پس از بازگشت از نیویورک
معاون رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده پس از بازگشت از اجلاس زنان در نیویورک یادداشتی را در صفحه فیسبوک خود منتشر کرد که در آن از منتقدان سفر هیات ایرانی به نیویورک با عبارت افرادی که با «گل‌آلود کردن آب در حال گرفتن ماهی‌های خود هستند» یاد شده است.
به گزارش گروه اجتماعی آنا، متن کامل یادداشت معاون رئیس جمهوری در امور زنان و خانواده و رئیس هیأت اعزامی از سوی جمهوری اسلامی ایران به اجلاس کمیسیون مقام زن(پکن+20) بدین شرح است:
ساعاتی قبل بعد از پشت سر گذاشتن سفر کاری فشرده به سازمان ملل، وارد کشور شدیم. ظاهراً علاوه بر دلواپسان داخلی سفر برخی هم در خارج از کشور با تحریف سخنرانی من در افتتاحیه اجلاس کمیسیون ٥٩ مقام زن (پکن+٢٠) و گل‌آلود کردن آب در حال گرفتن ماهی‌های خود هستند!
شاه‌بیت انتقاداتشان هم اشاره به تأثیر تحریم‌های یکجانبه و زورمدارانه بر وضعیت زنان و کودکان در آن سخنرانی ٥ دقیقه‌ای است و اصرار دارند این موضوع را جا بیاندازند که در آن سخنرانی تحریم‌ها تنها دلیل عدم دستیابی به توازن جنسیتی فراگیر بیان شده است و هم‌صدا با مخالفان داخلی شکسته شدن قفل تحریم‌ها از اینکه مبادا قدمی برای رفع تحریم‌ها برداشته شود برآشفته شده‌اند.
در اینجا متن دقیق و کامل عبارات مربوطه را برای کسانی که زحمت یکبار مرور و مطالعه متن کامل سخنرانی را به خود نمی‌دهند بازنشر می‌کنم تا معلوم شود از تحریم‌ها به عنوان مصداقی از کمبود منابع مالی و سرمایه‌گذاری در کنار سایر موانع و چالش‌ها نام برده شده است:
«مادامی که موانعی چون منازعات مسلحانه و ناامنی، کمبود منابع مالی و سرمایه‌گذاری، به‌ویژه ناشی از تحریم‌های اقتصادی، فقدان یا ضعف مکانیسم‌های پاسخ‌گویی و چالش‌های زیست‌محیطی و... وجود دارند، دستیابی به توازن جنسیتی فراگیر ناممکن خواهد بود. ضمن آن که به موازات چالش‌های موجود، در بیست سال اخیر بروز چالش‌های نوظهور در اشکال نوین و مدرن هم در عدم تحقق کامل اهداف پیش‌بینی‌شده مؤثر بوده است.»
به استناد این موانع و چالش‌ها در ادامه سخنرانی به بیان مصادیقی از وضعیت زنان دنیا در ١٢ محور نگران‌کننده زندگی زنان دنیا بیست سال بعد از پکن پرداخته شده است:
«بر همین اساس علیرغم اقدامات و ابتکارات متخذه در بسیاری از کشورها، از زنانه‌تر شدن فقر، دور ماندن بسیاری از دختران از تحصیل و آموزش، شیوع مرگ‌ومیر مادران و کودکان، نرخ غیرقابل‌قبول کلیه اشکال خشونت علیه زنان، تداوم خشونت و تجاوز علیه زنان و دختران در مناقشات مسلحانه، نرخ پائین مشارکت اقتصادی زنان، سهم اندک زنان در پارلمانها و در پست‌های تصمیم‌گیری، عدم تحقق الزامات مربوط به اثر بخشی مکانیزم‌های نهادین، حضور اندک زنان در موقعیت‌های تصمیم‌گیری در حوزه رسانه و تکنولوژی اطلاعاتی، تداوم نقض فاحش حقوق بشر زنان، حضور کمرنگ زنان در نهادهای تصمیم‌گیر، برنامه‌ریز و سیاست‌گذار زیست‌محیطی و ادامه حیات موانع در دسترسی و کنترل زنان به مالکیت برابر، منابع طبیعی و زمین و تداوم نقض حقوق بشری دختربچه‌ها در اشکال مختلف باید ابراز نگرانی کرد.»
موضوع دیگری که مستمسک انتقاد قرار گرفته، اشاره به عبارات ذیل است که به منشا اثر بودن جایگاه والای زن در آموزه‌های قرآنی و اسلامی در تدوین اسناد و قوانین جمهوری اسلامی ایران از جمله قانون اساسی و قوانین موضوعه پرداخته است که ضمن آنکه استیفای حقوق مادی و معنوی زنان را تضمین می‌کند، چارچوب هنجاری حاصل از آن محیطی را فراهم آورده که زنان ایرانی می‌توانند با حفظ شأن و کرامت انسانی خویش در تمامی عرصه‌ها حضور فعال داشته باشند.
«قـانون حقـوق و مسئولیت‌های زنان در جمهـوری اسلامی ایران، قـوانین بــرنامه‌های چهارم و پنجم توسعه، قوانین بودجه کشوری، همچنین سیاست‌های مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی در زمینه اشتغال، آموزش و سوادآموزی، مشارکت اجتماعی، سلامت و ورزش زنان، از جمله دستاوردهای تقنینی در راستای توانمندسازی حقوقی زنان پس از پیروزی انقلاب اسلامی محسوب می‌شوند که در حکم قانون هستند.»
«ضمن آنکه تلاش برای رفع خلأها در دستیابی زنان به حقوق شرعی و قانونی خود همچنان ادامه دارد.»
«البته، دولت جمهوری اسلامی ایران از چالش‌هایی نظیر نرخ نسبتاً پایین مشارکت زنان در مناصب سیاسی و تصمیم‌گیری، حضور در بازار کار و همچنین کمبود داده‌ها و اطلاعات به تفکیک جنس غافل نبوده و برای رفع آنها و تسریع در روند روبه‌رشد اقدامات توانمندساز برای زنان می‌کوشد.»
در فراز پایانی سخنرانی هم ضمن تأکید بر ضرورت اقدام جمعی در لغو تحریم‌های ناعادلانه و تأکید بر رابطه مستقیم امنیت و توسعه و با در نظر گرفتن این نکته که زنان و کودکان همواره قربانیان اصلی شرایط جنگ و منازعه بوده‌اند، مبارزه با انواع ناامنی از تهدیدات نظامی و مرزی گرفته تا تهدید اقتصادی، غذایی، زیست محیطی، بهداشتی و سلامت، و مهمتر از همه، تمامی اشکال خشونت و افراطی‌گرایی با هر توجیه و دستاویزی می‌بایست در اولویت توجهات جهانی قرار گرفته و در دستورکار توسعه پس از ٢٠١٥ مورد تأکید ویژه قرار گیرد.
برای برون‌رفت از این وضعیت بر این نکته تأکید شده است که دخالت دادن و ورود نگاه مادرانه و زنانه در مدیریت جهانی یک نیاز مبرم است تا جهان امن‌تر، عادلانه‌تر و صلح‌آمیزتر گردد.
« تحقق کامل کار پایه عمل و اعلامیه پکن نیازمند ریشه‌یابی موانع دستیابی به مفاد آن و اتخاذ راهبردهایی جدید و رویکردی جامع است که ویژگی‌های فرهنگی، مذهبی و تاریخی خاص جوامع را از نظر دور نمی‌دارد. ضمن آنکه باید توجه داشت پیشرفت زنان و توانمندی آنها ارتباط متقابل و تنگاتنگی با عدالت اجتماعی و حقوق بشر در معنای عام دارد و نباید به عنوان یک موضوع صرفاً مرتبط با زنان در نظر گرفته شود، لذا در نظر گرفتن رویکرد جنسیتی در کلیه اهداف توسعه در کنار یک هدف اختصاصی برای عدالت جنسیتی ضروری است. در این میان افزایش مسئولیت‌پذیری مردان و پسران ایجاد همکاری و مشارکت قوی‌تر و گسترش همکاری‌های منطقه‌ای و بین‌المللی ضروری به نظر می‌رسد.»
حتی اگر در آن سخنرانی تحریم‌ها تنها دلیل و مانع توسعه و پیشرفت زنان و توانمندسازی آنان قلمداد شده بود، با توجه به اینکه شخصاً باور دارم که بیشترین و اولین قربانی تحریم‌ها زنان و کودکان هستند پربیراه نبوده است، با این که برخی که از دور دستی بر آتش دارند شاید به این باور نرسیده باشند که بی‌اختیار آدم را یاد این شعر سعدی می‌اندازد:
«ای سیر تو را نان جوین خوش ننماید معشوق من است آن که به نزدیک تو زشت است!»
موضوع دیگر اشاره به اقدامات ایران در حوزه نگران‌کننده خشونت علیه زنان در پنل دولتی است که برای اولین بار با مشارکت دفتر نمایندگی ایران نزد سازمان ملل در حاشیه اجلاس و به عنوان side event برگزار شد و تشکیل پلیس زن با هدف ایجاد فضای امن اجتماعی بهتر برای زنان و فراهم کردن انواع حمایت‌های امدادی و قضایی - بدون قضاوت ارزشی - مطرح شد.
انتهای پیام/
