استخدام فناوری‌های نوین در تجاری‌سازی محصولات کشاورزی

گروه اقتصاد خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ انتظار می رود با توجه به تحولات و ضرورت توسعه در بخش های مختلف تا چند سال آینده کشورهای جهان شاهد یک انقلاب بزرگ در صنعت کشاورزی  شوند. ربات‌ها، سنسورها، سیستم‌های آبیاری و کوددهی در سراسر جهان در حال گذراندن دوره آزمایشی و اثبات علمی و عملی هستند. با ورود حرفه‌ای این ابزار تکنولوژیک به دنیای مدرن، آینده صنعت کشاورزی دست‌خوش تغییری عظیم خواهد شد. همین مسئله باعث رقابت

بین کشورهای صاحب سبک و ایده های نوین شده است. براستی سهم تجاری سازی این محصولات در بازارهای جهانی چگونه ارزیابی می شود!   

عبدالمجید شیخی تحلیلگر مسائل اقتصادی درمورد استفاده از طرح‌های نوآورانه در تولیدات مختلف صنایع مانند صنعت کشاورزی در گفت‌وگو با آنا گفت: مصاحبه‌های برخی از بهره‌برداران در چند سال گذشته بیانگر این است که با انتقال فناوری‌های جدید و نوین مانند انتقال فناوری آبیاری نوین، انتقال فناوری آفت زدایی، انتقال فناوری تأمین کود غیرشیمیایی و .. عملا بهره‌وری گاهی به ۱۰ برابر هم رسیده است به خصوص در زمینه آب که فناوری‌های نوین آبیاری به‌ویژه آبیاری نواری که مصرف آب را به حدود یک چهارم می‌رساند؛ بنابراین بهره‌وری آب را (که در مجموع راندمانش در کشور زیر ۴۰ درصد است) ۴ برابر افزایش داده است. این فناوری جزو عوامل مهم تولید است و در کنار عوامل دیگر این تفاوت را دارد که اگر در نظام تولید فناوری به خدمت گرفته شود جهش و رشدی انفجاری در تولید به وجود می‌آورد.

سرعت انتقال فناوری در بخش کشاورزی

استاد دانشکده مدیریت و علوم اجتماعی دانشگاه آزاد اسلامی ادامه داد: مثلا همزمان در بخش کشاورزی موارد بسیاری وجود دارد که علاوه بر فناوری آبیاری‌های نوین، فناوری‌های دیگر کاشت، داشت و برداشت را هم که به خدمت گرفتند. مخصوصا با استفاده از توصیه‌های مروجین بخش کشاورزی بهره‌وری چندین برابر شده که بهره وری آبیاری را در دل خود محو کرده است. تولید متوسط کشاورز در سطح هکتار زمانی که از روش‌های کشت، داشت و برداشت سنتی استفاده می‌کرد، حدود یک تن بود و در حال حاضر با استفاده از آبیاری نوین و انتقال فناوری کاشت، داشت و برداشت از طریق مروجین بخش کشاورزی به ۱۲ تا ۱۴ تن رسیده است.

این اقتصاددان توضیح داد: این قاعده در صنعت خدمات و تمامی فعالیت‌های اقتصادی عمومی است یعنی خدمت گرفتن فناوری این جهش بزرگ را در نظام تولید به وجود آورده که در دنیا ملاحظه می‌کنیم مثلا در بخش کشاورزی به‌رغم ایستابودن سطح زیر کشت، ولی مرتبا برداشت در واحد سطح همچنان رو به افزایش و تا مرز تجاری‌سازی محصولات است و این ناشی از استخدام فناوری‌های نوین در تولید است.

این تحلیلگر مسائل اقتصادی تأکید کرد: طرح‌های نوآورانه و استخدام فناوری‌های نوین برای جذب ایده انرژی‌های نو منجر به تحول در صنعت کشاورزی و در نهایت تجاری سازی محصولات کشاورزی با کیفیت بالاتر و کاهش هزینه تولید می‌شود.  

تأثیر انرژی‌های تجدیدپذیر در بخش کشاورزی

شیخی در پاسخ به این پرسش که آیا طرح‌های نوآورانه در صنعت برق منجر به تحول در صنعت کشاورزی می‌شود، تصریح کرد: بله، ما می‌توانیم یکی از فعالیت‌های اقتصادی به صرفه را بین بهره‌برداران مخصوصا در روستا‌ها ترویج کنیم و آن هم احداث بهره برداری‌های تولید انرژی خورشیدی است و یکی از پیامدهایش این است که نیاز بخش کشاورزی به شبکه برق را برطرف و منتفی می‌کند.

احداث زیرساخت‌ها برای افزایش تولیدات با محور تجاری‌سازی

استاد دانشگاه افزود: بهره‌برداران بخش کشاورزی هم می‌توانند در تأمین انرژی و تقویت عرضه انرژی در شبکه برقی کشور مؤثر باشند. ضمن آنکه انرژی‌های تجدیدپذیر به شدت کم هزینه‌تر از تولید سوخت‌های فسیلی و تجدیدناپذیر است.

تحلیلگر مسائل اقتصادی ادامه داد: هزینه‌های بیشتر و بلندمدت برای احداث زیرساخت‌های انرژی‌های تجدیدپذیر برای افزایش تولیدات با محور تجاری‌سازی، منجر به صرفه‌جویی در درازمدت مدت، کاهش دوره بازگشت سرمایه و افزایش بازدهی سرمایه می‌شود همچنین آثار سوء زیست محیطی ندارد.

هزینه ظاهری برای انرژی‌های تجدیدناپذیر

این کارشناس مسائل اقتصادی گفت: متأسفانه تاکنون دنیا چنین روالی داشته که در محاسبات از قیمت تمام شده تولید کمتر به اثر سوء زیست محیطی توجه داشته است، اما در حال حاضر کشور‌ها نظام حسابداری نوینی با معرفی جداول اقماری راه اندازی کرده‌اند که این جداول آثار زیست محیطی را هم در محاسبات قیمت تمام شده لحاظ می‌کنند. این محسابات قضاوت متولیان اقتصادی را بهتر می‌کند دراینکه ببینند آیا به صلاح است که با هزینه ظاهری موقت، کوتاه مدت و کمتر از انرژی‌های تجدید ناپذیر استفاده کنیم یا با هزینه‌های بیشتر و بلندمدت احداث زیرساخت‌ها از انرژی‌های تجدیدپذیری استفاده کنند که آثار سوء زیست محیطی ندارند.

آثار بلندمدت صرفه‌جویی اقتصادی در منابع 

شیخی اظهار کرد: مثلا در حال حاضر صحبت جایگزینی خودرو‌های برقی به جای خودرو‌های بنزینی مطرح است و به اندازه‌ای که جایگاه‌های بنزینی وجود دارد، نیاز به جایگاه‌های پمپ برق و جایگاه‌های شارژ برق تولید داریم که این نیاز هزینه سنگین سرمایه‌گذاری چند میلیارد دلاری را می‌طلبد و در بلندمدت آثار اقتصادی صرفه جویی در منابع چنان بالا خواهد بود که این هزینه‌ها در مجموع قطره‌ای در دریای منافع دراز مدت آینده استفاده از انرژی‌های تجدید پذیر است که این صرفه جویی در دراز مدت دوره بازگشت سرمایه را به شدت کوتاه می‌کند و بازدهی سرمایه را به شدت افزایش می‌دهد.