آخرین لحظات عمر با برکت امام جواد (ع) چگونه گذشت؟
به گزارش خبرنگار فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، ۳۰ ذیالقعده سال ۲۲۰ هجری قمری در بغداد، یکی دیگر از ذریه رسول خدا (ص) که به جواد آل طه معروف بود، توسط خلفای عباسی به شهادت رسید و پیکر مطهرش مانند جد بزرگوارش سه روز در زیر آفتاب ماند تا عمال عباسی از ترس اینکه بوی خوش پیکر امام محمدتقی (ع) باعث رسواییشان شود، آن پیکر را در جوار مزار امام موسی کاظم (ع) به خاک سپردند.
حال در سال ۱۴۴۴ هجری قمری خیابانهای اطراف کاظمین در بغداد مملو از جمعیتی است که برای عرض ادب به ساحت امام جواد (ع) از راههای دور و نزدیک خودشان را به عتبه کاظمیه رساندهاند و به اقامه عزا میپردازند، چرا که نام نیک و دریای کرم جوادالائمه (ع) بر تارک آسمان و زمین همچنان میدرخشد. حضرت محمدتقی (ع) که در دوران کودکی به امامت رسید، در مدت ۱۷ سال امامتشان شگفتانههای مختلفی برای مخالفان و دشمنانشان به نمایش گذاشتند. دشمنانی که فهمی از علم امامت نداشتند و به بهانههای مختلف میخواستند علم و دانش امام جواد (ع) را بسنجند.
این امام همام در حالی در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند که لقب جوانترین امام شهید به ایشان رسید.
** غربت دردناک امام جواد (ع) در لحظه شهادت
حجتالاسلام علیرضا پناهیان درباره غربت و مظلومیت امام جواد (ع) در هنگام شهادت بیان میکند: الهی فدای امام جواد (ع) شوم که خدا یکی از الطاف خفیهای که به امام جواد داد، این بود که در خانهاش هم تنها بود، همسرش هم به او خیانت کرد.
او میافزاید: امام حسین (ع) در کربلا خیلی داغ و مصیبت تحمل کرد، اما هر موقع در خیمه میرفت آرامش پیدا میکرد، می فرمایند: خدا هیچ اهل بیتی را مثل اهل بیت من برای هیچ کسی قرار ندهد، میآمد یک طرف رباب را نگاه میکرد، چه همسر دلدادهای، یک طرف زینب را نگاه میکرد. اما امام جواد (ع) تنها بود. امام رضا (ع) خطاب به امام جواد (ع):ای فرزندم! پدرت فدایت شود زمانی که امام رضا (ع) در خراسان بودند، امام جواد (ع) در مدینه بودند، در این مدت امام رضا (ع) برای پسرشان نامههایی را نوشتند که مضامین نامهها میتواند امروز الگو باشد.
در یکی از نامه امام رضا (ع) خطاب به نورچشمش مینویسد: به نام خداوند بخشنده مهربان، خداوند به تو عمر طولانی عنایت فرماید و تو را از دست دشمنانت مصون دارد.ای فرزندم! پدرت فدایت شود. اموال من از آن توست. من برای تو اندوهبار و دل خستهام، تو هم برای حفظ حیثیت و جان و مال خودت از شرر دشمن، هر کس از چپ و راست تو آمد او را به صله و جایزه خوشحال ساز، دوستان و موالی و بستگان و فرزندان امام موسی و جعفر را برای قرابت آن دو بزرگوار به مال فراوان، صله رحم کن و از نیکان دودمان آنان دختری با اراده برگزین، بخیل و ممسک نباش و با او ازدواج نما.
خداوند در قرآن میفرماید: هر کس قرض دهد خداوند آن را چند برابر به او بر میگرداند و نیز میفرماید: هر کس به زن و فرزند و کسان خود وسعت بدهد خداوند به او وسعت و نعمت عنایت فرماید و هر کس از رزق و روزی خود که خداوند به او عنایت فرموده انفاق کند، خداوند بر وسعت و نعمت و رزق او میافزاید...ای فرزندم پدرت فدایت شود. این پدر تو است که دل به چیزی نبست، تو هم چنان باش.
انتهای پیام/