حالا وقت مربیگری تیم فرانسه نیست؛ زیدان در ۲ سال دوری از فوتبال چکار میکند؟
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، فصل ۲۰۲۳-۲۰۲۲ رقابتهای باشگاهی فوتبال اروپا با انجام بازی فینال لیگ قهرمانان میان منچسترسیتی و اینترمیلان به پایان رسید.
با برد رویایی یک بر صفر ابتدای هفته سیتیزنها، پرونده پیکارهای یک فصل قاره سبز بسته شد. حالا اعضای تیمها دوره استراحت تابستانی را آغاز کردهاند و در این حال پنجره نقل و انتقالات نیز در حال بازشدن است. مربیان و بازیکنان قابل توجهی جابجا میشوند تا فصل هیجانانگیز دیگری از اواسط تابستان آغاز شود. یکی از شخصیتهای که اکنون نامش در همین ارتباط زیاد شنیده میشود، «زینالدین زیدان»، اسطوره فرانسه است. چهرهای که به عنوان سرمربی چهار فصل روی نیمکت رئال مادرید نشست تا به یکی از بهترین مربیان تاریخ تبدیل شود. بعد هم تصمیم گرفت استراحت کند، اما نامش پیوسته به عنوان گزینه مربیگری تیمهای بزرگ قاره برده شده است. آخرین مرتبه که رسانهها از احتمال حضورش خبر دادند، چندی قبل در ارتباط با نیمکت مربیگری آینده تیم پاری سن ژرمن بود.
تیم مطرح و پرخرج لوشامپیونه فرانسه که حتی با بزرگانی مثل مسی، نیمار و امباپه به قهرمانی اروپا که رویایاش بود، نرسید. قبلتر از آن نیز پس از مسابقات جام جهانی قطر که با کسب مقام نایب قهرمانی فرانسه همراه بود، موضوع حضور «زیزو» روی نیمکت مربیگری تیم کشورش به جای دیدیه دشان سر زبانها افتاد اما وقتی دشان به همکاری با فدراسیون کشورش ادامه داد، چنین حضوری منتفی شد. زیدان در گفت و گویی با مجله GQ حاضر شده و به نکاتی اشاره کرده که قابل تامل است. از جمله در مورد علت عدم حضورش در راس کادر فنی تیم ملی فرانسه و حتی دوران فراغت کار مربیگری حرف زده است.
در این گزارش به مرور آخرین نقطه نظرات اسطوره فراموش نشدنی میپردازیم:
**خواندن کتاب به عنوان یک تفریح
اولین نکتهای که در این گفتگو زیدان به آن اشاره داشت، بحث مطالعه بود. این که در دو سال گذشته یکی از تفریحات اش، خواندن کتب مختلف بوده که در این میان کتاب سرگذشت اسماعیل زیدان، پدرش نیز اولویت نخست بوده است: «این دو سالی که از فوتبال دورم، برایم بسیار مفید بوده است. در این مدت توانسته ام کتابهای زیادی بخوانم. یکی از آنان، کتاب مسیرهای سنگی پدرم است. اثری که در آن او از دوران کودکی در الجزایر، کوههای کابیلی، ورودش به فرانسه برای کار به عنوان کارگر در کارگاههای ساختمانی در پاریس و سپس زندگی در مارسی نقل میکند. کتابی که اشعار کوتاهی هم دارد و از همه مهمتر درسهای مهمی است که برای زندگی میدهد و باعث آرامش خاطر میشود.»
زین الدین که اکنون ۵۰ ساله شده و پدر خانوادهای با ۴ فرزند است، خودش را همیشه مرهون پدرش میداند و از او حمایت میکند. بازیکن پیشین میافزاید: فروتنی، احتیاط، پشتکار و اعتماد چیزهای هستند که پدرم به ما آموخت. به من چیزهای زیادی را منتقل کرد. یادم میآید وقتی ۱۰ ساله بودم، فوری بعد از آنکه موهایم را کوتاه میکرد، قبل و بعد از مسابقات روغن زیتون به بدنم میزد و ماساژ میداد. باوجود خستگی کار روزانه همیشه دنبال کمک به من و دیگر اعضای خانواده بود و از هر فرصتی هم برای انتقال پیامی به ما استفاده میکرد.
زیزو تصریح میکند: شما به عنوان فرزند از پدر و مادر نیاز به حمایت دارید. همیشه به حرفهای آنها گوش میدهید تا جهت گیری مناسبی در زندگی داشته باشید. به خصوص در دوران نوجوانی، وقتی که پدرم از من مراقبت میکرد و تلاش داشت همیشه چهره آراستهای داشته باشم، مطمئنا باعث جلب توجهم میشد. او با آن دقت و توجه، باعث شد تا من هم همین رویه را دنبال کنم. همیشه در خدمت به انزو، لوکا، تئو و الیاس، چهار پسرم بودهام. سعی کردم بهترین دوست و مشاور برایشان باشم. درست است برخلاف پدرم بدن پسرهایم را با زیتون ماساژ ندادهام، اما تا دلتان بخواهد با آنها فوتبال بازی کردهام. در مادرید با وجودی که ابتدا خانهمان آپارتمانی کوچک بود، اما هیچوقت از فوتبال با آنها در آنجا غافل نمیشدم. بعضی اوقات هم آنقدر سر و صدا میکردیم که نگران همسایهها میشدم. البته آنها ما را میشناختند و اعتراضی نمیکردند، اما من خودم دیگر مینشستم تا سر و صداها بخوابد. شاید همین همراهی باعث شد تا انزو و لوکا تصمیم بگیرند فوتبالیست شوند.
**فواید دوره ریکاوری
او که در سال ۱۹۹۸ برنده توپ طلا شد، در این گپ و گفت همچنین از دیگر فواید دوره استراحتش گفت: وقتی به عنوان مربی کار میکنید، از ۸ صبح تا ۱۱ شب درگیر چیزهای مثل جلسات تمرین گروهی، آنالیز خود و رقبا، مرور کارهای تاکتیکی، دیدن ویدیو، کنفرانسهای مطبوعاتی و تعهداتی که دارید، جلسات با بازیکنان، مسابقات، مصاحبهها و ... میشوید. وقتی به خانه بازمیگردید، دیگر از نظر انرژی تخلیه شدهاید. با این حال سعی کردم برای خانوادهام هم وقت بگذارم. واقعا عاشق کاری هستم که انجام میدهم، اما فکر میکنم هر چند وقت یکبار باید وقفهای ایجاد کرد. به همین خاطر امروز مثل این دو سال اخیر در کنار خانوادهام از زندگی لذت میبرم. برای تک تک اعضای خانوادهام وقت کافی دارم که آنها را همراهی کنم. حتی وقت برای دیدن والدینم هم هست. به این ترتیب مرتب با اعضای خانواده ناهار و شام میخورم و با دوستانم وقت دیدن میگذارم. همه اینها برای یک چهره ورزشی تنها با کمی انعطاف میسر میشود. باورکنید سرعت زندگی من هنوز ۲۰۰ مایل در ساعت است با این حال کاملا احساس نشاط و تازگی میکنم.
**استفاده مناسب از وقت
زیزو که اینگونه اکنون از همراهی خانواده و دوره استراحت لذت میبرد، قبلا هم نشان داده بود که استفاده از وقت و فرصت را خوب بلد است. بازیکن سالهای ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۱ یوونتوس بعد از آنکه کفشهایش را در فینال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان آویزان کرد، برای ورود به عرصه مربیگری عجله نکرد. او ابتدا به عنوان مشاور ورزشی فلورینتو پرز، رئیس رئال در سال ۲۰۰۹ انتخاب شد. تا ۴ ژانویه ۲۰۱۶ برای هدایت تیم اصلی باشگاه اسپانیایی منتظر ماند. در این مدت تلاش کرد تمام زیر و بمهای مربیگری را فراگیرد و تجربه کسب کند. کوشید تا بهترین آموزشها گرفته و معلومات حرفهای خود را تکمیل کند.
اسطوره فوتبال فرانسه در این باره گفت: در آن دوره خیلی چیزها یادگرفتم. ابتدا در کلاسهای مختلف شرکت کردم و بعد به کار بزرگان توجه داشتم. یادم میآید من و پپ گواردیولا مرتب دیدارهای در مادرید داشتیم و با هم در مورد مسائل فوتبال بحث و تبادل نظر میکردیم. ما دو رقیب بودیم که با هم در عین حال رفاقت هم داشتیم و به هم احترام زیادی میگذاشتیم. واقعا از آن نشستها چیزهای زیادی یاد گرفتم. همانگونه که بعدا در نقش دستیار کارلو آنچلوتی نیز از این مربی بزرگ ایتالیایی نکاتی را فراگرفتم.
**تجربه مربیگری
بازیکن بزرگ تاریخ «خروسهای آبی» در این مصاحبه همچنین از آنچه به عنوان مربی تجربه کرد، نیز گفت: به نظرم هر چقدر تیم شما بهتر باشد، شانس بیشتری برای موفقیت خواهید داشت و در عین حال چالشهای تیم شما هم میتواند بیشتر باشد. من واقعا خوش شانس بودم که همکارانی بسیار خوب را در کنارم داشتم. همین به من کمک زیادی میکرد تا روی مسائل اصلی بازی و چیزهای مثل آمادگی بدنی، تاکتیک و شرایط تکنیکی بازیکنان تمرکز کنم و برنامه ریزی داشته باشم.
**مربیگری تیم ملی فرانسه
زیدان در این اظهار نظر همچنین در مورد شایعه حضورش در راس کادر فنی تیم ملی فرانسه که هر از گاهی شنیده شده، نیز نظرش را بیان کرد: بارها گفته ام و حالا نیز تکرار میکنم که اگر شما به عنوان بازیکن حضور در تیم ملی فرانسه را تجربه کرده باشید، وقتی مربی میشوید، منطقی است به کار در آن هم فکر کنید، اما حالا زمان مناسبی برای من در تیم ملی نیست.»
وی افزود: زمانی که در کن بازی میکردم، دوست داشتم به بوردو بروم. بعد هم خواستم به یوونتوس منتقل شوم و در نهایت بازیکن رئال مادرید شدم. هر بار تجربه متفاوت و سنگینتری داشتم که اسمش را جاهطلبی میگذارم. من همیشه در مسیر زندگی جاهطلب بودهام و خواستهام که پیوسته پیشرفت کنم. به خود هم ایمان دارم و مطمئن هستم روزی به حضور در روی نیمکت تیم ملی خواهم رسید. پس عجله نمیکنم.
انتهای پیام/