ساختار تشریحی ناشناخته قبلی در مغز کشف شد

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا به نقل از وبگاه (سای تک دیلی)، یک کشف اخیر که در مجله Science گزارش شده است، یک جزء ناشناخته قبلی از آناتومی مغز را توصیف می‌کند. این جزء جدید هم به‌عنوان یک سد محافظ و هم به‌عنوان پایه‌ای عمل می‌کند که از آن سلول‌های ایمنی می‌توانند از هرگونه نشانه‌ای از عفونت یا التهاب در مغز مراقبت کنند.

مطالعه جدید از آزمایشگاه‌های Maiken Nedergaard، یکی از مدیران مرکز اعصاب ترجمه در دانشگاه روچستر و دانشگاه کپنهاگ و Kjeld Møllgård، M.D. استاد عصب آناتومی در دانشگاه کپنهاگ انجام شده است.

ندرگارد و همکارانش درک ما از مکانیک بنیادی مغز انسان را تغییر دادند و به یافته‌های مهمی در زمینه علوم اعصاب دست یافتند، از جمله جزئیات بسیاری از عملکرد‌های حیاتی سلول‌های قبلا نادیده گرفته شده در مغز به نام گلیا و فرآیند منحصربه‌فرد مغز برای حذف مواد زائد؛ که آزمایشگاه آن را سیستم گلیمفاتیک نامید.

یک غشای تازه کشف شده در مغز به نام SLYM یک سد نازک، اما محکم است که به نظر می‌رسد CSF "تمیز" و "کثیف" را جدا می‌کند و سلول‌های ایمنی را در خود جای می‌دهد.

کشف یک ساختار آناتومیک جدید که جداسازی و به کنترل جریان مایع مغزی نخاعی (CSF) در داخل و اطراف مغز کمک می‌کند، اکنون درک بسیار بیشتری از نقش پیچیده‌ای که CSF ایفا می‌کند نه تنها در انتقال و حذف مواد زائد از مغز به ما می‌دهد. ندرگارد گفت.

این مطالعه بر روی غشا‌هایی متمرکز است که مغز را پوشانده است، که مانعی از بقیه بدن ایجاد می‌کند و آن را در CSF نگه می‌دارد. درک سنتی از آنچه که در مجموع لایه مننژ نامیده می‌شود، سدی متشکل از لایه‌های منفرد به نام‌های سخت، عنکبوتیه و ماده پیا است.

لایه جدیدی که توسط تیم تحقیقاتی مستقر در ایالات متحده و دانمارک کشف شد، فضای زیر لایه عنکبوتیه، فضای زیر عنکبوتیه، را به دو بخش تقسیم می‌کند که توسط لایه‌ای که به تازگی توضیح داده شده است، از هم جدا شده است، که محققان آن را SLYM، مخفف Subarachnoidal LYmphatic- می‌نامند. مانند ممبران در حالی که بسیاری از تحقیقات در این مقاله عملکرد SLYM را در موش‌ها توصیف می‌کنند، آن‌ها همچنین حضور واقعی آن را در مغز انسان بالغ نیز گزارش می‌دهند.

SLYM نوعی غشاء به نام مزوتلیوم است که به عنوان پوشش سایر اندام‌های بدن از جمله ریه‌ها و قلب شناخته شده است. مزوتلیا معمولاً اندام‌ها را احاطه کرده و از آن‌ها محافظت می‌کند و سلول‌های ایمنی را در خود جای می‌دهد. این ایده که ممکن است یک غشای مشابه در سیستم عصبی مرکزی وجود داشته باشد، اولین سوالی بود که توسط Møllgård، نویسنده اول این مطالعه مطرح شد. تحقیقات او بر روی نوروبیولوژی تکاملی و سیستم‌های موانعی که از مغز محافظت می‌کنند متمرکز است.

غشای جدید بسیار نازک و ظریف است و تنها از یک یا چند سلول در ضخامت تشکیل شده است. با این حال SLYM یک سد محکم است و فقط به مولکول‌های بسیار کوچک اجازه عبور می‌دهد. به نظر می‌رسد CSF "تمیز" و "کثیف" را از هم جدا می‌کند.

این آخرین مشاهدات به نقش احتمالی SLYM در ​​سیستم گلیمفاتیک اشاره می‌کند، که به جریان و تبادل کنترل‌شده CSF نیاز دارد و اجازه ورود CSF تازه را می‌دهد و در عین حال پروتئین‌های سمی مرتبط با آلزایمر و سایر بیماری‌های عصبی را از سیستم عصبی مرکزی پاک می‌کند.

این کشف به محققان کمک می‌کند تا مکانیک سیستم گلیمفاتیک را که موضوع ۱۳ میلیون دلار کمک مالی اخیر از سوی ابتکار مغز مؤسسه ملی سلامت به مرکز اعصاب ترجمه در دانشگاه روچستر بود، درک کنند.

SLYM همچنین برای دفاع مغز مهم به نظر می‌رسد. سیستم عصبی مرکزی جمعیت بومی سلول‌های ایمنی خود را حفظ می‌کند و یکپارچگی غشاء مانع از ورود سلول‌های ایمنی خارج می‌شود. علاوه بر این، به نظر می‌رسد که SLYM میزبان جمعیت خود از سلول‌های ایمنی سیستم عصبی مرکزی است که از SLYM برای نظارت در سطح مغز استفاده می‌کنند و به آن‌ها اجازه می‌دهد CSF عبوری را برای نشانه‌های عفونت اسکن کنند.

کشف SLYM راه را برای مطالعه بیشتر نقش آن در بیماری‌های مغزی باز می‌کند. به عنوان مثال، محققان خاطرنشان می‌کنند که غلظت‌های بزرگتر و متنوع تری از سلول‌های ایمنی در طول التهاب و پیری روی غشاء تجمع می‌یابند. هنگامی که غشاء در طی آسیب تروماتیک مغزی پاره شد، اختلال در جریان CSF به سیستم گلیمفاتیک آسیب رساند و به سلول‌های ایمنی غیر مرکزی سیستم عصبی اجازه ورود به مغز را داد.

این مشاهدات و مشاهدات مشابه نشان می‌دهند که بیماری‌های متنوعی مانند مولتیپل اسکلروزیس، عفونت‌های سیستم عصبی مرکزی و آلزایمر ممکن است توسط ناهنجاری‌هایی در عملکرد SLYM تحریک یا بدتر شوند. آن‌ها همچنین پیشنهاد می‌کنند که تحویل دارو‌ها و ژن درمانی به مغز ممکن است تحت تأثیر عملکرد SLYM قرار گیرد، که باید در نظر گرفته شود، زیرا نسل‌های جدیدی از درمان‌های بیولوژیکی در حال توسعه هستند.