«بایدن» جای پای خود را در قاره سیاه محکم می‌کند

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، نشست سران آمریکا و کشور‌های آفریقایی از امروز سه شنبه به مدت سه روز در واشنگتن برگزار می‌شود و حدود ۵۰ تن از سران کشور‌های آفریقایی ازجمله رهبران اتحادیه آفریقا به این مراسم دعوت شده اند. 

اهداف ادعایی این نشست مواردی چون همکاری‌های اقتصادی، کمک به ترویج صلح و ثبات در منطقه و تقویت قدرت واکنش جهانی به تغییرات اقلیمی عنوان می‌شود.

همزمان، وبگاه «آکسیوس» از قصد «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا برای اعلام برنامه سفر خود به قاره آفریقا خبر داد و نوشت که این اقدام برای سال میلادی ۲۰۲۳ تدارک دیده می‌شود.

هفته گذشته نیز، «جان کربی» سخنگوی شورای امنیت ملی کاخ سفید گفت که یکی از برنامه‌های بایدن، دعوت از اتحادیه آفریقا برای پیوستن به گروه ۲۰ به عنوان یک عضو دائم است.

به گزارش آنا، به طور سنتی آفریقا حوزه نفوذ اروپا به ویژه فرانسه محسوب می‌شود، اما در سال‌های اخیر، حجم سرمایه گذاری چین و روسیه در قاره سیاه، به افزایش نگرانی اتحادیه اروپا منجر شده است.

هفته پیش «جوزف بورل» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا، کشور‌های آفریقایی را به دلیل تداوم رابطه با مسکو به رغم جنگ اوکراین سرزنش کرد و گفت: شک دارم مردم کشور‌های آفریقایی که از روسیه حمایت می‌کنند اصلا بدانند ولادیمیر پوتین چه کسی است یا دونباس کجا واقع شده است. 

پیش از آن، «امانوئل ماکرون» رئیس جمهور فرانسه هم در حاشیه کشور‌های فرانسوی زبان به میزبانی تونس گفته بود: «یک پروژه غارتگری وجود دارد که اطلاعات غلط و نادرست را به طرف کشور‌های آفریقایی سوق می‌دهد، پروژه سیاسی که توسط روسیه و گاهی اوقات توسط دیگران تامین مالی شده است. تعدادی از قدرت‌های جهان می‌خواهند نفوذ خود را در آفریقا گسترش دهند. آن‌ها این کار را با هدف ضربه زدن به فرانسه و زبان فرانسوی، کاشتن بذر شک و از همه مهم‌تر تعقیب یک سری منافع مشخص انجام می‌دهند».

همزمان، در کنار سرمایه گذاری‌های عظیم اقتصادی چین در قاره سیاه، ارزیابی‌هایی وجود دارد مبنی بر اینکه جنگ اوکراین فرصتی برای افزایش صادرات نظامی پکن به آفریقا است.

در حال حاضر، کمتر از نیمی از تجهیزات نظامی آفریقا از سوی روسیه تامین می‌شود، اما غرب آفریقا هم به طور خاص مدتی است که به سوی چین برای کمک‌های نظامی متمایل شده است.

در حالی که چین نیروهایش را از دخالت مستقیم در بحران‌های آفریقا دور نگه داشته، در عین حال نقشی برجسته در ماموریت‌های صلح بانی سازمان ملل به دست آورده است. به عنوان نمونه، بیش از یک هزار نظامی، پلیس و نیروی متخصص را به سودان جنوبی اعزام کرده است.

همچنین، طی هشت سال گذشته، چین در تقریبا ۴۰ اقدام متقابل نظامی با شرکای خود از خلیج گینه مشارکت و همکاری داشته و کشتی‌های نیروی دریایی را برای عملیات ضد راهزنی دریایی مستقر کرده است.

به این ترتیب، اجلاس سران آمریکا – آفریقا که قرار است از امروز آغاز به کار کند، فرصتی در اختیار دولت بایدن قرار می‌دهد تا نشان دهد که می‌تواند نیرومندترین حریف دیرینه آمریکا در این منطقه را دفع کند.

در این میان، از خیز انگلیس که در دنیای پسابرگزیت، بیش از پیش با سیاست‌های آمریکا همسو شده نباید غافل ماند.

به عنوان مثال، دو روز پیش، «جیمز کلورلی» وزیر خارجه انگلیس گفت: دولت لندن به دنبال راهبرد‌های بلندمدت برای ارتقای رابطه با کشور‌های آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین است تا به این ترتیب، با نفوذ روسیه در این مناطق مقابله کند.

به گفته وی، در دهه‌های پیش رو، بخش بزرگتری از اقتصاد جهانی و به همان اندازه قدرت جهانی در دستان ملت‌های آسیایی، آفریقایی و آمریکای لاتین خواهد بود. پیشنهاد‌های لندن هم متناسب با نیاز‌های مردمان این کشور‌ها و توانمندی‌های انگلیس ارائه و یک طیف وسیع از تجارت گرفته تا سرمایه گذاری، دفاع و فناوری را شامل می‌شود.

اما اینکه در تقابل با نفوذ اقتصادی-امنیتی چین و روسیه، اعضای اتحادیه اروپا به ویژه فرانسه، پذیرای افزایش حضور انگلیس و آمریکا در قاره سیاه باشند، مسئله‌ای در خور تأمل است.