پشت پرده وحشتناک میزبانی ۲۰۰ میلیارد دلاری قطر در جام جهانی

به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری آنا، مسابقات جام جهانی قطر از دو روز  دیگر آغاز می‌شود. کشور قطر برای برپایی دومین جام جهانی به میزبانی قاره آسیا از زمان ریاست سپ بلاتر در فیفا برنامه ریزی کرده است. بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار برای برپایی این جام جهانی هزینه شده و سیاست کشور خاورمیانه‌ای در برخورد با کارگران مهاجر از ماه‌ها قبل مورد توجه رسانه‌های جهان قرار داشته است.

پت پتیسون، خبرنگار گاردین طی یادداشتی با عنوان "این جام جهانی چیزی فراتر از فوتبال است. من هزینه‌های انسانی را دیده‌ام" به اتفاقاتی که در این کشور رخ می‌دهد، پرداخته است. 

در گزارشی که این خبرنگار در نهایت از مخاطبان درخواست می‌کند تا رسانه گاردین را در افشای حقایق مخفی مانده از جام جهانی قطر حتی با پرداخت یک پوند حمایت کنند، آمده است: در گوشه‌ای از میز من یک کوه غول پیکر از هارد دیسک‌ قرار دارد. آن‌ها داستان تقریباً یک دهه زندگی کارگران مهاجر نپالی در کشور میزبان جام جهانی را به خود اختصاص داده‌اند.

در یکی از این دیسک‌ها، اخیراً عکسی از جولای ۲۰۱۳ از تیلاک بیشواکارما پیدا کردم که تصویری از پسرش گانش را در دست دارد. گانش زمانی که خانه را به مقصد قطر ترک کرد، نوجوانی بود که امیدوار بود مقداری پول برای حمایت از خانواده فقیر خود به دست آورد؛ دو ماه بعد جسد او را در تابوت به خانه آوردند!

عکس دیگری را باز کردم که یک تکه کاغذ پاره شده را نشان می‌داد و در آن اسامی ۲۲ کارگر نپالی دیگر را که در جولای آن سال جان باختند، درج شده بود. در کنار هر نام علت مرگ نوشته شده است: برق گرفتگی، سقوط، تصادف جاده‌ای. در ۱۷ جولای نام گانش به چشم می‌خورد. علت مرگ: ایست قلبی.

زندگی کوتاه گانش بخشی از یک تحقیق بزرگ در مورد رفتار با نیروی کار مهاجر در قطر بود (تقریباً ۹۰ درصد جمعیت این کشور را کارگران مهاجر تشکیل می‌دهند). این کاتالوگ وحشتناکی از سوء استفاده‌ها را فاش کرد - شلوغی، محل‌های کثیف، مصادره پاسپورت و عدم پرداخت دستمزد - که در برخی موارد ممکن است به کار اجباری، شکل مدرن برده‌داری، تبدیل شده باشد.

در سال ۲۰۱۴ یکی از کارگران به ما گفت که حقوق اضافه کاری معادل ۴۵ پنی (هر پنی برابر یک صدم دلار ایالات متحده آمریکا) در ساعت دریافت می‌کند. چهار سال بعد یکی دیگر از کارگران گفت که دستمزد پایه او ۶۰ پنی در ساعت است - ۱۰۰۰۰ برابر کمتر از درآمد گزارش شده لیونل مسی!

کارگران مهاجر با یک انتخاب ظالمانه روبرو هستند: در خانه بمانند و رنج بکشند، یا ریسک کنند و به خارج از کشور بروند. برای برخی ریسک نتیجه می‌دهد - پول به خانه فرستاده می‌شود، خانه‌ها بازسازی می‌شوند و بچه‌ها به مدرسه می‌روند - اما برای بسیاری از آن‌ها یک شرط بندی ناامیدکننده است.

گزارش دیگری از این رسانه انگلیسی با عنوان "استادیوم‌های شرم" منتشر شده که به صورت خلاصه به آمار و ارقامی پنهان مانده از میزبانی قطر می‌پردازد.

گزارش شده که قطر برای آماده سازی جام جهانی ۲۰۰ میلیارد دلار هزینه کرده است، در حالی که روسیه در سال ۲۰۱۸ حدود ۱۱ میلیارد دلار هزینه کرده بود. هیچ بند حقوق بشر یا حمایت از کارگران در این مسابقات وجود ندارد.  

به گفته قطری‌ها و اینفانتینو، تنها سه نفر از کارگران هنگام کار فوت کرده‌اند! تعداد دقیق کارگران مهاجری که در نتیجه سهل انگاری در پروژه‌های مرتبط با جام جهانی جان خود را از دست داده‌اند، نامشخص است! 

۶۵۰۰ کارگر مهاجر از هند، پاکستان، نپال، بنگلادش و سریلانکا از سال ۲۰۱۰، زمانی که میزبانی این مسابقات به قطر اهدا شد، تا سال ۲۰۲۱ جان خود را از دست دادند. حدود ۲۰۰ کارگر نپالی به دلیل گرمای شدید بر اثر حمله قلبی هنگام کار فوت کرده‌اند.

به گفته سازمان عفو بین‌الملل، بسیاری از کارگران مهاجر در قطر روزانه ۱۴ تا ۱۸ ساعت کار می‌کنند. حداقل دستمزد قانونی ماهانه در قطر (۱۰۰۰ ریال)، معادل حدود ۱ پوند در ساعت است.

۴۴۰ میلیون دلار مبلغی است که سازمان عفو بین‌الملل و دیگران بر این باورند که فیفا باید برای کمک به غرامت کارگران مهاجری که در قطر جان باخته‌اند یا آسیب دیده‌اند، کمک کند. این مبلغ معادل جایزه قهرمانی در جام جهانی است.