بزرگترین قربانیان جا ماندن لیورپول از مدعیان قهرمانی
به گزارش گروه ورزش خبرگزاری آنا، در حالی که یورگن کلوپ به دنبال تعادل مناسب در آنفیلد است، مدافعان کناری درخشان و پرنده او به دنبال بهترین فرم خود هستند.
لیورپول با روندی که تا اینجای فصل داشته میتواند قهرمانی را در لیگ برتر فراموش کند. با گذشت شش بازی از فصل جدید، تیم یورگن کلوپ در حال حاضر با یک نبرد سخت روبرو است، چالشی برای احیای مجدد اقتدار خود. با کاهش ۹ امتیاز از ۱۸ امتیاز ممکن، سوالی که در حال حاضر مطرح میشود این است که آیا شروع آهسته آنها فقط همین است، یک ضربه موقت، یا اینکه در کل اتفاقی هشدار دهندهتر است. قرمزها یا تیمی در حال تکامل و مملو از استعداد و پتانسیل هستند یا تیمی که خسته است و درخشش خود را از دست داده است. مقابل اورتون در روز شنبه نشانههایی از هر دو وجود داشت. دربیهای مرسی ساید همیشه بهترین بازی برای قضاوت قطعی نیستند، اما در گودیسون پارک میتوانید درک کنید که چرا کلوپ اطمینان دارد که زمانهای بهتری در راه است، اما همچنین چرا بسیاری از هواداران نگران مسیری هستند که تیمش در حال گذر از آن است.
شکی نیست که کلوپ و بازیکنانش همچنان به دنبال هماهنگی هستند، خواه ریتم، فرم، آمادگی جسمانی، اعتماد به نفس، باور یا ترکیبی از همه آنها؛ شاید بتوان بازیهای لیورپول را با مشکلاتی که مدافعان کناری و پروازی، ترنت الکساندر آرنولد و اندی رابرتسون، برای مدت طولانی جزئی از سبک لیورپول بودند، خلاصه کرد، اما هنوز چیزی شبیه به آن را انجام ندادهاند. رابرتسون، در واقع، از ترکیب اصلی مقابل اورتون کنار گذاشته شد، با ترجیح کوستاس تسیمیکاس، در حالی که الکساندر آرنولد پس از ۵۸ دقیقه تعویض شد، که پس از ۷۱ بازی در پیروزی میان هفته مقابل نیوکاسل تعویض شده بود.
استدلال کلوپ این است در حالی که بقیه اعضای تیم او به ویژه خط هافبک، اثرات مصدومیت را احساس میکنند، باید اطمینان حاصل شود بازیکنانی که در دسترس هستند، به ویژه بازیکنان کلیدی مانند الکساندر آرنولد و رابرتسون، در اوایل فصل بیش از حد تحت فشار نیستند. کلوپ ممکن است موضوع کنار گذاشتن دو ستارهاش را انکار کند، اما شکی نیست که در این فصل اتفاقی متفاوت در مورد لیورپول وجود داشته است. بدون پیروزی بر بورنموث، کوبیدن بیرحمانه مخالفان مشتاق، آنها فاقد آن نوع انسجام، سازماندهی و تعادلی هستند که سالها مشخصهشان بوده است.
شاید با وجود بازیکنانی مانند لوئیز دیاز، فابیو کاروالیو و داروین نونز قابل درک باشد که هنوز به طور کامل در تیم ادغام شدهاند و هاروی الیوت یک استعداد جدید و هیجانانگیز را به بازی میانی آنها ارائه میکند. این قطعاً در مورد رابرتسون و دیاز صدق میکند، که گاهی اوقات به خوبی با هم ترکیب شدهاند، اما در این لحظه از زمان چیزی شبیه به درک رابرتسون با سادیو مانه ندارند.برای مدت طولانی، به بازیکنانی مانند جردن هندرسون و جیمز میلنر (یا شاید جینی واینالدوم) اعتماد بود تا شکافها را برطرف کنند، در حالی که الکساندر آرنولد و محمد صلاح ویرانی سازمان دفاعی رقبا را به بار میآوردند، اما لیورپول، بنا به طرح یا شرایط، شروع به پیشروی به سمت یک موقعیت بیشتر کرده است.
در این هفته، لیورپول با سفری دشوار به ناپولی، رقابتهای خود در لیگ قهرمانان اروپا را آغاز میکنند و جالب است که ببینیم آیا چراغها و زرق و برق رقابتهای برتر اروپا کمک میکند تا چند بازیکن از خواب خود خارج شوند یا خیر. به هر حال، لیورپول به سه فینال از پنج فینال اخیر رسیده است و اگر بخواهد به میراث غنی قارهای خود بیافزاید، برای درخشش به تمام ستارههایش نیاز دارد.
انتهای پیام/۴۰۴۸/
انتهای پیام/