حضور در جام جهانی سرپوشی بر ناکامیهای یک ساله/ امیدهایی که با آمدن مهدوی زنده شد
پرتو جغتایی، گروه ورزشی- فدراسیون هندبال ایران از آن دسته رشتههایی بود که در سال 93 روزهایی بحرانی را پشت سر گذاشت. تغییر و تحولاتی که از همان روزهای ابتدایی سال ، آن هم در سالی که تیم ملی هندبال ایران اولین حضور خود مسابقات جام جهانی هندبال را پیش رو داشت، این رشته آیندهدار را وارد حواشی متعددی کرد تا جایی که شاید بتوان سال 93 را سال بحران هندبال نامید.
سال 93 در حالی برای هندبال ایران آغاز شد که جلال کوزهگری رئیس سابق این فدراسیون، هنوز بر صندلی ریاست نشسته بود و پیشبینی همگان بر این بود که این فدراسیون عزم خود را جزم کند تا تیم ملی را در فاصله 10 ماه مانده به آغاز مسابقات قهرمانی جهان روز به روز آماده کرده و راهی مهمترین و معتبرترین مسابقات هندبال در سطح جهان کند.
برکناری بی دلیل رافائل کاستلو و استارت اعتراضات ملیپوشان
تیم ملی هندبال ایران که در سال 92 با کسب عنوان سومی در مسابقات جام ملتهای آسیا برای نخستین بار جواز حضور در مسابقات جام جهانی هندبال را کسب کرده بود، باید در سال 93 تمام تمرکز خود را روی این مسابقات میگذاشت تا در جهان و در رخدادی بینالمللی توانمندیهای خود را اثبات کند. در همان روزهای پایانی سال 92 و در روز 14 اسفند ماه همان سال، کوزهگری تصمیمی عجیب اتخاذ کرد و دست به تغییراتی در کادر فنی تیم ملی هندبال ایران گرفت. وی بوروت ماچک که چهار سال قبل هدایت تیم ملی هندبال ایران را در اختیار داشت و به دلیل ترک بی دلیل تیم ملی لقب رفیق نیمهراه هندبال ایران را به خود گرفته بود، برای بار دیگر به دعوت از جلال کوزهگری به ایران آمد و با امضای قراداد رسمی به عنوان سرمربیگری تیم ملی هندبال ایران معرفی شد.
این اتفاق در حالی افتاد که برکناری رافائل کاستلو سرمربی تیم ملی که موفق شده بود به همراه تیم سهمیه جهانی کسب کند، برای جامعه هندبال ایران سوالی اساسی ایجاد کرد.
این تغییر و تحول در کادر فنی تیم ملی و کنار گذاشتن ناگهانی کاستلو از سوی فدراسیون هندبال ایران، استارت جدی جنجالهای هندبال ایران در سال 93 بود تا جایی که بخشی از بازیکنان تیم ملی هندبال که اتفاقا در زمره بازیکنان با تجربه و تاثیرگذار تیم ملی بودند، بیان کردند که اگر کاستلو در تیم ملی نباشد آنها هم به اردوی تیم ملی نخواهند آمد. موج انتقادات به سوی فدراسیون هندبال روانه شد ، با این حال تنها اقدامی که از سوی فدراسیون در پاسخ به این انتقادات انجام شد، محروم کردن بازیکنانی بود که به عدم حضور کاستلو اعتراض کرده بودند. این اتفاق نگرانی را به جامعه هندبال آورد زیرا نام بازیکنانی در لیست محروم شدگان به چشم میخورد که در تیم ملی بسیار تاثیرگذار بودند.
با این حال اردوی تیم ملی هندبال ایران بدون ستارههای خود آغاز شد و چند اردوی تدارکاتی نیز در دستور کار برای تیم ملی قرار گرفت. ملیپوشان ایران در آن زمان خود را برای حضور در بازیهای آسیایی اینچئون آماده میکردند. رقابتهایی که در دوره گذشته خود با هدایت بوروت ماچک با عنوان نایب قهرمانی برای هندبال ایران همراه شده بود و انتظار میرفت در این دوره بتوانند عملکرد بهتری داشته باشند.
کار به نامهنگاری با وزیر کشیده شد!
سیل اعتراضات به عملکرد فدراسیون هندبال از سوی بازیکنان، کارشناسان و پیشکسوتان ادامه داشت تا جایی که کار به نامهنگاری با وزارت ورزش هم کشیده شد؛ نامهای انتقاد آمیز به سیاستهای فدراسیون و عدم مدیریت جلال کوزه گری رئیس فدراسیون هندبال. نامه ای که ملی پوشان فکر می کردند با وجود آن شاید وزارت ورزش ترتیب اثری دهد و رئیس فعلی فدراسیون را برکنار کند. در آن طرف رینگ مبارزه بازیکنان و کوزهگری، این بار رئیس فدراسیون هندبال عنوان کرد که وقتی بازیکنی هنوز به تیم ملی دعوت نشده است ،نمیتوانند تهدید کند که به تیم ملی نمیآید! در آن روزها مصاحبههای متعددی از هر دو طرف دهوا منتشر میشد و نگرانیها را هر روز بیشتر و بیشتر میکرد.
کوزهگری رفت ، نصیری آمد ، تغییری حاصل نشد
این اتفاقات همچنان ادامه داشت تا این که در 28 اردیبهشت ماه ، جلال کوزه گری با بیان این موضوع که به دلیل بازنشستگی نمیتواند در مسند ریاست فدراسیون هندبال باقی بماند از سمت خود استعفا داد. وی در متن نامه استعفای خود عنوان کرده بود که حضور فرد بازنشسته در سمتی دولتی غیرقانونی است، از فدراسیون هندبال کنارهگیری کرد و سرپرستی به خسرو نصیری که پیش از آن دبیر فدراسیون هندبال بود واگذار شد. هرچند که خسرو نصیری چندی بعد به دلیل آن که قصد داشت در انتخابات ریاست فدراسیون هندبال شرکت کند از سمت خود کنار رفت و احمد گواری جای وی را گرفت.
با این حال پس از روی کار آمدن خسرو نصیری باز هم تغییر چندانی در فدراسیون ایجاد نشد و اعتراض و انتقادها همچنان ادامه داشت.
جوانان از کسب سهمیه جهانی بازماندند
فدراسیون هندبال ایران در مرداد ماه سال 93 میزبانی چهاردهمین دوره رقابتهای هندبال جوانان آسیا را بر عهده داشت. این مسابقات با حضور 12 تیم و به میزبانی شهر تبریز برگزار شد و مقرر شده بود سه تیم برتر این مسابقات مستقیما به جام جهانی هندبال جوانان در سال 2015 راه پیدا کنند. تیم ملی جوانان ایران در مرحله مقدماتی این مسابقات در کنار تیمهای کرهجنوبی، کویت، بحرین، عراق و ماکائو قرار گرفت؛ گروه نخست این رقابتها هم شامل تیمهای قطر، عربستان، ژاپن، ازبکستان، سوریه و عمان بود. در حالی که جوانان ایران در دوره قبلی مقام ششم را از آن خود کرده بودند در این دوره توانستند با هدایت محسن طاهری دو پله صعود داشته باشند، اما بازهم نتوانستند جواز حضور در مسابقات جهانی برزیل را کسب کنند. تیم ایران در بازی نخست با نتیجه 35 بر 26 عراق را شکست داد و در دومین مسابقه با حساب 25 بر 23 کویت را شکست داد. جوانان ایران در سومین مسابقه خود مقابل کرهجنوبی قرار گرفتند و با نتیجه 36 بر 30 بازی را به حریف واگذار کردند. شاگردان محسن طاهری در چهارمین بازی خود بحرین را با نتیجه 32 بر 23 مغلوب کردند و پس از آن با حساب 26 بر 20 مغلوب قطر شدند. ایران در دیدار ردهبندی هم بازی را با نتیجه 33 بر 32 به ژاپن واگذار کرد تا نتواند روی سکو برود و جواز حضور در مسابقات جهانی را به دست بیاورد. ایران با تمام آرزوهایش در جایگاه چهارم قرار گرفت و ژاپن به مدال برنز و عنوان سوم رسید تا تیمهای قطر، کرهجنوبی و ژاپن موفق شوند مجوز حضور سه نماینده قاره کهن در مسابقات جهانی 2015 برزیل را به دست آورند.
نوجوانان و هفتمی آسیا
پس از آن و در شهریور ماه تیم ملی هندبال نوجوانان ایران برای حضور در ششمین مسابقات قهرمانی آسیا راهی اردن شد. تیم ملی نوجوانان در بازی نخست خود در این مسابقات مقابل کویت با نتیجه 24 بر 24 به تساوی رضایت داد و در دومین مسابقه خود هم با نتیجه 35 بر 22 مغلوب قطر شد. تیم ایران در سومین دیدار خود مقابل عربستان قرار گرفت و توانست با نتیجه 33 بر 25 به پیروزی برسد. بحرین چهارمین حریف ایران بود که توانست با حساب 29 بر 18 از سد ایران عبور کند. به این ترتیب شاگردان محمد علی مشفقی که هدایت تیم ملی نوجوانان ایران را بر عهده داشت، در مرحله دوم به مصاف عراق رفتند که در این بازی هم با نتیجه 21 بر 27 بازنده شدند تا برای کسب عنوان هفتمی به مصاف میزبان مسابقات بروند. تیم ایران توانست اردن را با نتیجه 41 بر 21 شکست دهد و به مقام هفتم این مسابقات دست پیدا کند.
ملیپوشان دست خالی از اینچئون برگشتند
تیم ملی ایران در تابستان سال 93 راهی بازیهای آسیایی اینچئون شد. رقابتهایی که برای تیم ملی ایران بسیار حائز اهمیت بود آن هم به این دلیل که همگان انتظار داشتند ملیپوشان که دوره قبل و در گوانجو مدال نقره را کسب کرده بودند،این بار با مدال طلا به کشور بازگردند. هر چند اگر کمی واقعگرایانه به این موضوع نگاه میشد ، کاملا مشخص بود که تیم اعزام شده به این مسابقات نمیتواند روی سکوی قهرمانی بایستد. نمیشد این مسئله را نادیده گرفت که برخی ستارههایی که در دوره گذشته همت کردند و ایران را در سکوی دوم قرار دادند در این دوره به دلیل مسائل انضباطی نتوانستند تیم ملی را همراهی کنند. تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی بازیهای آسیایی اینچئون با تیمهای کویت و هنگکنگ همگروه شد و هنگکنگ، عربستان و کویت را شکست داد و نتیجه را به تیمهای عمان، کرهجنوبی، قطر و بحرین واگذار کرد. نتایجی که سبب شد ملیپوشان از کسب مدال و روی سکو رفتن بازبمانند و با عنوان چهارمی اینچئون را ترک کنند.
نتایج نسبتا ضعیف هندبال ایران در بازیهای آسیایی آن هم در آستانه رقابتهای جهانی قطر، زنگ خطری برای هندبال ایران محسوب میشد. پس از این رقابتها ، فدراسیون هندبال با سرپرستی خسرو نصیری برنامههای جدید برای تیم ملی طرحریزی کرد تا اینکه در آذر ماه همین سال و در آستانه مسابقات جهانی ، احمد گواری از سوی وزارت ورزش جایگزین خسرو نصیری که قصد حضور در انتخابات را داشت، شد.
گواری بازیکنان معترض را با تیم ملی آشتی داد
گواری در همان روزهای ابتدایی حضور خود در فدراسیون هندبال زا بازگشت بازیکنان محروم شده به تیم ملی خبر داد. این اتفاق موج امیدی را در دل علاقهمندان به هندبال ایجاد کرد و این نوید را داد که شاید تیم ملی هندبال ایران بتواند در مسابقات جهانی هندبال بدرخشد و نتایج قابل قبولی کسب کند. ملیپوشان هندبال ایران پیش از اعزام به قطر برای حضور در مسابقات جام جهانی ، راهی ایتالیا شدند تا اردویی تدارکاتی را در این کشور برگزار کنند و پس از پایان این اردو و برگزاری چند دیدار دوستانه راهی مسابقات جهانی شدند.
باشگاهها هم آبروداری نکردند
در آذر ماه این سال هندبال ایران با حضور دو تیم ثامن الحجج سبزوار و منیزیم فردوس در مسابقات جام باشگاههای آسیا حاضر شد. مسابقاتی که باز هم ناکامی هندبال ایران این بار در رده تیمهای باشگاهی به همراه داشت. نمایندههای ایران این دوره از مسابقات نتوانستند عناوینی بهتر از ششمی و هفتمی کسب کنند. منیزیم فردوس در دیدار با الغرافه قطر 36 بر 33 مغلوب شد و به عنوان ششمی دست یافت. ثامن الحجج سبزوار هم در جدال با الخلیج عربستان سعودی 36 بر 27 به برتری دست یافت و به مقام هفتمی رسید. تا روند ناکامیهای هندبال ایران ادامهدار شود.
کسب عنوان بیستویکمی به بهای کسب تجربه
تیم ملی هندبال ایران که نخستین حضور خود در مسابقات قهرمانی هندبال جهان را تجربه میکرد ، در نخستین گام خود در این رقابتها مقابل تیم ملی هندبال بوسنی به میدان رفتند و در پایان با نتیجه 25 بر 30 شکست خورد، تا اولین تجربه جهانی خود را به حریف واگذار کنند. تیم ملی هندبال مقدونیه دومین حریف ایران بود که دومین شکست در کارنامه ایران با نتیجه خفیف 33 بر 31 را ثبت کرد.
هندبالیستهای ایران در سومین دیدار خود با تیم قدرتمند کرواسی دیدار کردند که در پایان این دیدار سنگینترین شکست تیم ملی ایران در مسابقات را رقم زد و با برتری 41 بر 22 کرواسی همراه شد. چهارمین شکست متوالی تیم ملی هندبال ایران مقابل تیم اتریش با نتیجه 38 بر 26 رقم خورد. آخرین دیدار تیم ملی ایران در مرحله گروهی مقابل تونس برگزار شد که باز هم شکست تیم ایران را به همراه داشت. تیم تونس در این دیدار موفق شد 30 بر 23 ایران را از پیش رو بردارد تا ایران بدون کسب حتی یک امتیاز مرحله گروهی را به پایان برساند و در قعر جدول گروه خود قرار گیرد.
پس از آن که تیم ایران از صعود به مرحله بعدی رقابتها بازماند، تیم ملی برای کسب عنوان بیست و یکمی این مسابقات به مصاف تیم ملی هندبال شیلی رفت دیداری که نخستین پیروزی هندبال ایران را در مسابقات قهرمانی جهان را به همراه داشت؛ این دیدار در پایان با برتری 31 بر 30 ایران به پایان رسید تا شاگردان ماچک امیدوار به کسب عنوان بیستویکمی شوند.
شاگردان ماچک در آخرین نبرد خود در مسابقات قهرمانی هندبال جهان مقابل تیم عربستان به میدان رفتند و با برتری 26 بر 22 مقابل این تیم توانستند در بین 24 تیم شرکت کننده عنوان بیستویکمی را از آن خود کنند.
مهدوی رئیس هندبال بحرانزده شد
پس از پایان رقابتهای جهانی که آخرین حضور بینالمللی هندبالیستهای ایران در مسابقات بینالمللی بود، جامعه هندبال بیصبرانه در انتظار برگزاری مجمع انتخاباتی فدراسیون هندبال بود. نفرات متعددی برای حضور در این انتخابات اعلام آمادگی کرده بودند که در نهایت خسرو نصیری، حجت الله خطیب، سید ابوالحسن مهدوی، حمیدآقا علینژاد، حمیدرضا عباسی مقدم، حمید مدنی، رامین ولایتی، سید امیرحسینی، توفیق کابلی و رضا بهدری 10 نفری بودند که برای انتخابات ریاست فدراسیون هندبال تایید صلاحیت شدند و به مجمع این انتخابات راه پیدا کردند. مجمع انتخاباتی فدراسیون هندبال سرانجام در تاریخ 25 بهمن ماه برگزار شد که در این مجمع کابلی، علی نژاد و خطیب حضور نداشتند و پیش از آغاز رایگیری هم رضا بهدری به نفع عباس مقدم کناره گیری کرد و سید امیر حسینی و حمید مدنی هم به سود مهدوی کناره گیری خود را اعلام کردند.
در نهایت ابوالحسن مهدوی در حالی که رامین ولایتی را به عنوان رقیب جدی خود میدید، با کسب 25 رای از مجموع 39 رای ماخوذه ، به عنوان رئیس این فدراسیون انتخاب شد فردی که در قیاس با دیگر کاندیدای حاضر در این انتخابات از کارنامه درخشانتری در هندبال بهرهمند بود. حضور مهدوی در راس فدراسیون هندبال امید زیادی را در راستای پیشرفت این رشته ورزشی زنده کرد. این تحولات در فدراسیون در روزهای پایانی سال 93 نویدبخش این موضوع است که سال آینده سالی پربار برای هندبال ایران در تمامی میدانهای بین الملی باشد.
هندبال چوب بیثباتیاش را خورد
رشتهای که پس از یک دوره طولانی بلاتکلیفی و بحران باید خود را آماده روزهای بهتر کند تا بتواند راه رشتههایی مانند والیبال را ادامه دهد و از تمامی پتانسیل موچود استفاده کند. اولین گام در این راستا سرمایهگذاری در بخش ردههای پایه است تا نسلی جدید از هندبالیستها آموزش ببیند و بتوانند آینده هندبال ایران را از لحاظ نیروی انسانی تامین کنند. از طرفی میتوان به کسب میزبانیهای متعدد از سوی هندبال ایران هم گوش چشمی داشت که قطعا به ارتقا جایگاه بینالمللی هندبال ایران کمک خواهد کرد. حال باید منتظر ماند و دید حال و روز هندبال ایران با حضور رئیس جدید و تحولات گسترده در بدنه فدراسیون در سال آینده به چه شکل خواهد بود.
سالی که گذشت را باید به فراموشی سپرد، سالی که در آن رشته هندبال در آتش بیثباتی مسئولانش سوخت و نتوانست به موفقیتهای لازم دست پیدا کند. برای رشد، پیشرفت و رسیدن به جایگاه خوب بینالمللی هیچ وقت دیر نیست به شرطی که مسئولان جدید این فدراسیون تمام انرژی و وقت خود را صرف پیشرفت این رشته کنند.
انتهای پیام/