گره کور حق پخش چگونه باز خواهد شد؟

به گزارش گروه رسانه‌های دیگر آنا به نقل از روزنامه ایران، در این میان یکی از راه‌های اصلی درآمدزایی تیم‌های باشگاهی و ملی در همه کشورها نیز از راه حق پخش تلویزیونی است، اما باشگاه‌های ایرانی از این درآمد بی‌نصیب اند. صدا و سیمای ایران به عنوان رسانه‌ای بی‌رقیب در کشور سالیانه بین 250 تا 400 میلیارد تومان از پخش تلویزیونی لیگ برتر درآمد دارد اما حاضر نیست هیچ پولی به فدراسیون از این بابت بدهد. بر اساس تعرفه ها، صداو سیما برای هر ثانیه پخش آگهی بازرگانی بر اساس شرایط مختلف رقمی بین 2 هزار تومان تا 885 هزار تومان در ثانیه پول دریافت می‌کند. این تعرفه برای مسابقات فوتبال نیز متغیر است. معمولاً برای بازی‌های معمولی لیگ که یک طرف آن استقلال یا پرسپولیس باشدرقمی در حدود 585 هزار تومان برای هر ثانیه است. البته این جدای از تولید و پخش برنامه‌هایی مانند «90» است که بن مایه‌شان مسابقات فو‌تبا‌ل و حواشی آنها است و تمام این درآمدها در حالی به حساب صدا و سیما ریخته می‌شود که زحمت تولید این محتوای پر بیننده را اهالی فو‌تبا‌ل کشیده‌اند.
داستان کشمکش برای پرداخت حق پخش مسابقات لیگ برتر فوتبال، چند سالی است که میان فدراسیون فوتبال و صدا و سیما به یک چالش جدی تبدیل شده است. در ابتدای امسال این تنش‌ها بین دو طرف ماجرا افزایش یافت و حتی کار به جنگ لفظی مدیران هر دو نهاد هم رسید و تا جایی پیش رفت که در هفته‌های پایانی فصل قبل، فدراسیون تهدید خود مبنی بر راه ندادن دوربین‌های تلویزیونی به ورزشگاه‌ها را عملی کرد اما در نهایت با فشار از سوی مقامات بالا، فدراسیون چاره‌ای جز تسلیم نداشت. ماجرا اما به این شکل است که فدراسیون فوتبال ابتدا خواستار دریافت حداقل 160 میلیارد تومان پول بابت حق پخش تلویزیونی لیگ برتر فوتبال شد، این رقم در ادامه کاهش پیدا کرد تا اینکه فدراسیون در نهایت به 60 میلیارد تومان راضی شد. با این حال این پایان کار نبود و صداوسیما حاضر نشد آن را پرداخت کند و فدراسیون فوتبال در نهایت باز هم کوتاه آمد و به رقم 23میلیارد تومان راضی شد که مبلغی حدود 3 میلیارد تومان بیشتر ازسال گذشته بود.با توافق بر سر این رقم مسابقات لیگ چهاردهم فوتبال ایران پخش زنده شد و همگان فکر کردند که موضوع به اتمام رسیده است، اما در آخر مشخص شد تلویزیونی‌ها حاضر به دادن هیچ پولی نیستند.
با این وجود، مذاکرات ادامه داشت تا اینکه گفته شد دو طرف بر سر یک قرارداد جدید به توافق رسیده‌اند که طی آن سیستم IPTV (پخش اینترنتی) جانشین حق پخش می‌شود. پس از این توافق مسئولان فدراسیون به به و چه چه کنان و خوشحال از اینکه با این قرارداد می‌توانند سالانه چندین میلیارد درآمد کسب کنند، اما بعدها مشخص شد که تمام این خوشبینی‌ها خیالی بیش نیست. از همان ابتدا بسیاری از کارشناسان برجسته معتقد بودند که خیلی بعید است بشود از این راه به پولی رسید و بستر اجرای چنین قراردادی مهیا نیست و ساختن چنین زیرساخت پیچیده‌ای برای اینکه بتوانند مردم را قانع کنند بیایند و استفاده کنند، اگر بر مدار شبکه کارتی باشد یکسری هزینه‌های ساختاری دارد و از طرف دیگر برای پخش در اینترنت هم به دلیل سرعت اینترنت با مشکلاتی روبه‌روست. حالا بعد از گذشت چند ماه مشخص شده که این انتقادات پر بیراه نبوده و سرانجامی نخواهد داشت.
لازم به ذکر است که جلوگیری از پخش سه هفته از مسابقات لیگ برتر که سرانجام بدون حصول نتیجه پایان یافت، تنها شش میلیارد تومان ضرر از محل تبلیغات محیطی نصیب باشگاه‌ها کرد که البته شرکت مذکور به این میزان خسارت عدم پخش رضایت نداد و تقاضایش تا چند برابر بیشتر هم باعث تخفیفات عجیب و غریب در قرارداد فیمابین شد.
اگرچه فدراسیون فوتبال دراین راه پشتیبان قدرتمندی به نام کنفدراسیون فوتبال آسیا و فدراسیون بین‌المللی دارد و خود بهتر می‌داند که بدون حمایت وزارت ورزش و بخش هایی از دولت نمی‌تواند به تنهایی در این مبارزه پیروز شود، تصمیم دارد خواسته خود را از راه‌های قانونی پیگیری کند و شاید صحبت‌های رئیس سابق صدا و سیما مبنی بر اینکه از راه‌های قانونی و با قراردادن بندی در بودجه کشورمبلغی را دولت بابت حق پخش به فدراسیون پرداخت کند راه حلی باشد یا اینکه حداقل با همراهی وزارت ورزش و جوانان با توجه به طرح خصوصی‌سازی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس لایحه‌ای را دراین زمینه به مجلس ارسال کنند تا قانون قبلی بازنگری شود و یااینکه قوانین جدیدی در این زمینه تصویب وتدوین شود.
با توجه به این توضیح و در شرایطی که دولت به دنبال خصوصی‌سازی است، وزارت ورزش از باشگاه‌ها خواسته که دنبال منابع غیر دولتی باشند، به نظر می‌رسد در این حالت پیگیری راهی برای یافتن راه‌های قانونی جهت پرداخت حق پخش ضروری به نظر می‌رسد. فدراسیون نشین‌ها معتقدند حالا که دولت به دنبال خودکفا بودن باشگاه‌ها و فدراسیون‌ها است باید صداوسیما را مکلف کند که به ورزش از سهم چندین میلیاردی تبلیغات مبلغی را بپردازد.
باید پذیرفت در سال‌های گذشته هیچ وقت زور فدراسیون به صدا و سیما نرسیده و همیشه برنده این چانه زنی، تلویزیون بوده است و حالا با به بن بست رسیدن مذاکرات، مسئولان فدراسیون به دنبال راه‌های دیگر برای رسیدن به مقصود هستند. رایزنی با مسئولان دولتی، نمایندگان مجلس و همچنین مجمع تشخیص مصلحت از جمله این راه هاست که فدراسیون مشغول رایزنی با آنهاست که گویا با نمایندگان مجمع به توافقاتی نیز دست یافته‌اند که قرار است در آینده نزدیک اعلام شود. با این حال همین هفته پیش بود که تنش بین دو طرف به اوج خود رسید و در حاشیه مجمع فدراسیون فوتبال صحبت از شکایت فدراسیون از صدا و سیما بر سر زبان‌ها افتاد، در سوی دیگر ماجرا مسئولان صدا و سیما که از شنیدن این خبر برآشفته شده بودند از شیوه همیشگی خود در تقابل با مخالفان خود استفاده و کفاشیان را ممنوع التصویر کردند و به خبرنگاران خود نیز دستور تحریم مصاحبه با رئیس فدراسیون فوتبال را دادند.
مشتری خارجی، واقعیت یا بلوف
سرسختی مسئولان سازمان صدا و سیما موجب شده تا شاهد مطرح شدن ادعاهایی از سوی مدیران فوتبالی ایران باشیم؛ ادعاهایی که در ظاهر شاید برای تحت فشار قرار دادن طرف مقابلی باشد که البته هیچ توجهی به آنها نمی‌کند و خیالش از هر جهت راحت است. این بار هم برای بار چندم در ماجرای حق پخش ادعا شده که شبکه‌های خارجی خریدار حق پخش فوتبال ایران هستندو شرکت‌هایی از کشورهای حوزه خلیج‌فارس و همچنین اسپانیا را مشتری خرید این محصول معرفی می‌کنند. این در حالی است که ارسال امواج تلویزیونی از فرستنده‌های داخل کشور در انحصار سازمان صداوسیما قرار دارد و این نهاد حاکمیتی طبق قانون هر نوع ارسال امواجی را در کنترل خود خواهد داشت. یکی از راه‌های پشت سر گذاشتن این قانون، انتقال تصاویر به وسیله‌ای غیر از ارسال سیگنال مثلاً با کمک اینترنت است که در آن صورت هم باید با مدیران تلویزیون پروتکل همکاری امضا شود؛ چیزی که خود سرافراز قولش را داد اما حالا که به عمل نزدیک شده، حتی وقت جلسه هم به رؤسای فدراسیون نمی‌دهد.
دلایل صدا و سیما برای ندادن حق پخش
یکی از دلایلی که مسئولان رسانه ملی برای ندادن حق پخش عنوان می‌کنند این است که آنها بر این باورند که بودجه باشگاه‌های کشور از طرف دولت تأمین می‌شود و صدا و سیما نمی‌تواند از بودجه خود مبلغی اضافه بر سازمان برای پخش بازی‌های فوتبال لیگ برتر پرداخت کند. حتی محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان که در برهه‌ای پیگیر دریافت حق پخش در هیأت دولت بود این موضوع را تأیید و اعلام کرد: این موضوع درجلسه هیأت دولت هم مطرح شد. به دنبال گرفتن این حق بودیم اما مدیران صدا و سیما مصوباتی را از مجمع تشخیص مصلحت نظام نشان دادند که در آن حق پخش تلویزیونی برای فوتبال و ورزش غیرقانونی اعلام شده و آنها می‌توانند تنها به ورزش کمک کنند واعانه بدهند. پیشتر عزت الله ضرغامی رئیس سابق صداو سیما راه حلی به مدیران فدراسیون پیشنهاد داده بود مبنی بر اینکه به دنبال این باشند که با قراردادن بندی در بودجه کشورمبلغی رادولت بابت حق پخش به فدراسیون در نظر بگیرد یا اینکه حداقل با همراهی وزارت ورزش و جوانان با توجه به طرح خصوصی‌سازی باشگاه‌های استقلال وپرسپولیس لایحه‌ای را دراین زمینه به مجلس ارسال کنند تا قانون قبلی بازنگری شود ویااینکه قوانین جدیدی در این زمینه تصویب وتدوین شود. استدلال دیگر سازمان صدا و سیما این است که مبلغی که فدراسیون بابت آگهی‌های دور زمین دریافت می‌کند به خاطر آن است که تلویزیون مسابقات را پخش می‌کند و در واقع بخشی از حق پخش تلویزیونی را در قالب همین قرارداد‌ها دریافت می‌کنند.

تاج: مجمع تشخیص مصلحت پیشنهاد‌های خوبی را ارائه کرد
مهدی تاج مدیر سازمان لیگ فوتبال ایران و عضو هیأت رئیسه فدراسیون فوتبال، یکی از افرادی است که در دو سال گذشته بشدت پیگیر گرفتن حق پخش از صدا وسیما بوده و در تمام مذاکرات در این باره حضور داشته است. وی چندی پیش به همراه علی کفاشیان جلسه‌ای با شماری از مسئولان صدا و سیما به همراه نمایندگان مجمع تشخیص مصلحت نظام داشتند. خبرنگار «ایران» برای پیگیری درباره این جلسه و موضوع حق پخش سراغ این فرد مطلع رفت و با وی گفت‌و‌گو کرد که در زیر می‌خوانید:
آقای تاج در حاشیه برگزاری مجمع فدراسیون فوتبال گویا موضوع شکایت فدراسیون فوتبال از صدا و سیما مطرح شده بود، در این باره توضیح می‌فرمایید؟
خب وظیفه فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ است که پیگیر دریافت حق و حقوق فوتبال و باشگاه‌ها باشد. صدا و سیما حق پخش را اصلاً قبول ندارد و می‌گوید قانونی نیست. آنها می‌گویند اگر دو سال قبل هم پول حق پخش داده‌ایم، در واقع کمکی از طرف ما بوده است. پیشنهاد شکایت از صدا و سیما در مجمع فدراسیون فوتبال به تصویب رسید. بارها اعلام کرده ایم که در این مورد کوتاه نخواهیم آمد و موضوع را از طریق مراجع بالاتر پیگیری کرده ایم. این حق طبیعی فدراسیون است که از راه‌های قانونی به دنبال گرفتن حق خود باشد و ما هیچ کار غیر قانونی در این زمینه انجام نداده ایم.
اما همین مسأله باعث شده صدا و سیما هم در اقدامی متقابل آقای کفاشیان را ممنوع التصویر کند؟
بعید می‌دانم آقای کفاشیان ممنوع التصویر شده باشد، صحت این خبر تأیید نشده است. فکر می‌کنم این برداشت دوستان بوده است. بعد از جلسه مجمع سیما ایشان را نشان داد. مطمئن باشید مسئولان صدا و سیما سعه صدرشان خیلی بیشتر از این حرف‌ها است.
شما دو هفته پیش در مورد موضوع حق پخش جلسه‌ای در مجمع تشخیص مصلحت داشتید، کمی از چند و چون این جلسه توضیح می‌دهید؟
بله همان‌طور که می‌دانید پس از به بن بست رسیدن مذاکرات با مسئولان صدا و سیما، فدراسیون از طریق مجمع تشخیص مصلحت پیگیر این مسأله شد. تقریباً سه هفته پیش بود که جلسه‌ای مشترک در مجمع داشتیم. چند تن از مسئولان صدا و سیما از جمله مدیر بازرگانی و مدیر حقوقی این سازمان نیزحضور داشتند. از طرف فدراسیون فوتبال هم آقایان کفاشیان، اسلامیان و ساکت به همراه اینجانب حضور داشتیم. در این جلسه مفصل بحث و مذاکره شد. صدا و سیمایی‌ها رقم هایی را گفتند که واقعیت ندارد و معتقد بودند به آن رقمی که از تبلیغات مد نظرشان بوده نرسیده‌اند. ضمن اینکه اعلام کردند وضع اقتصادی سازمان به هیچ عنوان خوب نیست و برای دادن حقوق کارمندان شان هم مشکل دارند و می‌خواهند وام بگیرند. حرف ما هم این بود که این مشکل را همه سازمان‌ها دارند، ضمن اینکه مشکل فدراسیون مضاعف است و این موضوع نمی‌تواند صورت مسأله را پاک کند.
پیشنهاد مجمع برای حل و فصل این اختلاف چه بود؟
مجمع دو پیشنهاد خوب و راهگشا برای حل و فصل این موضوع داد که امیدوارم محقق شود؛ یکی اینکه دو طرف با هم شرکتی را تأسیس کنند به طوری که صدا و سیما در تبلیغات محیطی نیز به طور مساوی شریک درآمد فدراسیون باشد و از سوی دیگر فدراسیون هم از سود تبلیغات پیش از بازی، حین بازی و بعد از بازی‌ها از طریق تلویزیون با صدا و سیما 50-50 شریک شود. بنا شد صدا و سیما ساز و کار این پیشنهاد را بررسی کند و جواب بدهد. پیشنهاد دوم هم این بود که مصوبه‌ای در مجلس تصویب شود تا دولت بودجه جداگانه‌ای را به ورزش تخصیص بدهد.
آیا این پیشنهاد دوم همان خبر خوشی است که وزیر ورزش داد و قرار است سالانه 300 میلیارد تومان به ورزش اختصاص یابد؟
بله همان است، اما هنوز تصویب نشده و قرار است در آینده درباره آن در مجلس تصمیم‌گیری شود.
اگر این لایحه به تصویب برسد، چه مقدار از این پول سهم فدراسیون فوتبال خواهد بود؟
اینکه سهم فدراسیون فوتبال چقدر خواهد بود را من نمی‌دانم و باید این سؤال را از مسئولان وزارت ورزش و آقای مناف هاشمی بپرسید. تنها می‌توانم این را بگویم که در آن زمان می‌توانیم در مورد حق فوتبال با مسئولان وزارت مذاکره کنیم.
فکر نمی‌کنید استقلال فدراسیون از این طریق زیر سؤال می‌رود و به نوعی به وزارت ورزش وابسته می‌شوید؟
من این طور فکر نمی‌کنم. اینها بحث‌های ثانویه است و از حالا نمی‌توان درباره این مسائل نظر داد.
با این اوصاف قرارداد IPTV لغو شده است؟
در حال حاضر به دلیل وجود مشکلات زیر ساختی این موضوع امکانپذیر نیست و شاید در آینده این طرح بتواند عملی شود.
آیا این امکان وجود دارد که فدراسیون در صورت حل نشدن مشکل حق پخش بار دیگر از ورود دوربین‌ها به ورزشگاه‌ها جلوگیری کند؟
نه، فکر نمی‌کنم این اتفاق بار دیگر روی دهد. با صحبت هایی که شورای تأمین با ما داشت به این نتیجه رسیدیم این سیاست مشکلی را حل نخواهد کرد و ما در پی این هستیم از همان راه هایی که گفتم بتوانیم حق فوتبال را بگیریم.
ساکت: IPTV نمی‌تواند جایگزین حق پخش باشد
محمد رضا ساکت مدیر عامل سابق سپاهان یکی از مدیران موفق ورزشی کشورمان است، وی که هم اکنون به عنوان مشاور عالی و مدیر بازاریابی سازمان لیگ مشغول به کار است از کسانی است که در بطن کار و مذاکرات بین فدراسیون و صدا و سیما حضور داشته است. ساکت در همین ارتباط به سؤالات خبرنگار «ایران» پاسخ داد.
آقای ساکت آیا شما حق پخش را حق فدراسیون فوتبال می‌دانید؟
بدون شک پخش تلویزیونی رویدادهای ورزشی بخصوص فوتبال یکی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر توسعه صنعت فوتبال و ورزش و یک حق شناخته شده قانونی در همه دنیا بحث حق پخش تلویزیونی است و بین 40 تا 70 درصد درآمدهای یک باشگاه فوتبال را در دنیا حق پخش تشکیل می دهد و منبع درآمد عمده در صنعت فوتبال است. در بحث بین المللی اگر بخواهیم به این موضوع بپردازیم فقط درآمد حق پخش در جام جهانی فوتبال 2014 برزیل به 6/4 میلیارد دلار رسیده که نشان می‌دهد چه حجم سنگینی از پول وجود دارد. برآورد و پیشنهاد اولیه فدراسیون به صدا و سیما 160 میلیارد تومان بود که با توجه به تحریم‌ها و فشار اقتصادی که در کشور وجود داشت و بعد از جلسات مکرری که برگزار شد و موضوع به شورای امنیت ارجاع شد نهایتاً 22 و نیم میلیارد تومان قرار شد که صدا و سیما پرداخت کند که این رقم در فصل گذشته محقق نشد البته این رقم، قرارداد هم شده بود که اسناد آن موجود است. امسال هم تا این لحظه قراردادی منعقد نشده و صدا و سیما از امضای قرارداد جدید سر باز زده است.
یکی از استدلال‌های صدا و سیما برای امتناع از پرداخت حق پخش این بوده که چون باشگاه‌ها دولتی هستند و از دولت بودجه می‌گیرند پرداخت حق پخش دیگر بی‌معنی است؟
این استدلال بسیار غلطی است. من می‌خواهم سؤالی را بپرسم مگر توانیر (وزارت نیرو) دولتی نیست آیا صدا و سیما وقتی آب، گاز یا برق مصرف می‌کند پولش را پرداخت نمی‌کند. نخست اینکه همه باشگاه‌های ما دولتی نیستند، دوم هر سازمانی محصول خودش را که به دیگری عرضه می‌کند در مقابلش وجه آن را دریافت می‌کند. اگر شرکت گاز، برق، مخابرات و... که دولتی هستند خدماتی که به صدا و سیما ارائه می‌دهند پول آن را دریافت نمی‌کنند. فوتبال یک محصولی است که تولید کننده آن باشگاه ها، سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال است. این محصول امروزه پربیننده ترین و جذاب ترین برنامه تلویزیون است که بالاترین و گران ترین تعرفه تبلیغات صدا و سیما مربوط به پخش مسابقات فوتبال است. صدا و سیما برای خرید این محصول باید پول بپردازد. چرا که صدا و سیما برای تولید فیلم، سریال و موارد مختلف پول پرداخت می‌کند تا بتواند آنها را پخش کند اما برای فوتبال با این همه مخاطب و بیننده نمی‌خواهد پول بپردازد.حتی کنفدراسیون فوتبال آسیا درآمد حق پخش را در درآمدهای باشگاه‌ها الزامی دانسته و در بررسی تراز مالی باشگاه‌ها به آیتم حق پخش و درآمد حق پخش توجه ویژه‌ای می‌کند و بر اساس این توجه ویژه است که سهمیه باشگاه‌های ایران در جام باشگاه‌ها مشخص می‌شود. پس با این نگاه ما معتقد هستیم این محصول ناب و تماشاگر پسند به تولید کننده اش پرداخت شود که متأسفانه پرداخت نمی‌شود.
مسئولان صداوسیما معتقدند فدراسیون فوتبال از طریق پخش مسابقات است که درآمد زیادی از طریق تبلیغات محیطی کسب می‌کند، به همین دلیل نباید از صدا و سیما پولی دریافت کند، پاسخ شما به این ادعا چیست؟
ببینید تبلیغات محیطی یکی از درآمدهای دیگر فوتبال است و هیچ ارتباطی به هم ندارند، وزن و ارزش رایت مسابقه و پخش آن از هر تبلیغاتی بالاتر است. در همه دنیا حق پخش با هیچ آیتم دیگری قابل مقایسه نیست. شما وقتی که در یک سریال تلویزیونی هنرپیشه یک ماشین خاصی را سوار می‌شود صدا و سیما نمی‌تواند بگوید چرا این هنرپیشه این ماشین خاص را سوار شده است. این مسأله‌ای نیست که بر اصل موضوع که همان حق پخش است تأثیر بگذارد. ضمن اینکه فدراسیون این آمادگی را داشته که تبلیغات محیطی را هم به صدا و سیما بدهد اما ارزش حق پخش با هیچکدام از این آیتم‌ها قابل مقایسه نیست.
امسال پس از مذاکرات پی در پی، قرارداد IPTV بین دو طرف امضا شد، گفته می‌شد این قرارداد سود بالایی را نصیب فدراسیون فوتبال می‌کند اما گویا نتیجه‌ای در پی نداشته است؟
موضوع IPTV یک فناوری نوین است که در کشورهای دیگر وجود دارد اما هنوز زیرساخت هایش برای فعال شدن به طور جدی در کشور ما فراهم نیست. در مذاکراتی که آقای کفاشیان در تیر ماه با مسئولان صدا و سیما داشت گفته شد که ظرف دو ماه این فناوری فعال می‌شود و سالیانه عددی بالغ بر 40 تا 50 میلیارد تومان هم از طریق اپراتورها به سازمان لیگ پرداخت می‌شود اما تا به امروز شکل اجرایی این قرارداد به توافق نرسیده است. زیرساخت‌ها و ساز و کارهایش آماده نیست و شرایط مناسبی برای انجام موفق این موضوع فراهم نیست و عملاً شرطی که هنگام توافق IPTV مطرح شده به هیچ عنوان محقق نشده است لذا IPTV نمی‌تواند جایگزین حق پخش باشد.
حال که مذاکرات فدراسیون فوتبال با صدا و سیما به نتیجه‌ای نرسیده است آیا مسئولان فدراسیون به دنبال یافتن اهرم دیگری برای گرفتن حق پخش از صدا و سیما هستند؟
در حال حاضر با محوریت مجمع تشخیص مصلحت نظام ما به دو روش و راه حل مشخص رسیده ایم که قرار است مجمع آن را اعلام کند. یکی از آنها تعامل دو ساله بین فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ و باشگاه‌ها با سازمان صدا وسیما است که به محض اینکه نظر مجمع اعلام شود این وجه سوم که روش مشارکت و همکاری است می‌تواند روی میز قرار بگیرد و بستر یک تعامل دو ساله را برای موضوع حق پخش به وجود بیاورد.
یعنی این روش برای صدا و سیما الزام آور می‌شود؟
الزام آور نه اما به نوعی برای طرفین یک بستر همکاری مناسب و کار مشترک را فراهم می‌کند.این می‌تواند یک حرکت رو به جلو در شرایط فعلی باشد چون صدا و سیما هم در حال حاضر دچار مشکلات خاص اقتصادی است.
اما همین مجمع تشخیص مصلحت نظام بود که لایحه حق پخش را به نوعی وتو کرد که همین مسأله را مسئولان صدا و سیما برای نپرداختن حق پخش بارها علم کرده‌اند؟
بعد از اینکه مصوبه مجلس در سال 81 درباره پرداخت حق پخش توسط شورای نگهبان رد شد، در مجمع مطرح شد و آنها مصوبه‌ای را مطرح کردند که در حال حاضر در صلاحیت خود مجمع است که درباره آن مصوبه کار کارشناسی و اعلام نظر کند که ما منتظر همان دو راه حل پیشنهادی مجمع هستیم که راهنمایی‌های لازم را به فوتبال کشور برای برون رفت از این بن بست بنماید.
یکی از نظراتی که در گیرو دار مباحث حق پخش مطرح می‌شد این بود که چون در کشور ما تلویزیون خصوصی وجود ندارد، رسانه ملی در مذاکرات از نبود یک رسانه رقیب دست بالا را گرفته و به نوعی از این قضیه سوءاستفاده می‌کند، دیدگاه شما در ارتباط با این نظر چیست؟
نمی شود بگوییم سوء استفاده می‌کند. کارصدا و سیما به عنوان یک مجموعه انحصاری قانونی است و منطبق بر اصول قانونی کشور است فقط اینجا اختلاف در برداشت این موضوع است که چون سال‌های سال فوتبال را رایگان استفاده می‌کردند کماکان به این موضوع علاقه‌مند شده‌اند. در حالی که این کار دیگر شدنی نیست.
در این دو سال بارها مسئولان فدراسیون فوتبال اعلام کرده‌اند که چند کشور عربی و حتی اروپایی خواستار خرید حق پخش لیگ برتر شده‌اند، آیا این موضوع درست است یا یک مانور تبلیغاتی است؟
این واقعیت دارد و اینکه مطرح شده بود که این حرف‌ها بلوف فدراسیون است درست نیست، اینکه مشکلاتی از نظر قانونی برای اینکه سیگنال به شرکت خارجی داده شود محدودیت‌های قانونی وجود دارد اما درخواست کننده و داوطلب برای این موضوع از جمله از کشورهای ترکیه، قطر و حتی اسپانیا مراجعات و مذاکراتی داشته‌اند و این آمادگی را دارند اما برخی محدودیت‌های قانونی تاکنون این زمینه را فراهم نکرده است.
یکی از بندهای قید شده در کنفدراسیون فوتبال آسیا برای لیگ‌های حرفه‌ای کشورهای زیرمجموعه دریافت حق پخش است، حالا اگر شکایتی به این نهاد بین‌المللی شود، می‌تواند تبعاتی را در پی داشته باشد؟
طبیعتاً در امتیازدهی و دادن سهمیه به باشگاه‌های ایران در جام باشگاه‌های آسیا موضوع حق پخش و تراز اقتصادی باشگاه‌ها ارتباط مستقیمی دارد اما جامعه فوتبال ترجیح می‌دهد مشکلاتش را در داخل کشور و با تعامل و ریش سفیدی مراجع قانونی مانند مجمع تشخیص مصلت حل کند.
سیاست فدراسیون مبنی بر راه ندادن دوربین‌ها به استادیوم‌های فوتبال به نوعی شکست خورده است آیا این احتمال وجود دارد فدراسیون باز هم از این حربه استفاده کند؟
به هر حال این یکی از ابزارهای در اختیار فوتبال است که از حقوق خودش دفاع کند اما در حال حاضر جامعه فوتبال به این نتیجه نرسیده که از این ابزار دوباره استفاده کند.