فیلمهای جشنواره فجر قابل دفاع نیستند/ مأموریت هنری برای ناامیدی مردم
به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، محمد قهرمانی، تهیهکننده سینما و تلویزیون در یادداشتی نوشت: امسال فیلمهای جشنواره فیلم فجر از لحاظ محتوا قابل دفاع نیست. نکته اساسی که در آثار جشنواره به چشم میخورد این است که انگار عدهای مأموریت داشتند که مردم را به سمت ناامیدی و یأس سوق دهند. فیلمهایی که تاکنون اکران شدهاند این پیام را برای مردم دارد که جمهوری اسلامی نمیتواند مشکلات آنها را برطرف کند.
فیلمهای اکرانشده در دو بخش است؛ ژانر اجتماعی عمدتاً به آسیبهای اجتماعی میپردازد، این پیام را به بیننده القا میکند که آنچه در کشور وجود دارد فقر و مشکلات اجتماعی است. فیلمهایی همانند «علفزار»، «مرد بازنده»، «شادروان» و «ملاقات خصوصی» و... تاکنون اینگونه بوده است. آثاری مثل «علفزار» مانور اصلی عمدتاً نمایش فقر، بدبختی، پارتی بازی و فساد سیستمی است که آنها را تبلیغ و ترویج میکند. در «مرد بازنده» ناامنی برای بیننده به نمایش گذاشته میشود. در «شادروان» نیز فقر و تنگدستی مردم و ناهنجارهای اجتماعی به تصویر کشیده است. «ملاقات خصوصی» هم که سر تا پا نشان میدهد که فساد تا بند سلولهای زندان هم کشیده شده و دختران و زنان را به فساد و قاچاق میکشانند.
فیلم دیگری که تا امروز به نمایش درآمده «دسته دختران» با موضوع دفاع مقدس است. هر چند این فیلم به لحاظ تکنیکی اشکالات اساسی دارد. این اثر کاملا ضد دفاع مقدس است. بیننده با دیدن این فیلم از این مقوله بیزار میشود. اگر این مأموریت داده شود که اگر دشمن به این کشور حمله کرد و فرمان دفاع از کشور داده شد بیننده چنانچه این گونه فیلمها را دیده باشد قاعدتاً در مقابل دشمن دفاعی صورت نخواهد داد، زیرا که در نتیجه یا خودم از بین میروم یا موجب بدبختی، فلاکت، آوارگی، خرابی و کشتار خواهد شد. اساساً اینگونه آثار با واقعیات دوران قبل از اشغال خرمشهر منطبق نیست. خانمهایی که در زمان اشغال خرمشهر مشغول دفاع بودند هیچ کدام از همسر قهر نکرده بودند یا پدر و مادر آنها را از منزل بیرون نینداخته بودند. این اثر بر مبنای تخیلات نویسنده، تهیهکننده و کارگردان تولید شده است.
خلاصه اینکه میشود برآورد داشته باشیم که درواقع مأموریت این بوده که مردم ناامید شوند. بهعنوان ستون پنجم دشمن در کنار تحریمها و جنگ فرهنگی مأموریت داده شده که با تولید اینگونه آثار در سینما، هنر هفتم و نمایش آن روی پرده نقرهای یأس و ناامیدی به مردم القا شود. گویی که در این کشور به غیر از آسیبهای اجتماعی چیزی وجود ندارد. این کشور زیبایی ندارد، سرمایه اجتماعی ندارد، مردم هیچ دل خوشی ندارند و ناامیدی و گرفتاری در کشور خیمه زده است.
راهکار این است که نیروهای ارزشی، انقلابی و هنرمند پای کار بیایند. در این دولت مردمی که قول داده شده کارهای شایسته انجام شود، سازمان سینمایی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمانهای وابسته به نهادهای انقلابی در این زمینه باید برای جشنواره آینده گوش به زنگ باشند تا تصاویری واقعی و عقلانی از کشور با تزریق امید و نشاط داشته باشیم.
برای بیانیه گام دوم بعد از سه سال از صدور این بیانیه هنوز هیچ تولید سینمایی و حتی در حوزه موسیقی صورت نگرفته است. امیدوارم که دست اندرکاران در این زمینه با نگاه انقلابی و جهادی بتوانند برای جشنواره سال آینده آثار درخور شان و دفاعی داشته باشند. نکته آخر اینکه ظاهراً هیئت محترم انتخاب دستشان خالی بوده که این آثار به بخش مسابقه راه پیدا کرده است!؟
* تهیهکننده سینما و تلویزیون
انتهای پیام/۱۱۰/پ
انتهای پیام/