یادداشت / عبدالرضا مدرس‌زاده؛
قحط‌سال عشق‌های شهریاری
هرکس با ادب فارسی آشنایی درست و بایسته داشته باشد، حتی اگر اهل عشق و دوستی هم نباشد از خواندن تصویرها و تجربه‌های عاشقانه شاعرانه لذت و بهره می‌برد.
گروه استان‌های خبرگزاری آنا؛ عبدالرضا مدرس‌زاده، دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه آزاد کاشان به مناسبت صد و پانزدهمین سال تولد استاد شهریار یادداشتی منتشر و عنوان کرد: زادروز شهریار؛ پاسداشت آیین عشق با همه فراز و نشیب‌ها و اشک‌ها و لبخندهای آن است. یادداشت مدرس‌زاده در ادامه می‌آید.(بیشتر بخوانید)
هرکس با ادب فارسی آشنایی درست و بایسته داشته باشد، حتی اگر اهل عشق و دوستی هم نباشد از خواندن تصویرها و تجربه‌های عاشقانه شاعرانه (که الزاماً داستان خود ایشان هم نیست) لذت و بهره می‌برد.
در دوره معاصر البته داستان تجربه‌های شخصی شاعران از عشق از لونی(رنگی) دیگر و آنچه در شعر برخی آمده، عین واقعیت است و استاد محمدحسین شهریار آغازکننده چنین رویدادی در شعر در پی دلدادگی‌ای شورانگیز و وداعی تلخ و جانکاه است.
بعدها در شعر کسانی مانند «دکتر حمیدی شیرازی» و توللی و نادرپور و رهی معیری و حتی فروغ و سیمین بهبهانی (البته شکل زنانه‌اش) این واقعه‌نویسی از عشق به دید آمد؛ اما راست این است که همه اینها در راستی، پاکدلی و نیک‌رفتاری به پای استاد شهریار نمی‌رسند.
او به درستی گفت در جوانی با عشق، هوسی نرانده است که اثبات آن به دلیل (یکی از بسیار) اصرار او به اقرار این عشق در سال‌های پس از بنا نهادن زندگی‌ای دیگر و سرفکنده نبودن از این ماجرای احساسی بازمی‌گردد.
اکنون مع‌الاسف بیان و گزارش این تجربه استاد شهریار در عشق و راستی و یک‌دل بودن، حوصله پاره‌ای از جوانان را حتی هنگام طرح مطلب در تدریس به سر می‌برد و شاید به تعریض بگویند شهریار بلد نبوده است عاشقی کند!
عشق شهریار؛ البته گزاره‌ای نیک‌نهاد از رابطه‌های قابل استناد بوده و اگر حواس ما را برخی جاذبه‌های افسون‌مانند امروزی پرت کرده است و چنین رفتاری را درست نمی‌دانیم، گناه شهریار چه می‌تواند باشد؟
هنر شهریار این است که شخصی‌ترین سرگذشت خویش را برای همگان آگهی کرده است و اگر این گزارش، هوس‌بازان را به کار نمی‌آید، دست‌کم سنگ صبور شکست‌خوردگان و ناکامان عشق و سرزنش‌کننده مدعیان دروغین عشق در سال‌های میان‌سالی تواند بود.
بی‌تردید این شکل خاص از عشق یاد کردن که خالی از صمیمت و صفای مردمان آذربایجان نیست، علاوه بر گزارش واقعیت عشق، گویای ابتکار شاعر هم هست که این شکل و سبک را هم در دفاع شاعر از ایران و ادبیات فارسی و آیین اهل‌بیت(ع) می‌توان دنبال کرد.
انتهای پیام/۴۱۰۳/۴۰۶۲/پ
انتهای پیام/
با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
