تومور مغزی + علت افزایش و راه‌های درمان آن

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان گروه جامعه خبرگزاری آنا - حمیدرضا فتحی؛ افرادی که خود یا اطرافیانشان دارای تومور مغزی هستند، به دنبال علت علت بوجود آمدن تومور مغزی هستند تا با راهکار هایی از آن جلوگیری کنند. فاکتور خطر چیزی است که باعث افزایش احتمال ابتلا به یک تومور مغزی می‌شود. اگرچه عوامل خطر اغلب در پیشرفت تومور مغزی تأثیر می‌گذارند، اکثر آنها به طور مستقیم تومور مغزی ایجاد نمی‌کنند.

برخی از افراد با چندین فاکتور خطر هرگز به تومور مغزی مبتلا نمی‌شوند، در حالی که برخی افراد دیگر بدون فاکتورهای خطر به این بیماری مبتلا می‌شوند. دانستن عوامل خطر و صحبت کردن در مورد آنها با پزشک ممکن است به شما در تصمیم گیری‌های آگاهانه‌تر کمک کند. اما، در حال حاضر، هیچ راه شناخته شده‌ای برای جلوگیری از بروز تومور مغزی از طریق تغییر سبک زندگی وجود ندارد.

چه عواملی احتمال ابتلای افراد را به تومورهای مغزی افزایش می‌دهد؟

اغلب اوقات علت تومور مغزی ناشناخته است اما عوامل زیر ممکن است خطر ابتلا به یک تومور مغزی را افزایش دهند و در واقع علت بوجود آمدن تومور مغزی باشند :

سن وجنسیت

تومورهای مغزی در کودکان و سالخوردگان شایع‌تر هستند، اگرچه افراد هر سن ممکن است به تومور مغزی مبتلا شوند. به طور کلی، مردان در ابتلا به تومور مغزی مستعدتر از زنان هستند. با این حال، برخی از انواع خاصی از تومورهای مغزی مانند مننژیوم در زنان شایع‌تر هستند.

قرار گرفتن در معرض حلالها، آفت کش ها، محصولات نفتی، لاستیک و یا وینیل کلراید ممکن است خطر ابتلا به تومور مغزی را افزایش دهد. با این حال، شواهد علمی دال بر تأیید این فرضیه وجود ندارند.

سابقه خانوادگی

حدود ۵ درصد از تومورهای مغزی ممکن است به عوامل ژنتیکی ارثی یا شرایطی از قبیل سندرم لی فرامنی، نوروفیبروماتوز، سندرم کارسینوم سلول‌های بازال نووید، اسکلروز توبرکلوز، سندرم تورکوت و بیماری فون هیپال لیندائو مرتبط باشند. دانشمندان همچنین “خوشه” تومورهای مغزی را در برخی از خانواده‌ها یافتند که ارتباطی با این شرایط ارثی شناخته شده ندارند. مطالعات برای تلاش برای پیدا کردن علت بروز این خوشه‌ها در دست انجام هستند.

قرار گرفتن در معرض عفونت، ویروس‌ها و آلرژن ها

عفونت با ویروس اپشتاین بار خطر ابتلا به لنفوم مایع مغزی نخاعی را افزایش می‌دهد. اپشتاین بار بیشتر به عنوان ویروسی شناخته می‌شود که منونوکلئوز یا مونو را ایجاد می‌کند. در تحقیقات دیگر، سطوح بالای ویروس معروف سیتومگالوویروس در بافت تومور مغزی یافت شده است. معنای این یافته در حال بررسی است. تحقیقات نشان داده‌اند که چندین نوع از ویروس‌های دیگر نیز تومورهای مغزی در حیوانات ایجاد می‌کنند.

اطلاعات بیشتر برای پیدا کردن اینکه آیا قرار گرفتن در معرض عفونت، سایر ویروس‌ها یا آلرژن ها باعث افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی در افراد می‌شود، مورد نیاز است. توجه داشته باشید، مطالعات نشان داده‌اند که در بیماران مبتلا به سابقه آلرژی یا مشکلات پوستی خطر ابتلا به گلیوما کمتر است.

میدان‌های الکترومغناطیسی

اکثر مطالعاتی که نقش میدان‌های الکترومغناطیسی، مانند انرژی حاصل از خطوط برق یا استفاده از تلفن همراه را ارزیابی می‌کنند، هیچ ارتباطی در خصوص افزایش خطر ابتلا به تومور مغزی در بزرگسالان را نشان نمی‌دهند.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) به دلیل اطلاعات متناقض در مورد خطر این وسایل، در کودکان توصیه می‌کند که استفاده از تلفن همراه محدود شود و استفاده از یک هدست هم برای بزرگسالان و هم کودکان را روشی مناسب اعلام کرده است.

درمان قبلی مغز یا سر با اشعه یونیزه کننده، از جمله اشعه ایکس، یک عامل خطر برای بروز تومور مغزی است.

آسیب سر و تشنج

ارتباط آسیب جدی به سر با بروز تومورهای مغزی برای مدت طولانی مورد مطالعه قرار گرفته است. برخی مطالعات ارتباط بین ترومای سر و مننژیوما را نشان داده‌اند، اما بین ترومای سر و گلیوما ارتباطی یافت نشده است. داشتن سابقه تشنج با تومورهای مغزی از مدت‌ها قبل مرتبط تشخیص داده شده است، اما به دلیل این که تومور مغزی می‌تواند باعث تشنج شود، دقیقاً مشخص نیست که آیا تشنج خطر تومور مغزی را افزایش می‌دهد یا این که تشنج ناشی از تومور است یا مصرف داروی ضد تشنج خطر را افزایش می‌دهد.

علت بوجود آمدن تومور مغزی چیست؟

ریسک فاکتورهای تومورهای مغزی تا امروز ناشناخته است. ولی بر اساس مطالعات، موارد ذیل به عنوان ریسک فاکتورهای تومور مغزی در نظر گرفته می شود.

شغل

افرادی که با مواد شیمیایی یا میدان الکترومغناطیس سر و کار دارند، شانس بیشتری برای ابتلا به تومورهای مغزی دارند.

اشعه ایکس (رادیاسیون)

استفاده از اشعه X در موارد درمانی مانند: رادیوتراپی ممکن است، ریسک فاکتوری برای تومور مغزی محسوب شود. لیکن در مواردی که کاربردهای تشخیصی (مثل رادیوگرافی) مد نظر باشد، معمولا ارتباطی با تومورهای مغزی ندارد.

تروما

مثلا ترومای سر در ایجاد مننژیوم نقش ثابت شده ای دارد.

ترکیبات نیترو

تنباکو و الکل

عفونت

عفونت با سیتومگالوویروس و توکسوپلاسما می تواند شانس ابتلا به تومورهای مغری را افزایش دهد.

درمان تومورهای مغزی

منظور از درمان تومورهای مغزی، کنترل عوارض خطرناک و اورژانس تومورهای مغزی است. در صورت بروز هرکدام از عوارض ذکر شده، بهتر است بیمار در بخش مراقبت های ویژه (ICU) بستری گردد.

اختلال سطح هوشیاری، اختلال تنفسی، تشنج استاتوس و جراحی تومور مغزی اندیکاسیون های مهم بستری در بخش ICU محسوب می گردند.

1.  کنترل ادم مغزی

• Head Elevation

سر بیمار باید با تخت زاویه ۳۰ درجه داشته باشد. در این روش نیروی جاذبه به کاهش فشار اینتراکرانیال کمک می کند.

• Hyperventilation

هیپرونتیلاسیون تا حدی انجام شود که فشار CO۲ خون تا حد ۳۵-۳۰ پایین بیاید. از عوارض این روش می توان به پنوموتوراکس اشاره نمود. به غیر از هیپرونتیلاسیون، در موارد اختلال سطح هوشیاری، اختلال تنفس و تشنج استاتوس نیز لازم است، انتوباسیون صورت گیرد.

• Dexamethasone

تجویز این دارو در موارد ابتلا به دیابت و عفونت های قارچی و TB باید با احتیاط صورت گیرد. عوارض مهم آن عبارتند از؛ زخم پپتیک، هیپرتاسیون، هیپوکالمی، احتباس سدیم

این دارو باید ظرف مدت ۷-۵ روز به تدریج کاهش یافته و سپس قطع شود.

• Menitol ۲۰%

تجویز دارو هر ۶ ساعت تکرار گردد. هر بار ۵۰cc از دوز قبلی کمتر تجویز گردد. طول مدت درمان معمولا ۲-۱ روز خواهد بود.

عوارض آن شامل؛ هیپوناترمی، هیپرناترمی، دهیدراتاسیون می باشد. تا زمانی که فشار داخل مغز بالاست درمان های فوق باید تجویز گردد. در صورت بروز علائم فتق مغزی، اقدام جراحی ضروری است.

    ۲. کنترل تشنج

معمولا برای کنترل تشنج از داروی فنی تویین استفاده می شود.

3. رادیوتراپی

رادیوتراپی (اشعه درمانی) امروزه به طور شایع در درمان تومورهای مغزی استفاده می شود. بعضی تومورها مانند؛ ژرمینوم با رادیاسیون قابل درمان هستند و در بقیه موارد پیشرفت تومور آهسته می گردد.

4. شیمی درمانی

شیمی درمانی برای درمان اکثر بیماران با تومورهای بدخیم به کار می رود و یک روش اصلی در درمان لنفوم CNS محسوب می گردد. معمولا از عوامل آلکیلان (Temozolomide)، عوامل ضد فولات (متوترکسات)، عوامل ضد میکروتوبول و همچنین سیس پلاتین استفاده می شود.

5. جراحی

جراحی یک روش اختصاصی و اولیه برای ارزیابی و کنترل بیماران با توده مغزی محسوب می گردد. مزایای جراحی عبارتند از تشخیص هیستوپاتولوژیک، کاهش اثر فشاری و حذف کانون تشنجی، حتی در بعضی موارد جراحی موجب درمان می گردد.

انتهای پیام/۴۱۶۴/