کرونا نعمتی است که کمبودها و پتانسیلهای بالقوه را شناسایی میکند
گروه دانشگاه خبرگزاری آنا - زینب خسروی؛ با تعطیلی دانشگاهها و مراکز آموزشی در پی شیوع ویروس همهگیر کرونا از اوایل اسفندماه سال ۹۸ در ایران، آموزش مجازی با همه کمبودها و نبود زیرساختهای مورد نیاز پا به عرصه آموزشهای رسمی گذاشت و جایگزین تدریس دانشگاهی شد، دانشجویان برای ادامه تحصیل به ناچار خود را با این فضای جدید آموزشی وقف دادند هرچند که تعامل آنها با اساتید و همکلاسیها در آموزش حضوری موهبتی است که جای خالی آن همواره در فضای مجازی به چشم میآید در ابتدا اساتید با این روند آموزشی و زیرساختهای آن چندان آشنایی نداشتند و چالشهای بسیاری پدید آمد چراکه آنها نقش مهمی در یادگیری و انتقال علم و دانش به دانشجویان دارند.
اما با این حال کرونا، تلنگری بود تا دانشگاهها و مراکز آموزشی نقاط ضعف و قوت خود را پیدا و برای ارتقا زیرساختهای فضای مجازی تلاش کنند چراکه سراسر دنیا بستر الکترونیک را مکمل آموزشهای حضوری میدانند و در این راستا گامهای موثری برمیدارند.
در این زمینه با کاظم سلیمی، دکتری مهندسی صنایع، گرایش برنامهریزی و توسعه به گفتوگو نشستهایم که در ادامه مشروح آنرا از نظر میگذرانید.
تحریمها، مشکلات و بحرانها به فرصت تبدیل شوند
آنا: آیا کرونا و آموزش مجازی برای دانشگاهها فرصت بود یا تهدید؟
سلیمی: در ابتدا باید تجزیه و تحلیل درونی و بیرونی نسبت به هدف، موقعیتها و دادههای درونی و عوامل بیرونی انجام شود و با استفاده از نتایج آن نقاط ضعف و قوت به دست آید، با شناسایی فرصتها و تهدیدها باید برای آن برنامهریزی کرد تا به هدف مطلوب رسید، در شرایط کنونی هدف، مبارزه با کرونا و از بین بردن آن است. در این راستا باید توان، ابزار، امکانات، پتانسیل مالی و غیره بررسی شوند، کرونا نیز یک بحران همانند بحران بیماریهای همهگیر دیگری است که در طول تاریخ با آن مواجه شدهایم اما باید تحریمها، مشکلات و بحرانها را به فرصت تبدیل کرد.
آنا: به نظر شما کیفیت آموزش در زمان کرونا افزایش داشته یا کاهش؟
سلیمی: آموزش ابزاری برای ترسیم یک راهبرد در هر حاکمیت و فرآیندی است، به نظر میرسد سیستم آموزشی در موسسات و دانشگاهها چه مجازی چه حضوری در جهت رفع نیازهای کشور و صنایع مختلف نیست، با شیوع ویروس همهگیر کرونا کیفیت آموزش عالی حداقل ۶۳ درصد افت داشته است چراکه زیرساختها، فرهنگ، نگرش و کاربری لازم در اختیار نبود و اساتید با اصول و فنون آموزش مجازی آشنایی نداشتند.
بیشتر بخوانید:
ارزیابی کیفیت آموزش مجازی در دانشگاهها چگونه انجام میشود؟
بررسی زوایای مثبت و منفی آموزش مجازی در دانشگاهها
نمره قبولی ملاک برخی از دانشجویان شده است
آنا: آسیبهای کرونا در بحث کیفیت آموزشی چه بوده است؟
سلیمی: کشور در فضای مجازی زیرساختهای کافی و مورد نیاز را نداشت و با آمدن ویروس همهگیر کرونا آسیبهای بسیاری به آموزش عالی وارد کرده و کیفیت آموزش کشور را تنزل داده است، باید در بحث ابزارسازی تامل کرد و تهدیدها را به فرصت تبدیل کرد چراکه کرونا تلنگری برای شناخت ضعفهای آموزشی و زیرساختها بوده و با شناسایی آنها میتوان در رفع آن تلاش کرد.
آنا: تجربه شما در آموزش دانشجویان قبل و بعد کرونا به چه صورت بوده است؟
سلیمی: متاسفانه برخی دانشجویان از اول ترم پیگیر سوالات امتحان هستند و در آخر نمره قبولی را ملاک خود قرار میدهند. شیوه آموزشی من به این صورت است که امتحان پایان ترم را ۵ نمرهای برگزار میکنم و باقی ۱۵ نمره مربوط به امتحانهای یک نمرهای است که در هر جلسه از مبحث قبلی میگیرم، با این حساب دانشجویان در طول ترم مباحث آموزشی را مطالعه میکنند و به شب امتحان اکتفا نمیکنند.
اینترنت فضای ابزاری رو به جلو برای بارآوری تکنولوژی است
آنا: ارزیابی در فضای مجازی از کلاس درسی، تسلط اساتید و آموخته دانشجویان به چه صورت بوده است؟
سلیمی: وقتی یک راهبرد ترسیم درستی ندارد در ابعاد اجرایی نیز با مشکل مواجه میشود، شیوهها و راهبرد آموزشی فاصله زیادی با تجسم ظاهری و نیاز هارمونی کشور دارد، با آمدن کرونا کشورهای دیگر با فضای مجازی آموزشهای تکنولوژیپرور، نوآور و خلاق به وجود آوردهاند چراکه اینترنت فضای ابزاری رو به جلو برای بارآوری تکنولوژی و شناخت اطلاعات و مهمترین ابزار ترسیمسازی در جهان است. هرچه اطلاعات جامعتر باشد متعاقب آن قدرت ریسک پذیری بالا رفته و ترسیمسازی بهینه ایجاد میشود. وقتی سیستم حرکتی آموزش کشور افت داشته است نظارت در کیفیت آموزش تاثیری ندارد.
آنا: در زمان پساکرونا شیوه آموزشی باید به چه سمتی برود؟
سلیمی: امام خمینی(ره) زمانی فرمودند «جنگ تحمیلی یک دانشگاه بود»، یعنی بهترین منبع آموزشی پیدا کردن راهبردها در بحرانها، تحریمها و مشکلات است، در زمان جنگ محدودیتها و فشارهایی بود که باعث میشد به خود برگردیم، اگر با این زاویه نیز به کرونا نگاه کنیم همانند نعمتی است که شکافها، کمبودها و پتالنسیلهای بالقوه را شناسایی کرد و نقاط ضعف و قوتها را مشخص کرد. در پساکرونا نیاز است این پتانسیلهای بالقوه که تاکنون به سراغ آن نرفته بودیم مهندسی مجدد شوند.
انتهای پیام/
انتهای پیام/