مجسمهسازان جسارت حضور در سمپوزیوم را داشته باشند/ مجسمههای انتزاعی ذهن مخاطب را بیشتر درگیر میکنند
یاسر حسینی در گفتوگو با خبرنگار حوزه هنرهای تجسمی گروه فرهنگ خبرگزاری آنا درباره نحوه آشنایی خود با هنر مجسمهسازی گفت: من از دوران کودکی با هنر تجسمی آشنا شدم و خیلی زود به صورت حرفه ای در این حوزه فعالیتم را شروع کردم. پدر من یکی از نقاشان پیشکسوت خراسان است و من شانس این را داشتم که در آتلیه او بزرگ شوم و طرح و رنگ و نقش را از او بیاموزم. بعدها فرصتی شد که به محضر استاد منوچهر استهبدی راه پیدا کنم و از او اصول طراحی را به صورت آکادمیک فرا بگیرم و در دانشگاه نیز در رشته مجسمه سازی تحصیل کردم.
حسینی افزود: من سالها است که به صورت حرفهای مجسمه می سازم و بخش عمده تمرکزم بر روی مجسمه هایی است که برای ارائه در نمایشگاه خلق می کنم و سفارش متعددی نیز برای خلق مجسمه و اثر یادمانی داشته ام، اما از سال 1391 تصمیم گرفتم که در سمپوزیوم مجسمهسازی به عنوان دستیار شرکت کنم و از دوره های بعدی به عنوان هنرمند در بخش اصلی سمپوزیوم ها شرکت کردم و پس از آن به عنوان مجسمه ساز در بخش اصلی شرکت می کنم.
این عضو انجمن هنرمندان مجسمه ساز ایران ادامه داد: متریال مورد علاقه ام نیز سنگ، آهن و چوب است. بیشتر دوست دارم مجسمه انتزاعی بسازم. مجسمه های انتزاعی قابلیت این را دارند که ذهن مخاطب را بیشتر ذهن درگیر می کنند و روی آن ها تاثیر بگذارند. اما مجسمه های فیگوراتیو با اهداف دیگری ساخته می شوند و جز در موارد یادمانی به نظرم تاثیرشان از مجسمههای انتزاعی کمتر است.
وی افزود: با این که در سمپوزیوم مجسمه سازی متریال و ابزار کار یکی است، اما هر یک از مجسمه سازان روش و تکنیک خاص خودشان را دارند. همین موضوع بار آموزشی سمپوزیوم را بالا می برد و هنرجویان رشته مجسمه سازی می توانند به خوبی از این تجربیات بهره ببرند.
بیشتر بخوانید:
انحصار در مجسمهسازی یعنی کاهش کیفیت
مجسمههایی که نبودنشان بهتر از بودنشان است
سمپوزیوم مجسمهسازی گل گهر آغاز به کار کرد
به گفته حسینی، شرکت در سمپوزیوم مجسمهسازی به عهنوان یک رویداد عهنری سازنده جسارت خاصی می خواهد، چون در جریان برگزاری این رویداد هنرمند باید بتواند ضمن شنیدن نظرات مختلف در جریان ساخت اثرش، از نقدهای سودمند نیز در پیشبرد کارش بهره ببرد. هنرمندان مجسمهساز باید جسارت حضور در سمپوزیوم را داشته باشند.
این مدرس دانشگاه درباره چگونگی سوق دادن دانشجویانش برای شرکت در سمپوزیوم مجسمهسازی گفت: من در کلاس های دانشگاه بیشتر دانشجویانم را برای خلق اثر و ارائه نمایشگاهی ترغیب می کنم و دوست دارم این بخش فعالیت شان پررنگ تر شود. باید قبول کرد که هر مجسمهسازی توانایی این را ندارد که در سمپوزیوم شرکت کند و هر هنرمندی نمی تواند سمپوزیومی شود. حضور در سمپوزیوم ها روحیه خاصی می طلبد و در هر کدام از دانشجویانم که چنین توانایی را در او ببینم و خودش نیز راغب باشد، به او کمک می کنم که در سمپوزیوم ها شرکت کند.
حسینی ادامه داد: اما به نظرم هر دانشجوی مجسمه سازی حداقل دو بار در دوران دانشجویی اش به عنوان دستیار در سمپوزیوم ها شرکت کند. باید قبول کرد،فراهم کردن امکاناتی که در سمپوزیوم ها وجود دارد، در توان همه مجسمه سازان نیست و این که سمپوزیوم ها خودشان بستر بسیار مناسبی برای یادگیری تکنیک ها و فوت و فن های مجسمه سازی است ودانشجویان در فرصت کوتاه دو هفته ای می توانند در سمپوزیوم ها آموزش های لازم را کسب کنند.
وی درباره اثری که اخیراً در سمپوزیوم مجسمه سازی گل گهر ارائه داده است گفت: با توجه به این که در فراخوان سمپوزیوم توجه به میراث فرهنگی و بومی گرایی مطرح شده بود و پیش بینی می کردم هنرمندان دیگر بیشتر به این موضوع توجه کنند تصمیم گرفتم که اثری با توجه به دغدغه های شخصی ام با عنوان بادگیر خلق کنم. در این مجسمه که فرم مکعبی دارد به نوعی حرکت باد را خواستم به نمایش بگذارم. من در سمپوزیوم متعددی شرکت کردهام. در سمپوزیوم مجسمه سازی گل گهر تمام امکاناتی که من مجسمه ساز نیاز داشتم در اختیارم گذاشته شده است وفضای بسیار حرفه ای در سمپوزیوم حاکم است.
یاسر حسینی ، متولد 1360 نیشابور و فارغ التحصیل رشته مجسمه سازی از دانشگاه نیشابور است. او عضو پیوسته انجمن مجسمه سازان و انجمن توسعه هنرهای تجسمی کشور است. او تاکنون در دومین دوسالانه مجسمه های شهری تهران،اولین و سومین دوسالانه مجسمه های شهری مشهد، سمپوزیوم مجسمه سازی Lukomorye روسیه 2019، پنج دوره جشنواره مجسمه های شنی، شرکت در اولین اکسپوی مجسمه سازی تهران و ... شرکت کرده است و تاکنون چندین اثر شهری در شهرهای تهران، مشهد، اهواز، قزوین، سنندج و ... از این هنرمند مجسمه ساز نصب شده است. او تاکنون آثارش را در دو نمایشگاه انفرادی وچندین نمایشگاه گروهی به نمایش گذاشته است.
انتهای پیام/4104/
انتهای پیام/