بودجه جشنواره تئاتر فجر را خرج هنرمندان کنید/هزینه تولید تئاتر 3 برابر شده است

به گزارش خبرنگار حوزه تئاتر گروه فرهنگ خبرگزاری آنا، حال و اوضاع این روزهای تئاتر ایران اصلا مساعد نیست. با وجود اینکه برخی از سالن‌های خصوصی نمایش‌هایی را به روی صحنه می‌برند و بعضا کل ظرفیت در نظر گرفته شده برای سالن‌ها (۵۰ درصد ظرفیت اصلی) پر می‌شود، اما درصد زیادی از هنرمندان تئاتر روزهای سختی را می‌گذرانند. در چنین شرایطی، کمک‌هایی که از طریق مختلف برای جبران بیکاری موجود در این حوزه به هنرمندان تئاتر شده، به قدری ناچیز است که اصلا نمی‌توان آنها را به چشم یک بسته حمایتی مناسب دید.

میثم یوسفی، کارگردان تئاتر کشورمان که چند ماه پیش نمایش موزیکال «جنگ و صلح» را به روی صحنه برد، یکی از افرادی است که نسبت به این عدم حمایت‌ها و شرایط بدی که تئاتر دارد معترض است. اعتراضی که شاید در بیش از ۹۰درصد هنرمندان این حوزه وجود داشته باشد. با این کارگردان جوان درباره شرایط امروز تئاتر، حمایت‌های نصفه و نیمه از هنرمندان این حوزه و برگزاری جشنواره تئاتر فجر در پایان سال، گفتگو کردیم.

این کارگردان تئاتر با اعلام این موضوع که باتوجه به شرایط کرونایی در کشور میزان استقبال مخاطبان از نمایش «جنگ و صلح» خوب بود، اظهار کرد: وقتی در افکار عمومی کشور فضای خطرناکی تداعی می‌شود، آباد کردن چیزی که در ذهن مردم خراب شده واقعا کار سختی خواهد بود. شما اگر قرار باشد یک ساختمان را از ابتدا بسازید، کارتان راحت‌تر از تعمیر کردن ساختمانی است که نیمی از آن خراب شده و شما باید دوبرابر انرژی بگذارید و هرچه خراب شده را بازسازی کنید.

تعطیلی سه‌باره «جنگ و صلح»

وی گفت: ما زمانی که در حال رسیدن به یک موقعیت ایده‌ال هستیم، مجددا در کارمان وقفه می‌افتد و همه چیز تعطیل می‌شود. تعطیلی‌های مکرر که دامان تئاتر را گرفته یکی از مشکلات اساسی این روزهاست. مثلا نمایش «جنگ و صلح» سه بار تعطیل شد. ابتدا قرار بود اوایل فروردین اجرا شود بعد به اواسط فرورودین موکول شد و در نهایت اوایل اردیبهشت نمایش به روی صحنه رفت. چنین اتفاقاتی، هزینه چندبرابری روی دوش گروه‌های تئاتری می‌گذارد. خود من برای این پروژه دو بار بازیگر عوض کردم و این آسیب که از لحاظ روانی و اقتصادی به گروه وارد شد واقعا سنگین بود. بالاخره گروه‌های تئاتری نیازمند حمایت‌هایی بیش از پیش هستند، اگرچه تلاش‌هایی در این زمینه مثل پرداخت هزینه نیمی از صندلی‌های خالی سالن‌ها صورت گرفته اما این حمایت‌ها باید بیشتر و کارشناسی شده‌تر رخ می‌داد.

این کارگردان  اظهار کرد: در شرایط عادی و پیش از همه‌گیری کرونا تئاتر به حمایت ویژه نیاز داشت، اما حالا این شرایط به مراتب بدتر شده. وقتی چندین بار در حین کار وارد تعطیلات مقطعی می‌شویم، گروه آسیب زیادی می‌بیند. بالاخره حفظ کردن همه اعضای گروه از لحاظ اقتصادی و از نظر روانی خیلی سخت است.

یوسفی با بیان این نکته که حمایت‌های مرکز هنرهای نمایشی برای خرج و مخارج امروز تئاتر کفایت نمی‌کند، عنوان کرد: می‌دانیم که فقط بخشی از این مسئله در اختیار مدیریت مرکز هنرهای نمایشی است و بخش اعظمی از فشارها به شرایط اقتصادی کشور برمی‌گردد. بالاخره وقتی ما تحریم هستیم و کل جامعه در شرایط معیشتی سختی قرار دارد، تنها کاری که می‌شود کرد این است که بودجه‌ها دو سه برابر شود.

بیشتر بخوانید:
کرونا نگذاشت اجرای «چشمان خیس اسماعیل» به دهه کرامت برسد

به آینده اجراهای تئاتر امیدوارم
تماشاگران هنوز برای آمدن به تئاتر اطمینان ندارند
 

این کارگردان تئاتر ادامه داد: هزینه‌های تولید آثار نمایشی مثل اکثر هزینه‌هایی که در سطح جامعه داریم، بعضا تا سه برابر یا بیشتر افزایش یافته است. مثلا اگر قبلا برای پوستر کارهایمان باید ۲ میلیون تومان هزینه می‌کردیم، حالا باید ۶-۷ میلیون تومان بپردازیم، این شرایط برای مایحتاج زندگی‌مان هم صدق می‌کند و همه چیز سه تا چهار برابر قبل شده است. ولی در این وضعیت به تنها چیزی که به طور حرفه‌ای و کارشناسانه نگاه نمی شود دستمزد عوامل تولید است. مرکز هنرهای نمایشی بودجه‌ای محدود در اختیار آثار قرار می‌دهد و بعد ایت کارگردان است که باید این بودجه را مدیریت کند. یعنی کارگردان باید برای پروژه هم کارگردان باشد، هم مدیر تولید، هم تهیه کننده و با همه عوامل طرف شود تا یک اثر را به سر منزل مقصود برساند.

 وی افزود: سال‌های قبل حمایت‌های بیشتری وجود داشت اما در حال حاضر بودجه‌ای می‌دهند که باید برای صحنه، لباس و آکسسوار نمایش از آن هزینه کنیم و کار را به سرانجام برسانیم. بودجه‌ای که پرداخت می‌شود در شرایط خاص این روزها به هیچ وجه جوابگوی نیازها نیست، به همین دلیل بخش اعظمی از دستمزد عوامل به فروش گیشه متکی است. اما زمانی که تماشاگری در سالن حضور ندارد، این دو سوم حقوق عوامل چطور باید تامین شود؟ در کل کمک‌های مرکز هنرهای نمایشی و تلاش‌هایی که برای حمایت از تئاتر اتفاق افتاده، در حد معمول است و خیلی کارشناسانه نیست، در حالی که باید آسیب‌هایی که به گروه‌های تئاتری در این دوران رسیده جبران شود.

برگزاری جشنواره فقط برای گرفتن بودجه نباشد

کارگردان نمایش «جنگ و صلح» در رابطه با لزوم برگزاری جشنواره تئاتر فجر در دوران سخت امروز نیز گفت: نظر ما در این زمینه خیلی اهمیت ندارد. امروز من و صدها نفر مثل من می‌گویند که برگزاری جشنواره تئاتر فجر نیاز نیست و بهتر است که بودجه آن بین گروه‌های تئاتری که شرایط سختی را می‌گذرانند تقسیم شود. ولی چارچوب‌هایی در وزارت ارشاد، دولت و مجلس هست که می‌گویند زمانی به تئاتر بودجه می‌دهیم که جشنواره فجر را برگزار کنند و اگر چنین رویدادی نباشد، بودجه‌ای هم به آن تعلق نمی‌گیرد. حرف این مدیران شاید از نظر اصول اداری درست باشد ولی از نظر موقعیت فعلی برگزاری این رویداد لزومی ندارد. به نظرم زمانی برگزاری جشنواره لازم است که بتوان از گروه‌ها در زمان تولید و بازتولید حمایت کرد.

وی افزود: همه ما می‌دانیم که در جشنواره‌های فیلم، تئاتر و موسیقی فجر در وهله اول، بُعد سیاسی‌ اهمیت دارد و پس از آن بُعد هنری . شاید خیلی از جشنواره‌ها در کشور ما اهمیت چندانی نداشته باشند و بتوان آنها را حذف کرد، رویدادهایی مثل جشنواره کودک و نوجوان که یک دوره برگزار نشد یا جشنواره عروسکی که به صورت مجازی برگزار شد ولی جشنواره فجر اینگونه نیست.

بیشتر بخوانید:

در اختتامیه جشنواده تئاتر فجر سی و نهم چه گذشت؟
استقبال مخاطبان بعد از بازگشایی سالن‌ها غافلگیرمان کرد

این کارگردان تئاتر اضافه کرد: وقتی سال گذشته تعدادی از جشنواره‌ها به دلیل شیوع کرونا حذف شد، چرا نباید این حالت برای جشنواره فجر رخ دهد؟ اصلا اگر جشنواره تئاتر برگزار نشود چه اتفاقی می‌افتد؟ به نظرم سیاستگذاری‌هایی پشت این ماجراست که این جشنواره باید به هر نحوی حتی با حذف بعضی از بخش‌ها برگزار شود و اعتراضات ما هم به جایی نمی‌رسد. اگر هم زیاد اعتراض کنیم انگ‌هایی به ما چسبانده می‌شود، همانطور که نتیجه تحریم‌ها و شرکت نکردن‌های یک سری از همکاران‌مان در جشنواره را قبلا دیدیم که در نتیجه آن بعضی دوستان‌مان بازخواست شدند. در نهایت اینکه اگر برگزاری جشنواره فجر از لحاظ بستر فرهنگی نیاز مردم و جامعه امروز ماست، باید همه بخش‌های آن با هم برگزار شود، نه با حذف برخی از بدنه تئاتر.

یوسفی در بخش پایانی حرف‌هایش گفت: این جشنواره‌زدگی و اینکه هر ارگان و نهادی برای خودش یک جشنواره دارد، باید از بین برود و همه چیز کارشناسی شده باشد. در هر جشنواره‌ای شاید برای بسیاری از همکاران ما موقعیت شغلی شکل بگیرد، ولی این مسئله باعث بهتر شدن اوضاع معیشتی همکاران ماست؟ خیر صرفا بیلان کاری یک سری از مدیران را پیش می‌برد. ۸۰ درصد آثاری که برای نمایش در جشنواره‌های داخلی ما هستند، صرفا قبل از همان جشنواره تولید می‌شوند ولی هیچکدام از آنها به مرحله درآمدزایی نمی‌رسند چون فقط برای رزومه برخی مدیران ساخته شده‌اند و بعد از جشنواره هم پرونده همه آنها بسته می‌شود.

انتهای پیام /۴۱۰۴/