آیا دروغگویی جرم است و دروغگوها مجازات می‌شوند؟

به گزارش خبرنگار حوزه قضائی گروه جامعه خبرگزاری آنا، «دروغگویی» یکی از رذایل اخلاقی محسوب می‌شود که دین اسلام هم آن را مورد مذمت قرار داده، چنانکه قرآن کریم در سوره شعراء به انسان هشدار می‌دهد شیاطین و یاران ابلیس الهام‌کنندگان دروغ بر دروغگویان هستند. علاوه بر این، خداوند در سوره‌هایی نظیر مجادله و یوسف دروغگویی را یکی از مصادیق چیره شدن شیاطین بر انسان برمی‌شمارد و در سوره‌هایی همچون یونس، غافر، زمر و توبه به آثار این امر ناپسند اجتماعی بر زندگی شخصی و جامعه اشاره می‌کند.

با وجود اینکه دروغ از منظر اسلام امر ناپسندی تلقی می‌شود اما در ساختار حقوقی جمهوری اسلامی ایران دروغ جرم محسوب نمی‌شود و به این ترتیب مجازات و عواقبی برای دروغگویان در نظر گرفته نشده است. اما در مواردی نظیر آنچه در ماده ۱۵۲ بخش تعزیرات و مجازات‌های بازدارنده قانون مجازات اسلامی آمده، هر کس در دعوای حقوقی یا جزایی که قسم متوجه او شده، سوگند دروغ یاد کند، به شش ماه تا دو سال حبس محکوم خواهد شد. علاوه بر این بر اساس ماده ۱۵۳ این قانون هر فردی در دادگاه نزد مقامات رسمی شهادت دروغ بدهد به سه ماه و یک روز تا دو سال حبس و یا به یک میلیون و ۵۰۰ هزار تا ۱۲ میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.

البته در این مورد تبصره‌ای وجود دارد که مطابق آن مجازات مذکور در این ماده علاوه بر مجازاتی است که در باب حدود و قصاص و دیات برای شهادت دروغ ذکر شده است.

همچنین طبق ماده ۶۹۸ قانون مجازات اسلامی، هر کس به قصد ضرر رساندن به دیگری به وسیله نامه و غیره دروغ پراکنی کند تحت عنوان « نشر اکاذیب» مجازات می‌شود. ماده ۵۳۹ قانون مجازات اسلامی نیز صدور گواهی خلاف واقع و دروغ از سوی پزشکان تحت عنوان « تصدیق خلاف واقع توسط پزشک » قابل پیگیری و مجازات است.

افزون بر موارد فوق، ماده ۷۱۱ قانون مجازات اسلامی، گزارش دادن خلاف واقع (دروغ) توسط ضابطین دادگستری اعم از نیروی انتظامی و غیره را تحت عنوان « گزارش خلاف واقع ضابط دادگستری » جرم دانسته و آن را قابل پیگیری و مجازات قلمداد کرده است. ماده ۲۰۱ قانون مالیات‌های مستقیم نیز ارائه ترازنامه و حساب سود و زیان دروغ به اداره دارایی را تحت عنوان « جرم فرار از مالیات » قابل تحت پیگیری و اعمال مجازات ارزیابی می‌کند.

انتهای پیام/۴۱۵۸/