دوگانگی حزبی روحانی/ اصلاحطلبانی که از روحانی عبور کردند
به گزارش خبرنگار حوزه احزاب گروه سیاسی خبرگزاری آنا، پنج دوره نمایندگی و دو دوره نیابت مجلس را در کارنامه دارد، او که به واسطه عضویت در جامعه روحانیت مبارز و در دست گرفتن نایب رئیسی دو مجلس تمام قد اصولگرا، بهعنوان یکی از چهرههای اصلی این جریان شناخته میشد، با نزدیک شدن به چهرههایی نظیر هاشمی رفسنجانی و سپس خاتمی و برعهده گرفتن دبیر اولی شورای عالی امنیت ملی و مشاور رئیس دولت اصلاحات نشان داد که راه عدول از اصولگرایی را در پیش گرفته است.
حسن روحانی که با اتمام دوره دولت اصلاحات از بخش اجرایی فاصله گرفت، با گذشت 13 سال از قرابت به اصلاحطلبان توانست خود را به عنوان یکی از چهرههای نزدیک به جناح اصلاحطلب خود را معرفی کند و در نهایت سال 92 با جلب نظر و حمایت این جریان، این بار در ردای ریاستجمهوری در عرصه اجرایی کشور حاضر شود.
یازدهمین انتخابات ریاستجمهوری تجربه جدیدی را برای اصلاحطلبان رقم زد؛ چراکه با وجود داشتن نامزد اصلاحطلب، بنا به صلاحدید خاتمی که طبق گفتههای دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین، در حال حاضر نقش پدرخواندگی این جریان را بر عهده دارد، روحانی را بر عارف ترجیح داده و از او حمایت کردند.
محمدرضا عارف که با کنار کشیدن به نفع رقیب، به حضور در کابینه دولت یازدهم به عنوان معاون اولی و یا مقاماتی از این قبیل چشم دوخته بود، با انتخاب یکی از اعضای حزب کارگزاران بهعنوان معاون اولی رئیسجمهور رویه متفاوتی را در برخورد با دولت پیش گرفت. او با تأکید بر انتقاد نسبت به دولت و عملکرد آن، میگوید دولت «باید خود را موظف به پیادهسازی وعدههایی که داده، بداند.»
در حقیقت روحانی بعد از روی کار آمدن رفتارش را با حامیان تغییر داد. همچنان که صادق زیباکلام، شخص رئیسجمهور را مخالف اصلی عضویت چهرههای اصلاحطلبی نظیر عارف در کابینه دانست و گفت «آقای روحانی به هر قیمتی جلوی معاون اولی آقای محمدرضا عارف را در کابینه را گرفت.» او در همان ابتدای دولت همفکران خود را به نظارت بیشتر بر عملکرد روحانی توصیه کرد و بهصراحت گفت: «باید با چماق بالای سر آقای روحانی بایستیم و در روزنامهها و سخنرانیها و مصاحبهها و افراد نزدیک به ایشان مطالبات خود را بخواهیم.» البته زیباکلام در نهایت پیشبینی کرد که اصلاحطلبان از رأی خود به روحانی پشیمان خواهند شد.
علاوه بر این دولت یازدهم نُهماهگی خود را سپری میکرد که عضو شورای مرکزی حزب کارگزاران هم سکوت خود را در برابر اقدامات خلاف رویه اصلاحطلبان توسط دولت، شکست. سید حسین مرعشی اعلام کرد که منتقد عملکرد است. همچنین محمدرضا تاجیک هم از طریق به کار بردن عبارت «مستأجر چهار ساله» در مورد روحانی میگوید که از امروز از شدت و گستره حمایت اصلاحطلبان به دولت کاسته شده است.
با این وجود اصلاحطلبان تا پایان عمر دولت یازدهم کجدار و مریز با او مدارا کردند. اما از صداهای داخل این جریان چنین برداشت میشد که در انتخابات 96 رویه دیگری را پیشرو قرار میدهند؛ اما این بار هم پدرخواندگان تصمیم به «تَکرار» گرفتند تا جایی که سید محمد خاتمی در آستانه دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با انتشار پیامی ویدئویی ضمن موفق دانستن عملکرد دولت یازدهم گفت: «با روحانی راهی را آغاز کردهایم و به نیمه راه رسیدهایم. این بار این شمایید که باید تکرار کنید، تکرار رأی به روحانی عزیز، برای تقویت امید به آیندهای بهتر.» به این ترتیب روحانی برای بار دوم راهی کاخ ریاستجمهوری شد.
اما حدود یک سال از عمر دولت دوازدهم نگذشته بود که پیشبینی زیباکلام مبنی بر پشیمانی اصلاحطلبان از رأی دادن به روحانی محقق شد و این بار صدای رهبران اصلاحطلب در برابر عملکرد دولت شنیده شد. تا جایی که رئیس دولت اصلاحات به دلیل آنچه «خلف وعدهها و کاستیها» خواند، از روحانی و عملکرد کابینه او، زبان به انتقاد گشود.
انتقاد سید محمد خاتمی از عملکرد دولت حامی و متبوع خود منجر به این شد اصلاحطلبانی که در نقد دولت یازدهم و عملکرد آن محتاط بودند حال با صراحت لهجه عملکرد او را به چالش بکشند. آنها در مسیر نقد عملکرد دولت متبوع، پا را فراتر گذاشته و با چشمپوشی از عملکرد انتخاباتی خود در سالهای 92 و 96 در حمایت از روحانی، از او اعلام برائت میکنند. دبیرکل حزب اسلامی کار که قرابت روحانی به اصلاحطلبان را هم نفی میکند، میگوید: «آقای روحانی یک اصلاحطلب نبود که اصلاحطلبان مسئولیت همه افکار و عملکرد او را بپذیرند.» حسین کمالی با نگاهی به عقبه سیاسی حسن روحانی اظهار میکند: «روحانی از آغاز فعالیت سیاسی خود تا به حال با تفکر اصولگرایی پیش آمده است.»
عضو شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان نیز معتقد است که «دولت روحانی متعلق به اصلاح طلبان نیست» عیسی چمبر این سخن را که عارف گفته اصلاحطلبان باید به دلیل عملکرد روحانی از مردم عذرخواهی کنند، یک نظر شخصی دانسته است.
در شرایطی که اصلاحطلب بودن روحانی و کابینه او توسط همفکران جدیدش زیر سؤال رفته، رئیس دفتر رئیسجمهور از طریق آن دیگری خواندن اصلاحطلبان، میان دولت و این جریان مرزکشی کرد و آب پاکی را ریخت. محمود واعظی با رد ادعای صادق خرازی در مورد نقش اصلاحطلبان در پیروزی روحانی اظهار کرد: «آنها آزاد بودند به قالیباف یا کسی دیگر رأی دهند اما مردم تصمیم گرفتند به دکتر روحانی رأی دهند.» او میگوید به دلیل اینکه در نظرسنجیها جایگاه روحانی بهتر از عارف بود، به همین دلیل خود اصلاحطلبان به سمت روحانی آمدند و از او حمایت کردند و در حال حاضر هم اصلاحطلبان باید به جهت به کارگیری بسیاری از چهرههای آنها در استانداریها از دولت تشکر کنند نه اینکه طلبکار شوند و حرفهای بیربط بزنند.
در حالی واعظی به گزاره «آمدن اصلاحطلبان به سمت روحانی» تأکید میکند که قبل از این باهنر غیرمستقیم به این اشاره کرده بود که روحانی جهت جذب حمایت ابتدا به سمت اصولگراها رفته و با رد تقاضای او توسط این جناح، سپس به سمت اصلاحطلبان کشیده شده است. این چهره اصولگرا میگوید: «اینکه آقای روحانی بگوید اصولگراها از من حمایت نکردند من میروم کاندیدای اصلاحطلبها میشوم، این در جریانات سیاسی اصیل رسم نیست.»
در مجموع به باور بسیاری هر چند اصلاحطلبان با استراتژی رد اصلاحطلب بودن روحانی فرار رو به جلو میکنند و در تلاش هستند که اقدامات دولت یازدهم و دوازدهم در کارنامه جریان اصلاحات ثبت نشود اما بسیاری از چهرههای اصلاحطلب از جمله محمدرضا عارف معتقد هستند که در حال حاضر بهترین رویکرد برای جناح اصلاحطلب در برابر اقدامات دولت و وضع پیش آمده، استراتژی عذرخواهی اصلاحطلبان از مردم بابت عملکرد دولت مورد حمایت آنها است.
انتهای پیام/۴۱۵۸/پ
انتهای پیام/