بیتوجهی به نیروهای توانمند با نادیده گرفتن حقوق اساتید حقالتدریس/ 10 مشکل اساتید حقالتدریس چیست؟
سیما محمدزاده، دبیر انجمن صنفی اساتید حقالتدریس دانشگاههای استان تهران در گفتگو با خبرنگار حوزه صنفی گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، با اشاره به هدررفت نیروهای فرهیخته و توانمند با نادیده گرفتن حقوق اساتید حقالتدریس دانشگاهها اظهار کرد: جامعه مدرسان حقالتدریس دانشگاههای کشور بهعنوان یکی از پایههای توسعه علمی کشور، اشتغال به تربیت علمی دانشجویان این مرزوبوم دارند.
وی افزود: این قشر زحمتکش از طرفی از اثرگذارترین گروههای اجتماعی، سیاسی، علمی و فرهنگی کشور بوده و از سوی دیگر، نظام اسلامی برای تحصیل و رشد و ارتقای آنان هزینه فراوانی دربخشهای آموزش عالی پرداخت کرده است. اما به رغم آن هزینهها و بدون توجه به آن نقش پررنگ، مورد کمتوجهی و بیمهری قرار گرفته است.
دبیر انجمن صنفی اساتید حقالتدریس دانشگاههای استان تهران با بیان اینکه با تأیید مسئولان آموزش عالی، بخش اعظم تربیت نیروی کارآمد کشور در دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی برعهده استادان حقالتدریس قرار گرفته است، گفت: این در حالی است که گروه مذکور در مسیر انجام وظایف شغلی خود با مشکلات عدیدهای مواجه بوده که متأسفانه با شیوع بیماری کرونا و فشارهای اقتصادی ناشی از آن، مضاعف شده است.
تبیین 10 مشکل اساتید حقالتدریس
محمدزاده ادامه داد: فقدان قوانین حمایتی استخدام موجب مشکلات بسیاری برای اساتید حقالتدریس شده است که میتوان به «نامعلوم بودن وضعیت استخدام و عدم درج سوابق کاری و مدارک علمی بالا در جذب هیئت علمی»، «عدم امنیت شغلی و به رسمیت شناخته نشدن کار حقالتدریس در دانشگاهها بهعنوان یک شغل»، «عدم برخورداری از حداقل حقوق و مزایای شغلی؛ برای مثال ساعتی حدود 18 هزار تومان و حداکثر30 ساعت تدریس در هفته»، «فقدان قوانین حمایتی بیمه تأمین اجتماعی با توجه به کم بودن ساعات تدریس» و «اخذ مالیات از دریافتی اساتید حقالتدریس با وجود قانون حذف مالیات از حداقل حقوق و دستمزد» اشاره کرد.
وی افزود: «عدم رعایت قوانین سنی استخدام؛ بر اساس قوانین استخدام کشوری مصوب 31 خرداد 1345 حداکثر سن استخدام 45 سال است که تا 5 سال قابل افزایش است. این در حالی است که در بسیاری از دانشگاههای معتبر دنیا شرط سنی برای این شغل ندارند»، «جایگزینی رابطه به جای شایستهسالاری؛ با تغییر مدیر گروهها، استادان با تجربه حذف و جای آنان را افراد کمتجربه میگیرند و این در حالی است که نیروی انسانی با تجربه سرمایه آن دانشگاه محسوب میشود»، «تأخیر در پرداخت حقالتدریس حتی به مدت چند نیمسال»، «عدم رعایت بخشنامههای داخلی مراکز دانشگاهی مبنی بر افزایش حقالتدریس» و «ممنوعیت ارائه طرحهای پژوهشی توسط اساتید حقالتدریس بهعنوان مجری طرح» از دیگر مشکلات اساتید حقالتدریس است.
انتهای پیام/4118/
انتهای پیام/