دیده بان پیشرفت علم، فناوری و نوآوری
29 آذر 1399 - 20:22

عسل طبیعی

عسل طبیعی عبارت است از شهد نسبتا رقیق گل های گیاهان مختلف که توسط زنبوران جمع آوری ، به کندو منتقل می شود و در حجره های شان موقتا ذخیره و متعاقبا توسط زنبوران کارگر آبگیری می گردد و ضمن عمل تغليظ سازی؛ به آن موادی چون آنزیم، آنتی بیوتیک وغيره می افزایند .
کد خبر : 549706
111.jpg

به گزارش گروه رسانه های دیگر خبرگزاری آنا ،عسل طبیعی عبارت است از شهد نسبتا رقیق گل های گیاهان مختلف که توسط زنبوران جمع آوری ، به کندو منتقل می شود و در حجره های شان موقتا ذخیره و متعاقبا توسط زنبوران کارگر آبگیری می گردد و ضمن عمل تغليظ سازی؛ به آن موادی چون آنزیم، آنتی بیوتیک وغيره می افزایند و عمده قند ساکارز آن به قندهای ساده گلوکز و فروکتوز تبدیل شده و مجددا (عسل رسیده) در حجره های شان ذخیره سازی و سرانجام روی حجرات پر از عسل رسیده با درپوش مومی پوشانده می شود.


به طور مختصر مراحل تبديل شهد به عسل عبارتند از: تبخیر فعال و غیرفعال آب، افزودن بزاق زنبور عسل شامل آنزیم های اینورتاز Invertase، دیاستاز Diastase، اکسیداز، کلوگز، پرولين Proline و استیل کولین ..Acetylcholine a می باشد.


عسل علاوه بر گلوکز و فروکتوز (حدود ۷۰درصد وزن خشک عسل) دارای قندها، آمینواسیدها، مشتقات معدنی، استیل کولین، مواد ضد باکتری، آنزیم ها، ویتامین ها و نیز سایر مشتقات گیاهی است. با توجه به ترکیبات عسل نمی توان آن را با قندهای معمولی مقایسه نمود.


عسل حاوی کمتر از ۲۵ درصد رطوبت، ۰/۲۵ درصد خاکستر و کمتر از ۸ درصد قند معمولی (ساکاروز) است. براساس مجموع اطلاعات موجود، تعریفی به شرح ذیل از عسل ارائه می کنیم که می تواند از این پس به عنوان تعريف واحد برای عسل تولیدی در ایران مورد استفاده قرار گیرد. لازم به ذکر است که در این تعریف مرغوبیت عسل به ویژه از جنبه های تجارتی و صادراتی لحاظ شده است.


عبارت است از شهد نسبتا رقیق گل های گیاهان مختلف که توسط زنبوران جمع آوری ، به کندو منتقل می شود و در حجره های شان موقتا ذخیره و متعاقبا توسط زنبوران کارگر آبگیری می گردد و ضمن عمل تغليظ سازی؛ به آن موادی چون آنزیم، آنتی بیوتیک وغيره می افزایند و عمده قند ساکارز آن به قندهای ساده گلوکز و فروکتوز تبدیل شده و مجددا (عسل رسیده) در حجره های شان ذخیره سازی و سرانجام روی حجرات پر از عسل رسیده با درپوش مومی پوشانده می شود.


بنابراین فقط عسلی می تواند استاندارد تعریف فوق را کسب که در ردیف عسل های طبیعی و مرغوب درجه بندی شود، که خصوصیات آن مطابق شرایط زیر باشد:


 داخل شان هایی با حجره های سرپوشیده باشد یا از چنان شان هایی استخراج شده باشد.


از تغلیظ شهد گل های گیاهان مختلف توسط زنبورعسل تهیه شده باشد و حاوی مواد افزوده شده (آنزیم، آنتی بیوتیک و غیره) باشد.


رطوبت (آب) عسل بیشتر از ۱۹ درصد نباشد.


خاکستر (مجموع مواد معدنی) آن بیشتر از ۲۵/ ۰ درصد نباشد.


در صورت ارائه شدن به صورت عسل شان، روی سطح شان کثیف و آلوده به تخم پروانه موم خوار نباشد و در صورت ارائه شدن به صورت عسل مایع، حاوی رسوب یا ناخالصی های معلق در عسل نباشد.


خرید عسل طبیعی به همراه ضمانت کتبی را در وبسایت آیدانا انجام دهید.


رنگ عسل



رنگ عسل بستگی به نوع شهد مصرفی دارد و از زرد بسیار روشن تا قرمز تیره متغیر می باشد (عسل آویشن قرمز رنگ، عسل اقاقیا بی رنگ و عسل گیاه اسپرس زرد طلایی است. منطقه جغرافیایی و شرایط آب وهوایی نیز در تعیین رنگ عسل بی تاثیر نیست. پس رنگ عسل نمی تواند عامل تعیین کننده برای تشخیص کیفیت عسل باشد. معمولا مصرف کنندگان در ایران رنگ تیره قرمز عقیقی را می پسندند.


طعم و بوی عسل طبیعی


طعم و بوی عسل طبیعی از نقطه نظر زنبوردار و مصرف کننده عسل مهم ترین خصوصیات آن محسوب می شود. از طعم و بوی لذت بخش عسل طبیعی و تازه همه با خوشی یاد می کنند. طعم و بوی عسل به اندازه تنوع منابع شهد گیاهی در طبیعت است و معمولا در ناحیه تولید نسبت به عسل های دیگر ترجیح داده می شوند.


گرم کردن عسل برای به تاخیر انداختن شکرک زدن و اجتناب از تخمير آن صورت می گیرد و چنانچه در حرارت دهی عسل مراقبت شود تا مقدار گرمای مناسب به عسل داده شود، خطر زیان به طعم آن برطرف می شود. پس از گرما دادن، سردسازی سریع عسل برای حفظ کیفیت محصول ضروری است.


طی دوره نگهداری عسل در انبار، تغییر طعم و بوی عسل می تواند مساله ساز باشد. اخیرا دستگاه های تجزیه فوق حساس برای شناسایی مواد ویژه ای که طعم عسل را باعث می شوند، مورد استفاده قرار گرفته اند. بیش از پنجاه نوع از این مواد تاکنون شناسایی شده که دلیل پیچیدگی بوی عسل هستند.


عسل طبیعی به وسیله منابع عمده ای که زنبورها از آن منابع شهد را جمع آوری کرده اند طبقه بندی می شوند. اگرچه زنبورها در یک زمان تنها روی یک منبع گیاهی کار می کنند، شانس اینکه شهد از چندین گونه گیاهی جمع آوری شده باشد در بسیاری از عسل ها وجود دارد. معمولا عسل به نام های یکی دو منبع گیاهی مهم شناخته می شود؛ نظیر، عسل گال بری و عسل یونجه، يا عسل گندم سیاه.


اسامی خاص دیگری نظیر گل پاییزه و گل بهاره نیز به کار برده می شود. معمولا نباید عسل به نام گیاه یا گل خاصی برچسب بخورد، مگر اینکه آن گیاه منبع عمده تولید شهد در منطقه باشد.



1- عسل طبیعی مایع (عسل استخراج شده از شان)


روش دیگر طبقه بندی عسل طبیعی به نحوه تولید و آماده سازی آن برای فروش مربوط می شود که عبارت است از:


عسل مایع: این نوع عسل فاقد بلورهای قابل ر ویت است.


 عسل شکرک زده یا عسل متبلور: این نوع عسل به طور کامل سفت و جامد شده است. عسل های متبلور ممکن است طبیعی باشند؛ یعنی، هیچ شروع کننده شکرک زنی به آن ها اضافه نشده باشد یا به وسیله یک جریان متبلور کننده تولید شده باشند؛ یعنی شکرک زدن آن ها به صورت عمدی و به منظور تولید عسل شکرک زده انجام شده باشد.


2- عسل شان (عسل موم دار)


عسلی است که در حجرات شان قرار دارد. این نوع عسل به چند شکل دیده می شود:


عسل شان قطعه ای (section honeycomb ): این نوع عسل شان ممکن است به شکل مکعب مربع هایی به اضلاع ۱۱ سانتی متر و قطر حدود ۳ سانتی متر یا مکعب مستطیل هایی به طول ۱۳، عرض ۱۰ و قطر حدود ۳ سانتی متر یا به شکل دایره ای تولید شوند.


عسل شان قطعه ای فردی (Individual section honeycomb): این نوع عسل در قطعاتی به اندازه یک چهارم عسل شان قطعه ای معمولی تولید می شود.


 عسل شان بزرگ (Bulk honeycomb): عسلی است که در قاب هایی با عرض کم و پایه شان نازک تولید می شود و پرشده آن به صورت قاب کامل به فروش می رسد.


عسل شان بریده (cut honeycomb): که همان عسل شان بزرگ است که به قطعاتی با اندازه های مختلف بریده می شود و این قطعات با تکه های ریز و کناره های شان با عسل ریخته شده از لبه های بریده شده را می توان در کیسه های نایلونی یا سلفون ریخت.


 عسل شان مخلوط با عسل مایع (Chunk honey): شامل عسل شان بریده شده ای است که در ظرفی قرار داده می شود و مابقی فضای ظرف با عسل مایع پر می شود.


 منبع: آیدانا 


انتهای پیام/ر


انتهای پیام/

ارسال نظر
قالیشویی ادیب