ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپهای گیاه دارویی شنبلیله
به گزارش خبرنگار گروه استانهای خبرگزاری آنا؛ ندا اسمعیلینژاد دانشجوی دکتری رشته مهندسی علوم باغبانی (گرایش فیزیولوژی و اصلاح گیاهان دارویی، ادویهای و عطری) دانشکده کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بجنورد از رساله خود با عنوان «ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپهای گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella monantha C. A. Mey.) بانک ژن گیاهی ملی ایران براساس صفات مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و مولکولی» با موفقیت دفاع کرد.
فرنگیس قنواتی و فؤاد مرادی بهعنوان استادان راهنما و جهانگیر عباسی کوهپالکانی و مجید رحیمیزاده بهعنوان استادان مشاور بهعنوان استادان راهنما در جلسه دفاع این رساله حضور داشتند.
اسمعیلینژاد در تشریح چکیده پایاننامه دکتری خود با عنوان «ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپهای گیاه دارویی شنبلیله (Trigonella monantha C. A. Mey.) بانک ژن گیاهی ملی ایران براساس صفات مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و مولکولی» به خبرنگار خبرگزاری آنا گفت: گیاه دارویی شنبلیله با نام علمی Trigonella monantha C. A. Meyاز گیاهان گلدار، نهاندانه، دولپهای و جداگلبرگ است شنبلیله در مزارع تولید سبزی و در بیشتر نقاط کشور کشت شده و گیاهی یکساله از تیره لگومینوزه است.
وی اضافه کرد: بهمنظور بررسی تنوع ژنتیکی براساس صفات مورفولوژیکی، فیتوشیمیایی و مولکولی و نیز تعیین ارتباط بین صفات، 40 اکوتیپ وحشیگونه Trigonella monantha C. A. Mey. جمعآوری شده از نقاط مختلف کشور ایران در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار ارزیابی شد.
دانشآموخته دکتری تخصصی رشته مهندسی علوم باغبانی عنوان کرد: نتایج پژوهش حاکی از اختلاف معنیدار اکوتیپها از نظر تمامی صفات کمی در سطح یک درصد بود. تجزیه واریانس دادهها اختلاف بسیار معنیداری در سطح یک درصد را بین اکوتیپها از نظر صفات کمی موفولوژیکی و فیتوشیمیایی مورد مطالعه نشان داد که بیانگر وجود تنوع ژنتیکی بین اکوتیپهای مورد مطالعه است.
اسمعیلینژاد یادآور شد: نتایج پارامترهای تنوع از جمله میانگین، حداقل، حداکثر، وراثتپذیری عمومی، پیشرفت ژنتیکی (GA)،GAM، ضریب تنوع فنوتیپی (PCV) و ضریب تنوع ژنوتیپی (GCV) برای صفات کمّی و شاخص تنوع شانون برای صفات کیفی مورفولوژیکی و صفات فیتوشیمایی تفاوتهای قابل توجهی را برای تمام صفات نشان دادند.
وی ادامه داد: با استفاده از نتایج، ضرایب همبستگی بین تمامی صفات مورد بررسی قرار گرفت و تجزیه خوشهای به روش حداقل واریانس وارد برای صفات مورفولوژیکی، فیتوشیمایی و مولکولی اکوتیپهای مورد مطالعه را در گروههای متفاوت قرار دادند.
دانشآموخته دکتری تخصصی رشته مهندسی علوم باغبانی تبیین کرد: بعد از بررسی اکوتیپها با استفاده از 20 آغازگر ISSR، این آغازگرها در مجموع توانستند 39 باند تولید کنند که از این تعداد 16 باند یک شکل مشاهده شد.
اسمعیلینژاد تشریح کرد: آغازگرهای UBC845 و UBC850 با 6 باند بیشترین تعداد و آغازگرهای UBC835 ، UBC851 و UBC857 با 4 باند کمترین تعداد باند را نشان دادند. شاخصهای محتوای اطلاعات چندشکلی (PIC)، شاخص نشانگری (MI) و نسبت چند شکلی مؤثر (EMR) برای کلیه نشانگرها محاسبه شد.
وی در ادامه چنین توضیح داد: با توجه به شاخصهای محاسبه شده آغازگر UBC842 بهعنوان بهترین آغازگر برای بررسی تنوع ژنتیکی شنبلیله مونانتا معرفی و در این تحقیق مشخص شد که بین گروههای مختلف ایجاد شده در بین این اکوتیپها بر مبنای صفات مورفولوژیک، فیتوشیمایی و مولکولی تنوع ژنتیکی وجود دارد.
دانشآموخته دکتری تخصصی رشته مهندسی علوم باغبانی گفت: با توجه به نتایج این تحقیق، میتوان با انجام تلاقی بین افراد این گروهها حداکثر تنوع ژنتیکی در صفات را به منظور تهیه لاینها و ارقام جهت منبع ژنتیکی با ارزش برای تحقیقات بهنژادی، معرفی گونهای مهم از شنبلیله با میزان بالای مواد مؤثره برای تولید داروهای ضد دیابت و جایگزینی مناسب برای گیاهان علوفهای مهم از جمله یونجه استفاده کرد.
انتهای پیام/4078/
انتهای پیام/