فقط بیانیه پشت بیانیه/ آبی از این خانه گرم نمی‌شود!

به گزارش خبرنگار حوزه سینمایی گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، با وجود شیوع کرونا و تعطیلی‌های پی‌درپی فعالیت‌های اجتماعی و اقتصادی،روند فیلمسازی در سال جاری همچنان ادامه دارد. البته حجم ساخت فیلم‌ها و سریال‌ها چه برای تلویزیون و چه شبکه نمایش خانگی در قیاس با بازه زمانی سال‌های گذشته افت داشته است اما به هر شکل برخی گروه‌ها جلوی دوربین رفته یا می‌روند.

در این بین، سریال‌های تلویزیونی مجبورند ساخته شوند تا حداقل در دوره‌های خاصی مثل همین دو هفته کنونی و تعطیلی نسبتاً سراسری بتوانند ساعاتی از اوقات مردم را پر کنند. بنابراین در مورد مجموعه‌های نمایشی به نظر در ادامه نیز باید دست به ریسک زد و خلأهای آنتن چاره‌ای جز تولید و ضبط این محصولات حتی در روزهای عجیب کنونی باقی نمی‌گذارد.

کمی آرام‌تر؛ فیلم‌هایی که برای هیچ‌کس ساخته می‌شوند

در ادامه تعطیلی سالن‌های سینمایی و بی‌میلی به توزیع فیلم‌های ساخته شده، برخی فیلمسازان در چند ماه گذشته دست از فیلمسازی برنداشته و گاه حتی به شکل جدی‌تری سراغ پروژه‌های سینمایی و خصوصاً سریال‌های شبکه نمایش خانگی هم می‌روند. برخی از این تولیدات سینمایی آن‌هم با قید فوریتی که برخی عنوان می‌کنند، قطعاً جای کار ندارد. از این حیث که همین الان نیز توشه سینمای ایران بیش از حد پر است و بسیاری از فیلم‌های یکی دو سال قبل به‌ویژه سینمای بدنه و تجاری، جرئت اکران در سینماهای محدود را پیدا نکرده‌اند. بنابراین این بخش از جریان فیلمسازی می‌تواند دست به عصاتر دست به تولید ببرد.

هرچند نباید فراموش کرد که خیل عظیم هنرمندان از جمله تیم پشت دوربین در سایه مشکلات و عدم حمایت‌های صنفی چاره‌ای جز کار کردن در اوضاع کرونایی ندارند.

برخلاف دسته قلیلی از بازیگران چهره که به صرف بازی در یک پروژه سینمایی یا سریالی، دستمزدی چندصدمیلیونی دریافت می‌کنند که به اندازه چندین سال کارکرد یک فرد عادی یا طیف هنری متوسط است اما اکثریت با بیکاری محدود، بارها صدای اعتراضشان به گوش می‌رسد.

مدیریت صنفی که گویا در کار نیست

نکته عجیب در این اوضاع، نحوه فعالیت مدیران صنوف و صدالبته «خانه سینما»ست که در 9 ماه اخیر تمام همتش را در «بیانیه» و «اطلاعیه» خلاصه کرده و هرچند روز یکبار نیز دم از «توقف کنید» می‌زند؛ زمانی با تشر و این روزها  شاید کمی  از سر دلسوزی!

این در حالی است که مرکزی این چنین (با ارجاع به برخی نقل‌قول‌ها در سال‌های اخیر) با بودجه حمایتی میلیاردی و لااقل چندصدمیلیونی سالیانه از سازمان سینمایی و احتمالا دریافتی‌های مالی دیگری از طرق دیگر،به نظر می‌رسد هنوز هم به نظر برنامه خاص و حداقل «اعلام‌شده»ای در ایام سخت کرونایی ندارد. این چنین هم طیف هنرمندان سینمای میانه عمدتاً دست به گلایه همیشگی می‌برند.

بیانیه روز گذشته  خانه سینما حتی اعتراضات رسانه‌ای برخی هم‌صنفی‌های خود به ویژه از جامعه تهیه‌کنندگی را در پی داشت و از گوشه و کنار نیز برخی اعضا صنوف دیگر دست به اعتراض بردند. پیش از این نیز عده‌ای از فیلمسازان، توقف  تولیدات سریالی و سینمایی را در ادامه کم‌کاری حمایتی این مراکز و عدم حمایت‌ها چاره‌ساز ندانستند؛ بلکه بتوانند با راه‌اندازی پروژه‌ها از جمله تولیدات سریالی (سیما و شبکه خانگی) بخشی از این کم‌کاری‌ها را جبران کنند.

یک حلقه مشابه و یک چندپارگی

گرچه اکثریت این تولیدات به‌ویژه در شبکه نمایش خانگی، دوباره حول حلقه خاصی از فیلمسازان و هنرمندان می‌چرخد و ترکیب تازه و حتی پرتی از بازیگران پایینی سینما را نمایش نمی‌دهند ولی به نظر همه این طیف با تعطیلی پروژه‌ها در دوران کرونا نیز مخالف اما بر رعایت شدید پروتکل‌ها در صحنه موافق‌اند.

ضمن اینکه اعتراض‌هایی که هرازگاهی از ناحیه هنرمندان مبتلا به کرونا نیز شنیده می‌شود جای تعجب دارد چرا که به قول خودشان کسی آنان را ملزم به حضور در این پروژه‌ها نمی‌کند بنابراین فعالیت آنان در این دوران کرونایی از سر اختیار است. با این حال شاید خانه سینما و مراکز مشابه، چنین حواشی را دست‌آویز بیانیه‌های خود می‌کنند بی آن‌که سعی در برنامه‌ریزی جدی برای حمایت از هنرمندان داشته باشند.

سر و سامان دادن به جامعه سینمایی و صنوف متعدد سینمایی، سال‌هاست که مورد اشاره هنرمندان است اما چندپارگی‌ها و یا عدم دغدغه و نداشتن مشکلات مالی رؤسا، باعث شده تا این خانه نیز همچنان دچار تشویش در تصمیم‌گیری باشد!

انتهای پیام /4143/پ