رهبران سیاسی آمریکا به طرز خطرناکی بی‌کفایت هستند/حیرت‌انگیز بودن شکست کاخ سفید در کنترل کرونا

به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا از سی.ان.ان، همان‌طور که از نام «مجله پزشکی نیوانگلند» پیداست، بیشتر روی پزشکی تمرکز دارد و باعث می‌شود مطلبی که در هفته پیش منتشر کرده از اهمیت و تأثیر بیشتری برخوردار باشد. در سرمقاله‌ای تحت عنوان «مرگ در خلأ رهبری»، سردبیران این مجله پزشکی، رئیس جمهور دونالد ترامپ را (البته بدون اشاره به نام او) به دلیل نحوه برخوردش با بیماری همه‌گیر ویروس کرونا، مورد انتقاد قرار دادند.

این هفته‌نامه نوشته است: «هر کس دیگری که این‌گونه بی‌پروا جان مردم و منابع مالی کشور را در معرض خطر قرار دهد، با عواقب قانونی مواجه خواهد شد اما رهبران ما برای اقدامات خود نیازی به پاسخ‌گویی احساس نمی‌کنند. این انتخابات به ما قدرت می‌دهد تا بتوانیم قضاوت کنیم. افراد منطقی مطمئناً مخالف بسیاری از مواضع سیاسی اتخاذ شده توسط هر دو نامزد ریاست جمهوری هستند اما واقعیت این است که «حقیقت» نه لیبرال است و نه دموکرات! وقتی صحبت از مدیریت و کنترل بزرگترین بحران بهداشت عمومی در زمان معاصر می‌شود، رهبران سیاسی فعلی ما نشان داده‌اند که به‌طور خطرناکی بی‌کفایت هستند. ما نباید به آنها اجازه دهیم که با ماندن بر سر قدرت، باعث مرگ هزاران شهروند دیگر شوند.»

حتی اگر مجله پزشکی نیوانگلند می‌خواست از نظر سیاسی به این موضوع بپردازد، مطمئناً این مطلب وزنه سنگینی محسوب می‌شود، در حالی که این مجله اصلاً از نظر سیاسی وارد این بحث نشده است. در حقیقت این مجله به‌ندرت سرمقاله‌هایی را منتشر می‌کند که توسط همه سردبیران آن امضا شده باشد. همانطور که ژاکلین هوارد (خبرنگار CNN) خاطرنشان کرده است، در بیش از 200 سال سابقه این مجله، تنها چهار سرمقاله قبلی به امضای همه سردبیران رسیده و هیچ یک از آن چهار سرمقاله قبلی مربوط به سیاست ریاست‌جمهوری یا اصلاً در حوزه سیاست نبوده است.

این در حالی است که مجله پزشکی نیوانگلند، نهادی نیست که یک‌شبه سربرآورده باشد. این مجله توسط جان کالینز وارن، یک دکتر و شخصیت دانشگاهی در 1812 تاسیس شده و اولین مجله پزشکی بود که در نیوانگلند انتشار یافت و در طول سالیان دراز همچنان یکی از پرطرفدارترین نشریات برای انتشار تحقیقات پزشکی نوآورانه و مهم محسوب شده است.

بنابراین، وقتی سردبیران چنین ژورنال معتبر پزشکی احساس می‌کنند باید سنت بیش از 200 ساله خود را در مورد عدم دخالت در سیاست‌های مربوط به ریاست جمهوری زیرپا بگذارند، باید به آن توجه کنیم. به‌خصوص وقتی آنها نتیجه‌گیری می‌کنند که دولت ترامپ «در برخورد با بحران کرونا، آن را به یک فاجعه تبدیل کرده است» و «بزرگی این شکست حیرت‌انگیز است». (شایان ذکر است که سردبیران هرگز به صراحت جو بایدن معاون رئیس جمهور سابق را تأیید نمی‌کنند.)

البته مسلم است که این سرمقاله ذهن اکثر مردم (آمریکا) در مورد انتخابات ریاست جمهوری را تغییر نخواهد داد. از نظر حامیان ترامپ ، آنها این کار را به‌عنوان اظهارنظر یک دسته از نخبگان دانشگاهی که هرگز ترامپ را دوست نداشتند، رد خواهند کرد و از نظر مخالفان ترامپ، این سرمقاله به سادگی دلیل دیگری برای این خواهد بود که چرا نباید ترامپ بار دیگر رئیس جمهور شود.

اما نکته همین است که شاید باید نظر مردم را تغییر داد زیرا ما با بیش از 7.5 میلیون آمریکایی آلوده به ویروس Covid-19 (از جمله خودِ رئیس جمهور) و بیش از 220 هزار جان‌باخته سر و کار داریم! دکتر آنتونی فائوچی، رئیس انستیتوی ملی آلرژی و بیماری‌های عفونی پیشتر گفته بود که «مدل‌ها به ما می‌گویند با توجه به در پیش بودن سرمای پاییز و زمستان، اگر اقدامات مورد نیازی را که باید، انجام ندهیم ممکن است با 300 تا 400 هزار مرگ و میر جدید مواجه خواهیم شد.»

این یک بحران بسیار گسترده است و تا به امروز نیز چه از نظر مرگ و میر بی‌شمار و چه از نظر مشاغل بسیاری که از دست رفته، هزینه گزافی روی دست ما گذاشته است. صد البته که نباید از عوارض روانی آن نیز غافل شد و علاوه بر همه اینها تأثیر منفی آن بر بحث آموزش و پرورش کودکانمان که ماه‌ها آموزش مجازی برای آنها به ارمغان آورده است.

تردیدی نیست که پاسخ کُند ترامپ به بحران کرونا، تلاش دولت وی برای گسترش ظرفیت تست‌گیری (به‌جای تمرکز بر بحث‌های درمانی)، حمایت از درمان‌های اثبات نشده و بی‌توجهی تعمدی وی در مورد استفاده از ماسک، تأثیر منفی بر نحوه برخورد آمریکایی‌ها با این بیماری همه‌گیر داشته است.

این موضوع یک موضوع سیاسی نیست؛ این یک واقعیت است! و به دلیل این واقعیت‌هاست که افراد و مؤسساتی که پیش‌ از این، هرگز رویکرد سیاسی نداشته‌اند (مانند مجله پزشکی نیوانگلند) مجبور شده‌اند در مورد اینکه این روند تا چه حد غیرطبیعی است، اظهار نظر کنند.

احمد محمدی

انتهای پیام/4106/پ