این روزها با نرخ ارز

گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، حجم افزایش نرخ دلار در این روزها به صورت خوشبینانه این مفهوم را می‌رساند که قیمت واقعی دلار در همین حدود است. اگر نگاهی به گذشته کنیم، ثبات و عدم تغییر افزایش نرخ دلار باعث شد که مردم این نرخ واقعی از دلار را قبول نکنند. از سال آغازین انقلاب که قیمت دلار ۶۰ ریال بوده است طبق الگو با تورم‌های در نظر گرفته شده معقولانه آن، این است که سالی ۲۰ درصد افزایش نرخ دلار را داشته باشیم که اگر یک محاسبه ساده کنیم قیمت ارز به این مبلغی که امروز در حال نشان دادن است، می‌رسد.

البته این نرخ ارز با این حجم افزایش، سیگنال‌هایی به بیزینسهای ایرانی می‌دهد که در تلاش باشید و بتوانید صادرات کنید و بیش از هرچیز دلار آزاد، ما را ایجاب خواهد کرد که با دنیا کار کنیم  و ارز را وارد ایران کنیم  البته به غیر از در نظر گرفتن سیاست‌هایی که در دنیا وجود دارد و یا علیه ایران است.

اگر از زاویه دیگر نگاه کنیم، دولت‌ها تلاش می‌کنند با تنظیم نرخ ارز از collapse شدن سیستم‌های خود جلوگیری کنند ولی در سیستم بانکی ایران این موضوع دیده نمی‌شود  و این نشان دهنده این است که ما با دلار مدیریت شده زندگی کرده‌ایم و این مبلغ ارز واقعی در دنیا نشان‌دهنده جایگاه واقعی ماست، این اتفاق در دنیا در بانک‌های مرکزی رخ می‌دهد که بانک‌های مرکزی با مدیریت نرخ بهره بر روی نرخ ارز تأثیر می‌گذارند.

در حال حاضر از سیستم کاملا مدیریت شده به سیستم مدیریت شناور مهاجرت می‌کنیم. با توجه به مشکلات عدیده اقتصاد کشور در سطح کلان و لزوم اعمال کنترل و مدیریت بر ساز و کارهای آن، نظام شناور و مدیریت شده می‌تواند گزینه‌ای مطلوب باشد. به ویژه اینکه قابلیت انعطاف و قدرت مانور کافی را به سیاست‌گذاران ارزی کشور می‌دهد و در صورت وقوع و انتقال شوک‌های خارجی به اقتصاد، به تعادل رساندن مجدد بخش خارجی اقتصاد با استفاده از ابزارهای این نظام محتمل‌تر و آسان‌تر خواهد بود.

 ولی با این تفاسیر در نگاه کلی می‌توان گفت که نرخ بهره هر کشوری را اگر برای اهداف اقتصادی ضعیف کنند پول آن کشور ضعیف می‌شود. کشور را سه، چهار سال اخیر اگر نگاه کنید، در ۱۰ سال یک‌بار یک پرش نرخ ارزی داشته است ولی در ۲ سال اخیر می‌گذارند که دلار پرش عجیبی داشته باشد و بانک مرکزی نسبت به این موضوع سکوت کرده و می‌گذارد به نرخ ۳۰ هزار تومان برسد. این قضیه نشان دهنده این موضوع است که به سمت یکی از اقتصادهای آزاد می‌رویم  و زمان مدیریت کلنگی ارز تمام شده است و از این به بعد شاهد این خواهیم بود که سالی ۷۰ درصد میزان تورم کشور، تقریبا ۲۰ درصد قیمت دلار بالا برود و قیمت ریال تضعیف می‌شود.

نظر شخصی بنده این است اگر ما در نهایت با غرب مذاکره داشته باشیم، شوک قیمتی 8-7 هزار تومان را شاهد خواهیم بود ولی به صورت چند هفته و دوباره به سمت گرانی باز خواهد گشت و این را هم باید بپذیریم که دلار زیر ۲۰ هزار تومان هم برای ایران مضر است. چرا که توان دولت در اداره اقتصاد را تحلیل می‌کند، انگیزه صادرات را از بین می‌برد. در واقع تعادلی دلار در بهترین مذاکرات با نرخ  ۲۴ یا ۲۵ هزار تومان است و از آن طرف اگر ما نتوانیم تورم را مدیریت کنیم سالی بیش از ۲۰ درصد را افزایش را خواهیم داشت.

در انتها به عنوان عضو کوچکی از جامعه پیشنهاد می‌شود تمام قوانین کشور باید به سمتی هدایت بشود که سه بخش در زندگی ما ایرانی‌ها از حالت دارایی خارج شود. یعنی ما ایمان بیاوریم که این موارد در کوتاه‌مدت برای ما سود آور نیستند و آن موارد ملک، خودرو و ارز است. این سه مورد رستگاری اقتصادی به بار نمی‌آورند و باید تمامی شهروندان این موضوع را بدانند تا بتوانیم ایرانی پر بار و سالم پیش رو داشته باشیم.

* سعید صائمی، مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

انتهای پیام/4118/