2 تفاوت اساسی آثار دفاع مقدسی نویسندگان نسل جدید با قدیم/ نویسنده جوان از نگاه عاطفی به جنگ فاصله میگیرد
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، در آخرین روز تابستان سال ۱۳۵۹ این مرز و بوم درگیر یکی از طولانیترین جنگهای قرن بیستم شد. جنگی تحمیلی که هشت سال به طول انجامید و در سال ۱۳۶۷ به پایان رسید.
گنجینه پرگوهر دفاع مقدس با انبوهی از مصادیق ایثار و از جان گذشتگی و بالاترین مراحل سلوک عرفانی و قرب حق، در سنگرها و خاکریزهای مرزهای غربی و جنوبی ایران در طول هشت سال دفاع مقدس هنوز میتواند ریشه آفرینشهای ادبی باشد.
در میان آثار جدید مربوط به دفاع مقدس نویسندههای جوان نیز دیده میشوند که از زاویههای جدیدی به دفاع مقدس نگاه کردهاند. در همین رابطه مجید اسطیری یکی از نویسندگان جوان کشور در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری آنا، گفت: به نظرم نویسندههای نسل جوان که جنگ را ندیدهاند، وقتی که درباره جنگ مینویسند، عنصر چرایی در آثارشان نسبت به آثار نویسندههای قدیمی بیشتر است.
وی با بیان اینکه نویسندگان جوان از جنبه قضاوت اخلاقی دقیقتر به ماجرا نگاه میکنند، گفت: نویسندههای جوانتر و نسل جدید، یک مقدار عواطف را کنار میزنند و در بحث قضاوت اخلاقی، درباره اینکه در جنگ چه صحنهای رقم میخورد و خیر و شرّ و صحیح و غلط چگونه در برابر هم قرار میگیرند، در اینها یک مقدار پررنگ میشود و این نکته اولی است که در این کارها دیده میشود.
نگاه نویسندههای جوان به دفاع مقدس بیشتر اخلاقیست تا عاطفی
این نویسنده ابراز کرد: طبیعتاً به دلیل اینکه نویسندگان جوان مستقیم با صحنه جنگ درگیر نبودند چندان تحت تأثیر جنبه عاطفی این حادثه قرار نگرفتهاند و به این ترتیب قضاوت اخلاقی برایشان پررنگتر میشود و شاید حتی بتوان گفت داستانها میتواند رنگ و بوی فلسفی هم بگیرد. در آثار نویسندههای جوان رنگ و بوی نگاه و قضاوت اخلاقی خیلی پررنگتر از قضاوت عاطفی است.
اسطیری عنوان کرد: نکته دیگر هم اینکه یک عناصر دیگری هم میتواند وارد ماجرا شود که ممکن است ما الزاماً آنها را خیلی جزء عناصر اولیه آثار دفاع مقدس ندانیم؛ به هر حال دفاع مقدس در این سالها برای ما همهاش گره خورده با چفیه و پلاک و ... ولی نویسندههای جوانتر میتوانند المانهای دیگری هم واردش کنند، از جمله گره زدن داستانهای دفاع مقدس به زمان حاضر. در بسیاری از آثار نویسندگان جوان میبینیم داستانها یک گره با عصر و زمانه خودمان خورده است و این چیزی است که ممکن است نویسندگان نسل قبلی از پسش برنیایند یا دوست نداشته باشند که اینطور روایت کنند یا برایشان محلی از اِعراب نداشته باشد.
وی خاطرنشان کرد: نسل جدید نویسندهها وقتی راجع به دفاع مقدس مینویسند، سر زلفش را یکجوری به همین زمانه خودمان گره میزند و مؤلفهها، المانها و موتیوهایی واردش میکند که مخصوص زمانه خودش باشد.
انتهای پیام/4028/
انتهای پیام/