آنا گزارش می‌دهد؛
رقابت خودمانی در شب‌های نمایشی سیما/ سریال‌هایی که خوبند!
می‌توان به کنداکتور نمایشی فعلی تلویزیون امیدوار بود؛ از این بابت که می‌توانند با پخش سریال‌های تازه، قصه‌های متفاوت و البته ترکیبی از داستان‌های موردعلاقه مخاطب، آنان را گرداگرد سیما جمع کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، پس از مدت‌ها دوری از فضای کنداکتور مناسبتی سیما، بالاخره این شب‌ها بسته‌ای از سریال‌های نمایشی روی آنتن رفته یا می‌روند که به نظر می‌توانند رقابتی میان خودشان در جذب مخاطب ایجاد کنند.
سریال‌های ایرانی عمدتا مخاطبان همیشگی خود را دارند حتی اگر کیفیت نسبتاً پایینی داشته باشند اما به هرحال می‌توانند گلیم خود را از آب بیرون بکشند و جانی مناسب به آنتن تلویزیون بدهند. این ماجرا حول قصه‌های ملودرام رنگ و بوی جدی‌تری به خود می‌گیرد چرا که مخاطب ایرانی درگیری بیشتری با این داستان‌ها پیدا می‌کند.
هم‌اکنون شبکه‌های اصلی سیما شکل و شمایلی اینگونه به خود گرفته‌اند و لااقل دو شبکه سه و دو حتی در جذب مخاطب سعی دارند باهم ایجاد رقابت داشته باشند.
«زمین گرم» اولین تجربه کارگردانی سعید نعمت‌الله با قصه‌ای از جنس فیلمنامه‌های همیشگی او که بر مدار خانواده و کارکترهایش می‌گذرد، ریخت به روز و قصه‌واری دارد که به دلیل کنش و واکنش‌های شخصیت‌های متعدد و البته لوکیشن‌های خاصی که برایش کارش در نظر گرفته است، قوت قابلی از خود نشان داده است.
شاید این سریال قصه عجیب و غریبی نداشته باشد اما با طراحی درست، گره‌های داستانی را یکی یکی پیش روی مخاطب می‌گذارد و برای هر قسمتش جذابیت‌هایی برای بینندهاش خواهد داشت. خصوصا اینکه مجموعه‌ای با داستانی حوصله‌بر نیست و به روال فیلمنامه‌های قبلی او موافقان و مخالفانی هم دارد و این را می‌توان در نقدهایی به دیالوگ‌ها و چینش‌های کلامی قصه دید.
شبکه دو سیما از خوش‌اقبالی، سریال «بوم و بانو»ی سعید سلطانی را در دست پخش گذاشته که مخاطب سیما عمدتا آثارش را با وجود انتقادهای کیفی در ساخت و فیلمنامه‌هایشان اما بازهم دوست دارد. این وجه تمایز تولیدات این فیلمساز است که عمدتا خوش‌اقبالی مخاطبان را به خودش دیده است.
«بوم و بانو» مجموعه بامفهومی است ولو اینکه در گفتن مباحث بومی و تم مذهبی دچار لکنت زبان شود. فیلمنامه عجیب و غربی را هم به خدمت نگرفته اما صرفا بخاطر درام و رگه‌های احتمالا عاشقانه‌اش بتواند جای پای خود را بیشتر باز کند و همچنان مخاطب را گرداگردش ببینید.
در ادامه پخش سریال‌های تکراری و البته روال تکراری و عاجزانه شبکه‌ها «دیوار» به شبکه یک رسیده که البته در زمان خود محصولی پرمخاطب محسوب می‌شد و پس از «سرزده» قرار است اواقات شبانه این شبکه را پر کند.
خبر می‌رسد که این شبکه اما برای روزهای آتی دست روی «ایل‌دا»گذاشته که احتمالا کاری محتوامحور و پرکنشی باشد. سریالی دفاع مقدسی با بازیگران متعدد آن هم در لوکیشن‌های خاص غیرشهری به ظاهر قدم خوبی را برای دیده شدن برداشته و باید دید این اتفاق در ساخت و قصه‌اش نیز افتاده یا خیر؟
به هر ترتیب می‌توان به کنداکتور نمایشی فعلی تلویزیون امیدوار بود؛ از این بابت که می‌توانند با پخش سریال‌های تازه، قصه‌های متفاوت و البته ترکیبی از داستان‌های موردعلاقه مخاطب، آنان را گرداگرد سیما جمع کنند.
انتهای پیام /4143/
انتهای پیام/
