ساده‌نویسی و روان‌نویسی نشانه پختگی است/ بی‌معنانویسی و درازنویسی دو آسیب مهم نثر فارسی

به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات و کتاب گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، اسماعیل امینی، شاعر، پژوهشگر و استاد ادبیات فارسی در گفتگو با برنامه «ققنوس» رادیو فرهنگ به بررسی پدیده «بی‌معنانویسی در نثر فارسی» پرداخت؛ آسیبی که اگرچه  در دهه‌های گذشته نیز نمونه‌هایی از آن در آثار ادبی دیده می‌شود؛ اما چند سالی است که با تعدد و تکرار بیشتری شاهد آن هستیم.

این شاعر و پژوهشگر ادبی با اشاره به این‌که بی‌معنانویسی و درازنویسی دو آسیب مهم نثر فارسی در دوران ماست افزود: به‌تازگی شیوه‌ای از نثر رایج شده که در آن واژگان به ظاهر زیبا در کنار هم قرار می‌گیرند در حالی که مجموعه این واژه‌ها معنایی ایجاد نمی‌کند.

وی با اشاره به این که ساده و روان نوشتن نشانه پختگی است افزود: در ادبیات، تولید گزاره‌های بی‌معنا مفهومی ندارد. منظور از «معنا» در اینجا معنای منطقی است که می‌تواند یا منطق علمی داشته باشد و یا منطق تخیلی و عاطفی.

 امینی در ادامه با ذکر نمونه‌هایی از این‌گونه عبارات و جملات به آسیب‌شناسی این پدیده در ادبیات فارسی پرداخت.

 انتهای پیام/4104/پ