موجسواری بیبیسی علیه روابط ایران و افغانستان در چارچوب نقشه آمریکاست/ ضرورت اجرای توافقات راهبردی
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، «محمد حنیف اتمر»، سرپرست وزارت امور خارجه افغانستان هفته گذشته به تهران سفر کرد و گفته میشود رایزنیهایی میان طرفهای افغانستانی و ایرانی در زمینه ماجرای ادعایی غرقشدن برخی مهاجران افغان در رود مرزی هریرود یا اصابت گلوله نیروی انتظامی یزد به لاستیک خودروی حامل گروهی از مهاجران افغان، چپ کردن و آتش گرفتن آن مطرح شده است.
موضوع اختلافات بهوجودآمده که ناشی از برخی سوءتفاهمها و نیز ادعاهای واهی است، در حال رایزنی و حل شدن بود که بوقچیان غربی و رسانههای معاند همچون بیبیسی خطی خبری با محوریت بر هم زدن روابط میان ایران و افغانستان را در دستور کار خود قرار دادند و همزمان با ورود ۱۹۲ پیکر از شهدای جنگ تحمیلی از مرز شلمچه تلاش کردند با برجستهسازی نام و تصویر یک شهید افغان به نام «نسیم افغانی»، وضعیت خانوادگی وی و دستوری که رهبر انقلاب درباره دفن پیکرش در حرم امام رضا (ع) بهدلیل گزارشهایی مبنی بر نداشتن خانواده، جمهوری اسلامی ایران را به سرپوش گذاشتن بر باقی مسائل موجود در روابط میان دو کشور متهم کنند.
بیشتر بخوانید:
شبکههای معاند برای تنش در مناسبات تهران و کابل تلاش میکنند
این در حالی است که پرونده ادعایی و نیز حادثه یزد همچنان باز است و مقامات کشورمان و افغانستان در حال بررسی ابعاد آن هستند و هیئتهای دیپلماتیک و کارشناسی ایران و افغانستان چندین بار به تهران و کابل سفر کردهاند. طبعاً چنین توطئههایی که با اهداف مغرضانه برهم زدن روابط جمهوری اسلامی ایران با کشور دوست و همسایه، افغانستان انجام میشود، راه به جایی نخواهد برد و به شکست خواهد انجامید.
سند جامع راهبردی آماده امضای رؤسای جمهور دو کشور است
«ابوالفضل ظهرهوند» سفیر سابق ایران در افغانستان در گفتگو با خبرنگار حوزه سیاست خارجی و بینالملل گروه بینالملل خبرگزاری آنا گفت: وقوع این دو حادثه موجب شد تا مقامات ایران و افغانستان بهویژه کابل به فکر توجه بیشتر به روابط گسترده و حساس با یکدیگر بیفتند. در این راستا افغانستان هیئت بلندپایهای را به تهران اعزام کرد که دستور کار آن اجرای توافق جامعی بود که چارچوب آن را پنج سال قبل آماده کرده بودند. ابعاد مختلف سند جامع همکاری در تهران بررسی، زمینههای عملیاتی شدن آن فراهم و قرار شد ماه آینده سند مذکور برای امضای رؤسای جمهور دو کشور آماده شود.
وی افزود: واقعیت این است که افغانستان در چند دهه گذشته شرایط بحرانی و بسیار دشواری داشت و هر چقدر زمان میگذرد، دشواریها بیشتر و طمع کشورهای منطقهای و بهویژه فرامنطقهای نسبت به موقعیت افغانستان افزایش مییابد. پیچیدگیها موجب شده است شاهد فشار بر مردم افغانستان و ساختارهای این کشور باشیم که خود را در قالبهای امنیتی، گسترش فقر، افزایش بیکاری و مداخلهجویی مؤلفههای جدیدی همچون داعش نشان میدهد. در مجموع باید روابط میان تهران و کابل با دقت بیشتری بررسی و در چارچوب همکاری و رایزنی فعال مدیریت شود.
این کارشناس امور بینالملل عنوان کرد: دولت کابل بهدلیل تحولات مستمر افغانستان نیاز دارد از ظرفیتهای کشورهای همسایه و دوست کمک بگیرد. بهعنوان نمونه اگر برای مقابله با کرونا به دارو نیاز دارد، میتواند از ظرفیت اقتصادی ایران بیشتر استفاده کند و فشار بیکاری را در کشور خود کاهش دهد. طبعاً این موضوع مستلزم آن است که در چهارچوبهای پیشبینیشده طرح و اجرایی شود، نه اینکه کارجویان یا نیازمندان افغان به سمت مرزهای کشور سرازیر شوند و در ادامه حوادثی رخ دهد که عامل نخست آن، بیتوجهی به قوانین و مقررات جمهوری اسلامی ایران است.
امیدواریم دیگر شاهد نقض قوانین کشورمان نباشیم
ظهرهوند با بیان اینکه اگر زودتر سند جامع همکاری اجرایی میشد، شاید شاهد اتفاقات هریرود یا یزد بهوسیله قاچاقبرها نبودیم، تأکید کرد: همه مشکلات محصول این است که از روابط راهبردی میان دو کشور غفلت میشود. امیدواریم با سفر هیئت افغانستان و پیگیری سند جامع همکاری دیگر شاهد نقض قوانین کشورمان نباشیم و کارها به صورت قانونمند انجام شود.
سفیر سابق ایران در افغانستان درباره موجسواری رسانههای بیگانه ازجمله شبکه بیبیسی از وجود چنین اختلافاتی میان تهران و کابل با هدف بر هم زدن روابط دو کشور گفت: به نظر من مقامات دو کشور و بهویژه کابل باید بیشتر به این موضوع توجه کنند، زیرا آنها توافقنامه راهبردی خود را با آمریکا تمدید کردهاند؛ سندی که بیش از 10 سال از عمر اجرای آن میگذرد و زمانی که سند امضا میشد، امیدوار بودند صلح و ثبات بر افغانستان حاکم شود. با وجود این، شاهدیم در یک شیب فزاینده ناامنی در کابل و سراسر افغانستان عمیقتر و گستردهتر شده است. این موضوع نشان میدهد روابط میان ایران و افغانستان و در کل روابط افغانستان با کشورهای همسایه و منطقه مورد پذیرش بازیگران فرامنطقهای و در رأس آنها آمریکا و انگلیس نیست.
وی افزود: واقعیت این است که در وهله نخست، اهداف راهبردی آمریکا و انگلیس در منطقه اولاً محدود به افغانستان نیست و دوم، اینکه نوع بازیگری آنها به شکلی است که افغانستان ظرفیت و توان پذیرش این نوع از بازیگری را ندارد. وقتی آمریکا دهها هزار نیروی نظامی با تجهیزات مدرن و با مشارکت شرکتهای امنیتی وارد صحنه افغانستان میکند که هدف اصلی آنها کنترل و تغییر جغرافیای سیاسی منطقه است، ابتدا مردم افغانستان فراموش میشوند و در ادامه، بازیگری آمریکا مانند این است که مزرعه کوچکی را زیر سُم اسبها و گاوهای وحشی بیندازید.
ابوالفضل ظهرهوند عنوان کرد: افغانستان به چنین وضعیت ویرانشدهای دچار شده است. آمریکاییها نیامده بودند زمین افغانستان را شخم بزنند، بلکه آمده بودند منطقه را ویران کنند، بنابراین با این حجم از تجمع نیروها مشخص است ساختارها را ویران میکنند. به همین دلیل، جنگ روانی و تبلیغ انگلیس و شبکه بیبیسی علیه این کشور و روابطش با ایران در راستای نقشه آمریکاست.
دل بستن اشتباه به وعدههای آمریکا
سفیر سابق ایران در افغانستان با خطاب قرار دادن دولت کابل گفت: روند مذاکرات با طالبان آینده روشنی ندارد، ولی شما همه تخممرغهایتان را در سبد آمریکا گذاشتهاید و توافقنامه دوحه را امضا کردهاید. اگر آمریکاییها پشت شما را خالی کردند، رفتند، به بنبست خوردید و پیچیدگیهای جدیدی در صحنه سیاسی افغانستان به وجود آمد، نباید از اوضاع شکایت کنید؛ زیرا از روز نخست نتوانستید موضوع به این مهمی را پیشبینی کنید.
راهحل هر موضوعی در خوانش آن است، یعنی اگر توانستید نوع روابط خودتان با ایران یا آمریکا را خوب ارزیابی و تحلیل کنید، میتوانید به راهحل آن دست یابید.
ظهرهوند تأکید کرد: آمریکا و انگلیس نیامدهاند امور منطقه را حل کنند، بلکه آمدهاند با استفاده از ظرفیتهای منطقه و نوع مدیریت منطقه امور داخلی خودشان را حل کنند. نیاز ساختاری ایالات متحده و انگلیس باعث شده است تا صدها و هزاران نیرو را تا چندین هزار کیلومتر آنسوتر از مرزهایشان گسیل دارند و در جای ناامنی همچون افغانستان مستقر کنند. اگر آمریکا یکصدم هزینه میلیاردیای را که در افغانستان کرده است، خرج مردم افغانستان کرده بود، امروز وضعیت افغانستان حتی از برخی کشورهای منطقه بهتر میشد، زیرا وسعت سرزمینی کوچکی دارد. این نشان میدهد که حضور آمریکا و انگلیس در منطقه برای کمک به مردم منطقه نیست، بلکه برای استفاده از ظرفیتهای این منطقه به قیمت ویران شدن و نابودی ملتهایشان و آبادانی سفره خودشان در لندن و واشنگتن است.
انتهای پیام/4106/4033/پ
انتهای پیام/