تصمیم آلمان علیه حزبالله، اشتباهی راهبردی و ضرورتی بود که نتانیاهو به آن احتیاج داشت
به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری آنا، جواد الهنداوی در یادداشتی که روزنامه فرامنطقهای رأی الیوم منتشر کرد، نوشت: تصمیم دولت فدرال آلمان و موضوعی که در زمینه تروریستی خواندن تشکیلات حزبالله لبنان انجام شد، از سر اکراه و نه رضایت بود. طبعاً کسی که این تصمیم را صادر، بر آن تأکید کرد و عامل آن بود، دولت فدرال آلمان است؛ ولی کسی که این تصمیم را اتخاذ کرد و برای اجرای آن فشار آورد، لابی صهیونیستی و نه حتی دولت آمریکا و دونالد ترامپ، رئیسجمهور این کشور بود. درواقع کسانی که مدتها منتظر چنین تصمیمی بودند، در صدور آن نقش مستقیم داشتند.
بیشتر بخوانید:
تمرکز جریان ۱۴ مارس بر فروپاشی دولت است/همراهی حزبالله، مردم و ارتش برای عبور از مشکلات اقتصادی
نقش لابی صهیونیستی در تصمیم دولت آلمان
رئیس مرکز پژوهشهای عربی-اروپایی که مقر آن در بروکسل قرار دارد، میافزاید: دولت آلمان دلایل تصمیم خود را به صراحت بیان و تأکید كرد که از نظر قانونی و سیاسی موظف نیست تصمیم حاكمیتی خود را تبیین كند. بنابراین اینگونه توجیه کرد که پذیرش چنین تصمیمی برای کسانی که موضوع فلسطین و جنایتهای اسرائیل را دنبال میکنند، مشکل است؛ زیرا مبنای آموزههای حزبالله بر نابودی اسرائیل است.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان
الهنداوی مینویسد: برای آلمانیها چنین توجیهی باورپذیر است و دستکم اینکه حزبالله را به تلاش برای اقدام تروریستی و افراط گرایانه و نیز تجهیز تروریستها در خاک خود متهم نکردهاند، اما آیا آلمان متوجه شده که دکترین حزبالله آزادی فلسطین یا نابودی اسرائیل است؟
وی افزود: حزبالله این دکترین را از زمان تأسیس در سال 1982 داشت و آن را بهعنوان مبنا و پایه تحرکات خود در نظر گرفته است. آلمان چندینبار میانجی تبادل اسیران میان این جریان و اسرائیل بود و با این میانجیگریها تاکنون چندین توافقنامه تبادل اسیر و برقراری آتشبس میان دو طرف امضا شده است. این عوامل باعث میشود منشاء اصلی تصمیم را (برای تروریستی خواندن حزبالله) دولت آلمان ندانیم، بلکه این اقدام بخشی از راهبرد اسرائیل و آمریکا و تلاش آنها برای عادیسازی روابط، تسلیم کردن (مقاومت) یا پیاده کردن (طرح صلح ادعایی آمریکا موسوم به) «معامله قرن» است.
نیروهای حزبالله لبنان
جواد الهنداوی نوشت: دلیل دیگری که باعث میشود تصمیم دولت آلمان را ساخته و پرداخته لابی صهیونیستی بدانیم این است که تصمیم مذکور طبق گزارش منابع آلمانی بهطور دقیق در روز و ساعتی اتخاذ شد که نیروهای امنیتی آلمان حسینیهها و مراکز تجمع شیعیان نزدیک یا وابسته به حزبالله را بستند، سپس این اقدام را رسانههایی که بهطور تصادفی در محل حضور داشتند تصویربرداری کردند و مشخص نشد از این «تروریستها» چه سلاحهایی کشف شد؛ گویی لازم بود موج رسانهای از تصمیم بهظاهر قاطع تصمیمسازان به راه بیفتد تا حسن انجام کار خود را اثبات کنند.
رئیس مرکز پژوهشهای عربی-اروپایی مینویسد: تصمیم دولت آلمان (در تروریستی خواندن حزبالله لبنان) ضرورتی صهیونیستی بود که اسرائیل برای تسلیم کردن حزبالله در راستای منافع بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر رژیم صهیونیستی به آن نیاز داشت. من معتقد نیستم که این تصمیم زیان مادی و معنوی برای حزبالله داشته باشد، ولی اشتباهی راهبردی است که همکاری آلمان را نه با فشارهای آمریکا، بلکه با لابیهای صهیونیستی آشکار کرد.
خطرات یک اشتباه راهبردی
اقدام یا اشتباه راهبردی دولت آلمان از دو جنبه میتواند خطرناک باشد؛
نخست، اینکه لابی صهیونیستی یا محافل صهیونیستی توانستند نقشهها و برنامههای خود را در حمایت از رژیم تلآویو به کشورها و سازمانهایی که در مقابل درگیری اعراب و اسرائیل بیطرف بودند، بقبولانند و دلیل تغییر مواضع کشورهایی مانند آلمان این است که نمیخواهند دیگر شاهد «درگیری اعراب و اسرائیل» باشند و میخواهند در زمینه عادیسازی روابط دو طرف در حوزههای سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و اطلاعاتی نسبت به اسرائیل شاهد گشایش باشند!
دولت آلمان درواقع با تروریستی خواندن تشکیلات حزبالله لبنان، زیر فشار لابی صهیونیستی این پیام را داد که هر کس با رژیم صهیونیستی بجنگد، با آنها میجنگد.
دوم، اینکه تصمیم دولت آلمان و تبعات آن برای آینده خطرناک است و باعث میشود هر کشور یا تشکیلاتی با ادعای اینکه «دکترین حزبالله نابودی رژیم صهیونیستی یا به شکست کشاندن اسرائیل است»، تصمیمات مشابه بگیرد.
این خطمشی در آینده نزدیک باعث میشود تا شاهد باشیم برخی طرفها بخواهند اینگونه ادعا کنند که «هر کس با سلاح، قلم یا عقیده مقابل اسرائیل بایستد، تروریست است».
رئیس مرکز پژوهشهای عربی-اروپایی در پایان این گزارش آورده است: ما اعراب رنج کشیده از جهان، سازمان ملل متحد یا آلمان نخواستیم كه اسرائیل را به ما بشناساند که مرزهایش كجاست و کجای نقشه قرار دارد. اسرائیل روز به روز در حال گستردهتر کردن بستر جغرافیایی وحشتناک خود است. اعراب باید از این پس بدانند که با اسرائیل نه برای آزادسازی فلسطین، بلکه برای حفظ استقلال کشورهای خود میجنگند تا از خطر اشغال بخشی از سرزمینهای خود بهوسیله اسرائیل جلوگیری کنند. هنوز شعار اسرائیل «از نیل تا فرات» است.
انتهای پیام/4106/4033/
انتهای پیام/