منطقه پرواز ممنوع، منطقه ای برای نوجوانان
به گزارش گروه رسانههای دیگر خبرگزاری آنا، نوجوان در ایران به یک واژه ی غریب تبدیل شده است. نوجوانان قشر بسیار حساس و مهمی هستند، زیرا در سنی قرار دارند که شخصیت مستقل آنان درحال شکل گیری است. حال باید دید تا کنون برای این قشر چه فعالیت فرهنگی انجام شده است؟!
سینمای نوجوان، غفلتی که باید به آن توجه شود
فیلم گردی به عنوان یک سامانه تماشای آنلاین فیلم و سریال خانواده محور این بار به سراغ پروندهی فیلمهای حوزه نوجوانان رفته است. حوزه کودک و نوجوان به عنوان یکی از بخشهای مهم و قابل توجه سینمای ایران که در معرض رقابت با انواع خارجی خود قرار دارد، توانست در سال قبل از فروش نسبتاً خوبی با دو فیلم بنیامین و منطقه پرواز ممنوع روبرو شود. دو فیلمی که هر کدام نزدیک به 8 میلیارد فروش داشتند. و باید توجه داشت که سینمای نوجوان به عنوان یکی از زمینههای اساسی و پایه در باب بازنمایی یکی از مهمترین برهههای زندگی، برای سالیانی متمادی در زیر سنگینی سایه سینمای کودک، به حاشیه رانده شده است.
حال با موفقیت فیلم «منطقه پرواز ممنوع» در حوزه نوجوانان به سراغ این فیلم رفتهایم تا کمی موشکافانهتر به موضوع نوجوانان نگاه کنیم.
با پخش آنلاین و بدون امکان دانلود فیلم منطقه پرواز ممنوع در فیلم گردی و استقبال خوبی که از این فیلم شده است میتوان به این موضوع پی برد که خانواده ایرانی به دنبال فیلم خوب دی این حوزه میگردد و نوجوانان تشنهی این رده از فیلمها هستند. ما در خارج از ایران شاهد این هستیم فعالیتهای بسیار گسترده و متنوعی برای قشر نوجوان و اصطلاحاً ساخت فیلمهای تینیجری صورت میگیرد.
سابقه سینمای حوزه نوجوان
در ایران پیش از انقلاب این مهم را کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بر عهده داشت که به عنوان نهادی تخصصی به همکاری با برخی از چهرههای شاخص سینمایی (کارگردانانی چون ناصر تقوایی، عباس کیارستمی، نورالدین زرین کلک، بهرام بیضایی، امیر نادری، فرشید مثقالی و علی اکبر صادقی) در مقام فیلمساز برای تولید آثار برای کودکان و نوجوانان مشغول بود. پس از انقلاب با تأسیس بنیاد سینمایی فارابی در سال ۱۳۶۲، نخستین گام جدی در زمینهٔ یافتن مخاطبان تازه برای سینما برداشته میشود؛ و فیلم «شهر موشها» ساختهٔ مشترک مرضیه برومند و محمدعلی طالبی مورد توجه قرار میگیرد و در نمایش عمومی موفقیت چشمگیری بهدست میآورد. سینمای کودک در دهه 60 و 70 به دلایل متنی و فرا متنی دارای موفقیتهای چشمگیری در حوزه اکران و جذب مخاطب بوده است. امروز نیز سینمای کودک با ورود بخش خصوصی و حمایتهای دولتی در چند سال اخیر شاهد رشد نسبی از نظر کمی و کیفی بوده است. البته هنوز نقدهایی در مسائل مربوط به محتوا و همینطورفروش در گیشه وجود دارد. یکی از نقدهای مهم و جدی این حوزه به عنوان مثال نبود فیلم مرتبط با نوجوان است. مخاطب نوجوان کشور نه میتواند به سراغ سینمای کودک برود و نه به سمت سینمای بزرگسالان.
منطقه پرواز ممنوع یک منطقه ی آزاد برای نوجوانان
با موفقیت فیلم نوجوانان منطقه پرواز ممنوع و پخش موفق آن از فیلم گردی به سراغ صحبتهای «داساگر» کارگردان این فیلم میرویم تا نظر ایشان در مورد حوزه نوجوانان بیشتر بدانیم.
داسارگر در ابتدا درباره ارزیابی کلی خود از این گونه در سالی که رو به اتمام است گفت:«نکته ابتدایی مهم این است که سینمای کودک و نوجوان را نمیتوانیم از کل سینمای کشور تفکیک کنیم. این بخش هم یک گوشهای از فرایند و برایند کلی سینمای ما است که دچار مسئله مهم کمبود مخاطب است. اینطور که میگویند 4 درصد سینمای ما مخاطب دارد که دلیل اصلیاش فاصله سینما از مردم و مسائل آنان است و شبیه بودن آنان به هم و اینکه 90 درصد فیلمها بسیار شبیه به هم است و نتوانسته است سلایق متنوع را در کنار هم قرار دهد که در نتیجه گروه محدودی سالی چند بار به سینما بیاید. این مدل سینما هم اقتضائات خودش را دارد و فصل پرفروش خودش را خواهد داشت.
خصوصاً در پاییز و زمستان باید دقیقتر عمل کند زیرا این ایام مخصوص بچههای مدرسه است و سبد اکران این دوره باید برای فیلمهای کودک جای ویژه داشته باشد. شاید در تابستان چندان نیاز نباشد اما در این بازه باید به فکر سینمای کودک بود. فیلمها هم باید خوب و جذاب باشند بسیاری از این فیلمهایی که ما میسازیم مشتری پران است. وی در خصوص حوزه انیمیشن نیز اظهار داشت: فکر میکنم که انیمیشن کار راحتتری در جذب مخاطب دارد. اگر بتوانند المانهای جذب را رعایت کنند نشان داده است که مردم دوست دارند ببیند و کار آنان برای کشیدن مردم به سینما راحتتر است تا فیلم. در میان انیمیشنهای امسال بنیامین نمونه خوبی در جذب مخاطب است که توانست مخاطب خود را به خوبی جذب کند. مردم ما فیلم ایرانی را دوست دارند و البته انیمیشن و سینمای نوجوان ما با نمونههای خارجی و جهانی رقابت میکند. »
استقبال از پخش آنلاین فیلمهای نوجوانان
وقتی امکان دانلود فیلمهای ایرانی از سایتهای دانلودی فراوان در سطح اینترنت فراهم شده است، این سؤال مطرح میشود که آیا صرفاً پخش آنلاین و بدون امکان دانلود فیلم سینمایی منطقه پرواز ممنوع در سایت فیلم گردی، باز با استقبال روبرو میشود؟ باید بگوییم بله!
مردم ایران به دنبال دیدن فیلمهای خوب و ارزش دار هستند و اولویت آنها دیدن و تماشای قانونی و حلال فیلمهاست که فیلم گردی این امکان را فراهم کرده است.
پیشنهاد می کنیم نقد فیلم منطقه پرواز ممنوع را در مجله نقد بخوانید.
محمدرضا شهبازی کُنش گر رسانهای و فرهنگی در صفحه اجتماعی خود دست نوشته کوتاهی درباره فیلم «منطقه پرواز ممنوع» منتشر کرده است که در ادامه بخشی از این متن را میخوانید:
بیست و چهار ساعت در پشت صحنه فیلم «منطقه پرواز ممنوع» بودم. یادم نمیرود که حامد با مروتنژاد هنگامی پگاه از خواب بلند شد، نخستین کاری که کرد این بود که رفت کنار پنجره و آسمان را نگاه کرد. پایان شهریور بود و باران، مه، ابر، شبنم و... یکی از رویدادهایی بود که میتوانست همه گروه تولید را زمینگیر کند. لوکیشن فیلم هم آنطرفتر از تبریز بود و یعنی اینکه نمیشد به امید هوای خوب روزهای آینده ماند. هوا یکی از چالشها گروه تولید فیلم بود. دشواریای که حامد و امیر و... آگاهانه به سراغش رفتند.
میتوانستند یک فیلم آپارتمانی بسازند. میتوانستند بهجای سه تا نوجوان نا بازیگر سراغ فیلمی بروند که داستانش را چند بازیگر بزرگسال روایت میکنند. میتوانستند بیخیال حضور یک پرنده شکاری در فیلمشان بشوند. میتوانستند همین گوشهکنارهای تهران فیلم بسازند نه هفتصدهشتصد کیلومتر آنطرفتر که تنها رفت و آمدش کلی داستان دارد. میتوانستند از خیر حضور یوزپلنگ که کار جلوههای ویژهاش معلوم بود «پدردرآر» است بگذرند! و از همه مهمتر، میتوانستند فیلم ساختن برای نوجوانها را دست کم به بعد از کار اولشان موکول کنند. اما حامد و امیر و بقیه دیوانههای دستاندرکار فیلم، نوجوان و جنگل و فضای باز و نا بازیگر و یوزپلنگ گرافیکی و باز شکاری و لوکیشنِ دور و... را انتخاب کردند. انتخابهایی که هرکدامشان به تنهایی یک دیوانگی تمامعیار در حال و روز سینمای امروز است.
تماشای موزیک ویدئوی جذاب از فیلم منطقه پرواز ممنوع
در پایان فیلم گردی پیشنهاد میکند با دیدن این فیلم و توصیه آن به تمام کسانی که در خانواده نوجوانی دارند باعث بیشتر رونق گرفتن فیلمهای این حوزه شویم.
انتهای پیام/
انتهای پیام/