نقش پروفسور بالتازار در تحول انستیتو پاستور نوین ایران

به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاه و سیاست گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، ویروس کرونا اولین قربانی خود را در ایران 30 بهمن ماه سال جاری در ایران گرفت؛ این خبر در ساعات اولیه در دنیا منتشر شد. شنیده‌ها حاکی از این است که این قربانی یک تاجر بوده که دومین قربانی ویروس کرونا نیز پزشک این بیمار بوده است. 

اهمیت ویروس کرونا بر «اپیدمی بودن» آن است و همین امر بر مقابله با این ویروس اهمیت و ضرورت بیشتری بخشیده است. در این میان تنها پزشکان و پرستاران هستند که در صف نخست مقابله با ویروس کرونا ایستاده‌اند و تمام افراد کشور نیز باید گوش به فرمان این عزیزان باشند. هرچند این نخستین باری نیست که کشور با بیماری‌های اپدیمی و واگیردار مواجه شده است.

در دهه 30 نیز بیماری‌هایی هم‌چون «طاعون»، «وبا» و «ویروس هاری» نیز روزانه جان ده‌ها نفر را  در ایران می‌گرفت و واکسن‌های این بیماری‌ها بی‌اثر بود. در آن زمان پروفسور بالتازار، اپیدمیولوژیست و بنیانگذار انستیتو پاستور نوین ایران را بر عهده داشت. انستیتو پاستور ایران از برجسته‌ترین و تحسین‌برانگیزترین سازمان‌هایی است که توسط فرانسویان در ایران بنا شده است.

دکتری که مقابل وبا و طاعون در ایران ایستاد

یکی از مشکلاتی که بالتازار از بدو ورودش به انستیتو پاستور ایران، با آن مواجه شد کمبود بودجه بود؛ اما بالتازار با وجود مشکلات پیش‌روی خود در ایران ماند و ناامید نشد.

او برای تحول انستیتو پاستور ایران از هیچ تلاشی دریغ نکرد تا جایی که بی‌آنکه حتی یک ریال از مبلغ قرارداد خود را دریافت کرده باشد، باسازی بنای انستیتو پاستور را آغاز کرد. بالتازار نه تنها خود سخت مشغول کار بود بلکه تمام کارکنان خود را نیز به این رویه وامی‌داشت و گاه با در دست گرفتن جارو و سطل به کارکنان بخش خدمات طریقه شستن زمین را آموزش می‌داد.

با وجود مشکلات مالی و کمبود امکانات، سال 1329 نخستین تیم تحقیقات بر روی جوندگان و شناسایی دلیل آلودگی برخی از آنان در روستاهای کردستان کار خود را با حداقل‌ها آغاز کردند. این تیم تحقیقاتی برای نجات جان مردم نقاط محروم سختی‌های راه‌های صعب‌العبور را به جان خریدند و به علت مشکلات مالی در خانه روستانیان ساکن می‌شدند.

بحران مالی سازمان تا حدی بود که این تیم تحقیقاتی برخی اوقات برای مرتفع کردن مشکلات و جبران کمبود امکانات چاره‌ای جز کشف راه‌حل‌های خلاقانه نداشتند. علاوه بر تحقیقات نتیجه‌بخش این تیم تحقیقاتی بر طاعون، دستاورد مهم دیگری در به‌کارگیری سرم در کنار واکسن برای درمان هارگزیدگان بودند که به انجام سراسری واکسیناسیون فلج اطفال در ایران انجامید.

کمک به جذامیان، ایجاد مراکزی برای بازپروری آن‌ها و جذب افرادی از فرانسه برای کمک به آن‌ها از دیگر اقدامات ارزنده انستیتو پاستور در ایران بود. در ابتدا تنها یک مرکز در اطراف مشهد برای جذامیان با شرایط اسفناک وجود داشت که در آن مرکز  ۲۰۰ نفر جذامی زندگی می‌کرند و بقیه آزادانه در همه‌جا رفت‌وآمد می‌کردند.

طی نامه‌نگاری‌هایی که با اروپا و سازمان جهانی بهداشت صورت گرفت، سرانجام یک مرکز بازپروری جذامیان در تهران ایجاد شد و نگاه مردم تا حد زیادی نسبت به این بیماری تغییر کرد. تحقیقات بر روی واکسن آبله و انجام سراسری آن، برآمدن سازمان انتقال خون در سال‌های بعد و مقابله با ویروس وبا از دیگر نتایج تلاش‌های شبانه‌روزی همکاران ایرانی - فرانسوی در انستیتو پاستور ایران بود.

دکتر بالتازار، پایه‌گذار انستیتو پاستور نوین ایران؛ پزشکی که طاعون و وبا را در ایران ریشه‌کن کرد. این دکتر با وجود مشکلات و کمبودها توانست نام خود را در تاریخ ایران جاویدان کند و جان هزاران نفر را نجات دهد؛ این روزها که کشور بار دیگر با یک ویروس اپیدمی به نام «کرونا» مواجه است و ترس و اضطراب به دل برخی از مردم کشور راه یافته است؛ ایران شاهد دکتر بالتازارهایی است که شبانه روز برای حفظ جان هم‌میهنان خود تلاش می‌کنند.

اننهای پیام/4084/