آمریکا از حمله به حشدالشعبی چه اهدافی را دنبال می‌کند؟ / امتداد تنش نظامی به عرصه سیاسی عراق
حمله اخیر آمریکا به مواضع حشدالشعبی دلایل متعددی دارد که از جمله آنها می‌توان امتداد تنش نظامی به عرصه سیاسی به‌منظور ابقای نیروهای اشغالگر در عراق اشاره کرد.
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا – حسین ارجلو؛ وزارت دفاع آمریکا بامداد جمعه با صدور بیانیه‌ای رسماً اعلام کرد که پایگاه‌های حزب‌الله عراق واقع در جنوب شرق بوکمال و در حد فاصله القائم را با شلیک 15 موشک هدف حمله قرار داده است. آمریکا مدعی است که در حمله به پایگاه نظامیان پنتاگون در التاجی، چهار نفر از نیروهای آنها کشته شدند و در پاسخ به این حمله، مواضع گردان‌های حزب‌الله و همچنین برخی تأسیسات غیرنظامی ازجمله فرودگاه در حال تأسیس کربلا را هدف قرار داده‌اند. دراین‌ارتباط گفتنی است؛
1. هسته اصلی گردان‌های حزب‌الله در سال ۲۰۰۷ برای مقاومت علیه اشغالگران آمریکایی و انگلیسی و همچنین اعتاب مقدسه تشکیل شد و دو سال بعد (2009) در لیست گروه‌های تروریستی کاخ سفید قرار گرفت. آمریکا در روزهای پایانی سال ۲۰۱۹ نیز مقر نیروهای تیپ ۴۵ و ۴۶ حشد الشعبی که محل استقرار نیروهای کتائب حزب‌الله و عصائب اهل الحق بود را در منطقه القائم در غرب استان الانبار هدف قرارگرفته بود که طی آن بیش از ۳۰ نفر از نیروهای حشد الشعبی به شهادت رسیده و ده‌ها نفر نیز زخمی شدند. یکی از دلایل هدف قرار دادن گردان‌های حزب‌الله در این منطقه را می‌توان به نقش پررنگ این گروه در جنگ شهری سوریه ارتباط داد.
با توجه به دست برتر نیروهای مقاومت در تحولات منطقه و همچنین پیروزی‌های آنها در نقاط بسیار حساس و راهبردی همچون اخراج اشغالگران ترکیه از شهر سراقب، به نظر می‌رسد که آمریکا در عراق، در حال تسویه‌حساب شکست متحدانش از ناحیه ضربات این گروه در سوریه باشد.
2. بر اساس توافقنامه امنیتی میان بغداد و واشنگتن، آمریکا باید همه تحرکات نظامی خود در عراق را با هماهنگی دولت مرکزی انجام دهد. ازاین‌رو، حمله به مقرهای حشد الشعبی با این توافقنامه مغایرت دارد، همچنان که حمله سال 2019 به مواضع بسیج مردمی عراق، ترور ناجوانمردانه سردار سلیمانی و موارد بسیار دیگری که در سال‌های گذشته مشاهده‌شده است، در تضاد کامل با این توافقنامه به شمار می‌آید.
3. عراق در حال گذار از یک مرحله حساس پس از استعفای نخست‌وزیر این کشور قرار دارد. عدم موفقیت «محمد توفیق علاوی» برای تشکیل کابینه و تلاش همه‌جانبه مخالفان آمریکا برای تشکیل دولت و برقراری ثبات در این کشور، به‌طور حتم یک فرصت طلایی برای دولتمردان کاخ سفید محسوب می‌شود، چراکه آمریکا با این حمله به دنبال افزودن تنش از طریق حملات میدانی و سرایت دادن آن به حوزه سیاسی است.
بیشتر بخوانید:
انصراف محمد توفیق علاوی از تشکیل کابینه عراق
خلأ سیاسی در حال حاضر بهترین گزینه برای آمریکایی‌ها به‌منظور القای ناآرامی و آشوب در راستای تثبیت حضور خود پس از مصوبه پارلمان عراق با هدف اخراج نیروهای آمریکایی است. به‌موجب توافق امنیتی سال ۲۰۰۸ آمریکا و عراق، پنتاگون باید در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱ از این کشور خارج می‌شد اما به بهانه مبارزه با تروریست‌های داعش در این کشور ماندگار شدند. اکنون همان سناریو با ایجاد تنش نظامی- سیاسی در حال تکرار است.
4. هدف قرار دادن مواضع حشدالشعبی در حالی است که این گروه به لحاظ جایگاه حقوقی با سایر گروه‌های مقاومت تفاوت دارد؛ چراکه مقاومت اسلامی، بازیگری غیررسمی و متعهد به اخراج نیروهای اشغالگر پس از هدف قرار گرفتن فرماندهان مقاومت است اما حشد الشعبی به دلیل جایگاه حقوقی خود در زمره نیروهای مسلح این کشور به شمار می‌آید. بسیج مردمی عراق از این منظر، از امکان حمله بدون هماهنگی با فرماندهی نیروهای مسلح عراق به نظامیان آمریکایی برخوردار نیست. هجمه به مواضع حشد الشعبی در کنار هدف قرار دادن اهداف غیرنظامی بدون اینکه اسناد و مدارک متقنی از سوی نظامیان آمریکایی ارائه شود، در واقع، بهانه‌ای برای غبارآلود کردن فضای عراق برای تمدید حضور نظامی در این کشور به شمار می‌آید.
5. رهبران حزب منحله بعث و جریان انحرافی «الصرخی» دو جریانی هستند که در هدایت تظاهرات مسالمت‌آمیز مردم عراق به آشوب‌های داخلی نقش بارزی داشته و دارند. به‌عنوان نمونه، در روز حادثه پل «السنک»، یکی از حاضران که بر اساس مکالمات به‌دست‌آمده، مسئول گروه‌های جنایتکار و اغتشاش‌گر در نزدیکی این پل و اطراف آن بود، با «عامر عبدالمجید السعدون» مسئول گروه‌های اغتشاشات و جنایات وابسته به حزب منحله بعث که پسر «عبدالمجید السعدون» از رهبران این حزب که در حال حاضر در ترکیه به سر می‌برد، تماس گرفته است و او را در جریان جزئیات حوادث میدانی این منطقه قرار می‌دهد. حمله چندباره به منطقه سبز بغداد که محل استقرار سفارتخانه آمریکاست و حشد الشعبی دخالت در آنها را رد کرده، از دیگر حوادث مشکوکی است که نمی‌توان نقش این گروه‌ها در آن را نادیده گرفت.
و بالاخره اینکه تجربه ثابت کرده که آمریکا علی‌رغم توان نظامی بالا و تعداد نظامیان خود، در برابر هجمه‌های بلندمدت نظیر آنچه در افغانستان تکرار شد، تاب‌آوری محدودی دارد و نمی‌تواند دامنه حد ضرر خود را برای مدت نامعلومی باز نگه دارد. به همین دلیل، خروج این کشور از عراق نیز بر اساس تکرار تاریخ، حتمی و غیرقابل‌اجتناب است.
انتهای پیام/4106/پ
انتهای پیام/
