«سه كام حبس» دو گام به عقب تا دنیایی سیاه‌تر از سیاه

گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا - امیرحسین سلیمیان: «سه کام حبس» تازه‌ترین ساخته سامان سالور است که به عنوان نختسین فیلم سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر برای اهالی رسانه اکران شد. سالور پیش از این «ساکنین سرزمین سکوت»، «چند کیلو خرما برای مراسم تدفین»، «ترانه تنهایی تهران»، «آمین خواهیم گفت»، «سیزده ۵۹» و «تمشک» را ساخته بود و حالا فیلمی با ژانر اجتماعی روانه جشنواره کرده که البته نتوانست نظر مخاطبان را تامین کند.

فیلم رویكرد و نگاه جدیدی برای ارائه ندارد و نهایتا ادامه همان فرمول‌های گذشته سینمای ایران با مضمون اعتیاد و مواد مخدر بدون هیچ‌گونه خلاقیتی در ایده و اجراست. فیلم به شدت مضمون زده است و سامان سالور نویسنده و كارگردان فیلم تلاشی در جهت ارتقای داستان و اجرای آن نداشته است.

سالور حتی در نشست رسانه‌ای فیلم اعلام كرد به دنبال تغییر نگاه افراد به مقوله اعتیاد بوده در حالی كه برای چنین كار عظیمی ( صرف نظر از امكان انجام چنین كاری  با مدیوم سینما) در درجه اول باید فیلم چنین چیزی را به مخاطب ارایه دهد كه شوربختانه فیلم اساسا در چنین اندازه و قواره‌ای نیست.

موضوع دیگری كه به فیلم لطمه زده تصویر به شدت سیاه و تاریكی است كه از جامعه ( و نه اعتیاد) ارائه می دهد ادم های فیلم از شخصیت های اصلی تا كاراكترهاب فرعی بلااستثنا شیاد و در بهترین حالت بیمار هستند و حتی شخصیت مذهبی فیلم( مریم بوبانی) برای فرزندش مواد مخدرتهیه می كند . این مساله باعث شده بیننده فیلم در بمبارانی از سیاهی و كژهی غرق شود و نتیجه ای  كه نویسنده و كارگردان فیلم ( رویكرد اصلاحی) به دنبال آن بوده است در عمل حاصل نگردد. در حالی كه امكان داشت با ایجاد پاساژ هایی ابعاد دیگری از این بلای خانمان سوز به شكل بهتری به مخاطب نمایش داده میشد.

 از سوی دیگر نگاه تخت به مقوله مهمی همچون اعتیاد باعث شده تا بازی‌های فیلم از حد تیپ فراتر نرود تا جایی‌که بازی پریناز ایزدیار كاملا یادآور بازی او در نقش سمیه در فیلم ابد و یك روز  باشد. در هر دو فیلم ایزدیار در تلاش برای حفظ خانواده از گزند حوادث است و حتی حاضر به قربانی شدن خود می‌شود. در حالی كه فیلم نامه منسجم  ابد و یك روز اجازه چنین فرصتی برای بازی در چنین نقشی را می‌دهد اما در اینجا چنان كه گفته شد بخاطر نقص در فیلم نامه بازی ایزدبار علی‌رغم تلاشی كه كرده از كار درنیامده و حتی انتخاب او برای فروش مواد نه كمك به شوهر كه بیشتر قانون شكنی‌ست. بازی محسن تنابنده نیز در مقابل بازهای خوبش در فیلم‌های دیگرش دستاورد خاصی برای وی به ارمغان نیاورده است.

سه كام حبس هشتمین فیلم سامان سالور در مدتی حدود ٢٠ سال كار مداوم او در سینمای ایران است، با این حال به نظر می‌رسد علی‌رغم خوش‌بینی كه خصوصا فیلم های اولیه او مانند فیلم مطرح و همچنان دیدنی «چند كیلو خرما برای مراسم تدفین» در میان سینما دوستان برای تولد یك فیلم ساز صاحب سبك ایجادكرد، فیلم های اخیر او چندان شوق برانگیز نیست. به نظر بازگشت به حوزه‌های شخصی‌تر فیلم سازی و دوری از ساخت آثار سفارشی می‌تواند مسبب بازگشت او به روزهای اوجش در سینما باشد.

انتهای پیام/4139/