ورزشکاران و مربیانی که غم نان دارند/ ورزشکار المپیکی: مهم‌ترین دغدغه ما پول و امکانات است

 گروه ورزشی خبرگزاری آنا، -فرزانه شریفی: در تمامی ادوار المپیک دغدغه ورزشکاران و مربیان قبل از رسیدن به میدان المپیک، مسائل مالی و فراهم کردن شرایط و امکانات برای رسیدن به سهمیه و مدال المپیک است. چالشی که این روزها مدیران ورزشی با آن درگیر هستند و بودجه دولتی هم  جوابگوی تمامی خواسته‌ها و نیازهای مربیان و ورزشکاران نیست. به همین دلیل خیلی وقت‌ها اردوهای برون مرزی لغو و ورزشکاران مجبور هستند تمرینات را در داخل کشور پیگیری کنند.

در حال حاضر در رشته دوومیدانی احسان حدادی، حسن تفتیان، در رشته تیراندازی هانیه رستمیان، ‌ فاطمه کرم‌زاده، مهیار صداقت، جواد فروغی، نجمه خدمتی و آرمینا صادقیان موفق به کسب سهمیه شدند. تیم بسکتبال هم موفق به کسب سهمیه تیمی شد. در کشتی آزاد هم علیرضا کریمی، رضا اطری و  یونس امامی در کشتی فرنگی هم محمدعلی گرایی، علیرضا نجاتی و امیر قاسمی منجزی موفق به کسب سهمیه شدند. البته کسب سهمیه در کشتی، به وزن داده می‌شود.  

مسائل مالی مهم‌ترین و اصلی‌ترین دغدغه ورزشکاران در سال منتهی به المپیک است؛ به همین منظور چندماه پیش با تصمیم ستاد عالی بازی‌های المپیک قرار بر این شد که در سال منتهی به المپیک، به ورزشکاران المپیکی حقوق پنج میلیونی داده شود تا آن‌ها با خیال راحت به تمرینات خود بپردازند و دغدغه مسائل مالی را نداشته باشند. موضوعی که البته هنوز محقق نشده و به نظر می‌رسد مسئولان ورزش در مورد آن به این زودی‌ها هم به توافق نرسند. در پرداخت حقوق به ورزشکاران المپیکی ابهاماتی از جمله  پرداخت حقوق به حساب ورزشکار یا فدراسیون مربوطه،  یا تعیین تکلیف ورزشکارانی که براساس وزن سهمیه گرفته‌اند وجود دارد و حالا در تازه‌ترین تصمیم قرار است با تهیه یک اساسنامه در ستاد عالی بازی‌های المپیک به این موضوع رسیدگی و آن را اجرایی کنند. 

مهیار صداقت: اصلی‌ترین دغدغه ما تجهیزات و حقوق است

مهیار صداقت که به تازگی توانست در مسابقات تیراندازی قهرمانی آسیا در رشته تفنگ سه وضعیت به جمع المپیکی‌ها اضافه شود، مهم‌ترین دغدغه‌اش فراهم کردن تجهیزات و پرداخت حقوق است. او در گفتگو با آنا درباره شرایطش پس از کسب سهمیه المپیک گفت: تمرینات ما حدود یک ماه دیگر آغاز می‌شود و باید در آن زمان ببینم که شرایط به چه صورت خواهد بود و برنامه و اردو برای ما در نظر گرفته‌اند یا خیر. 

این ورزشکار المپیکی می‌گوید: مهم‌ترین دغدغه‌ام در سال منتهی به المپیک، فراهم کردن تجهیزات و حمایت از لحاظ پرداخت حقوق است. اگر این شرایط فراهم شود، فشار روانی از روی ما برداشته می‌شود و می‌توانیم با خیال راحت تنها به یک موضوع و آن هم کسب مدال فکر کنیم. در حال حاضر بیشتر حریفان ما از نظر فشنگ و امکانات شرایط بسیار متفاوتی با ما دارند. آن‌ها در حالت عادی روزانه بین 300 تا 400 فشنگ می‌زنند در حالی‌که ما بیشتر وقت‌ها مجبور هستیم تمرینات خشک داشته باشیم. آن‌ها اردوهای متعدد می‌روند و کمپ می‌زنند و تمرینات فشرده‌ای با دیگر تیراندازان دارند. همین موضوع باعث می‌شود در میدان المپیک در برابر حریفان فشار کمتری نسبت به ما تحمل کنند. 

بیشتر بخوانید:

مسیر سخت المپیک با بودجه‌های ناچیز/ رئیس فدراسیون قایقرانی: برای المپیکی شدن مقادیر بودجه اندک است

بودجه‌ای که کفاف المپیکی‌ها را نمی‌دهد/ خزانه‌دار کمیته ملی المپیک: بودجه ما تابع تصمیمات دولت است

باتوجه به بالارفتن ارز، تقریباً برگزاری اردوهای برون مرزی در تمامی رشته‌ها به حداقل رسیده و در اکثر اوقات ورزشکاران در داخل ایران اردو برگزار می‌کنند و در مسابقات گزینشی المپیک حاضر می‌شوند. گاهی اوقات به‌خصوص در رشته تیراندازی کمبود مهمات و فشنگ باعث می‌شود ورزشکار بدون این امکانات به میدان گزینشی المپیک پا بگذارد. 

در کنار مشکلات مالی که دغدغه همیشگی ورزشکاران المپیکی است؛ نباید از مربیان هم غافل شد. افرادی که بخش اعظم موفقیت ورزش ایران در مسابقات مختلف و از جمله المپیک را به دوش می‌کشند اما از نظر امکانات و رسیدگی در مضیقه هستند. برای مربیانی که این روزها با ورزشکاران خود تمرین می‌کنند تا بتوانند سهمیه و به دنبال آن مدال المپیک کسب کنند امکانات و مزایایی در نظر گرفته نشده است و جالب این‌که حتی در ستاد عالی بازی‌های المپیک هم حقوق تنها به ورزشکاران المپیکی اختصاص یافته است و مربیان سهمی از این حقوق‌ها ندارند. 

بابت حقوق انتقاد کردیم و مسئولان واکنش تند نشان دادند

یکی از مربیان کشورمان که تمایلی به افشای نامش نداشت در مورد پرداخت حق و حقوق به مربیانی که پا به پای ورزشکاران المپیکی تلاش می‌کنند، گفت: منِ مربی در شأن خودم نمی‌دانم تقاضای حقوق کنم و در این مورد صحبت کنم، چرا که پیش از این در حقوق صحبت کردیم اما مسئولان ورزش به آن واکنش تندی نشان دادند. همیشه این مشکلات وجود داشته و هم‌اکنون هم هست. منِ مربی ماهی 4 میلیون حقوق دریافت می‌کنم.

این تصمیمات توهین به مربی است

غلامرضا محمدی، سرمربی تیم کشتی آزاد کشورمان هم در مورد این موضوع گفته است: «برای یک مربی توهینی بالاتر از این نیست که  به ورزشکار صاحب سهمیه‌اش حقوق تعلق بگیرد اما برای خودِ او حقوق و مزایایی لحاظ نشود. این نوع تصمیم گیری نهایت توهین و بی احترامی به مربیان است. درست و قانونی این است که اول به کادر فنی توجه شود بعد ورزشکاران، اما روندی که مسئولان وزارت ورزش و کمیته المپیک در این تصمیم گیری داشته‌اند واقعاً خنده‌دار است.»

در حال حاضر به گفته سرمربی تیم ملی کشتی آزاد، او و محمد بنا در تیم‌های کشتی آزاد و فرنگی ماهیانه 6 میلیون  تومان حقوق دریافت می‌کنند. 

مشکلات مالی نگرانی همیشگی ورزشکاران و مربیان ایرانی است و البته این موضوع در سال منتهی به المپیک بیشتر از گذشته به چشم می‌آید. نباید فراموش کرد  زحمت هر ورزشکار در سایه انگیزه و تلاش مربیان به بار می‌نشیند و بدون شک اگر مربیان از نظر مالی شرایط خوبی نداشته باشند نمی‌توانند انگیزه لازم را به ورزشکار منتقل کنند. 

همین چند وقت پیش بود که خبر اضافه شدن حسین روحانی به‌عنوان سرمربی تیم کاراته روسیه مطرح شد. روحانی چهار مدال طلا، نقره و برنز جهانی، هم‌چنین دو مدال طلا و نقره در بازی‌های آسیایی در کارنامه خود دارد. او به‌عنوان دستیار در کنار شهرام هروی در تیم ملی کاراته ایران حضور داشت و به تازگی به‌عنوان سرمربی تیم ملی کاراته روسیه راهی این کشور شده است. روحانی در زمان حضورش در ایران ماهیانه دو میلیون حقوق دریافت می‌کرد و حالا در کشور روسیه ماهی 6 هزار دلار دریافت می‌کند که مبلغی در حدود 70 میلیون تومان است. شهاب سلطانی هم یکی دیگر از مربیان کاراته است که به تازگی به تیم ملی کاراته ازبکستان پیوسته است.

ابراهیم اینانلو هم یکی دیگر از مربیان کشورمان بود که چند وقت پیش هدایت تیم تیراندازی تفنگ اندونزی را برعهده گرفته است و برای نخستین بار اندونزی با حضور یک مربی ایرانی موفق به کسب سهمیه المپیک توکیو شد. اینانلو زمانی که در فدراسیون تیراندازی کار می‌کرد، با قرارداد سه‌ماه مواجه شد و این موضوع باعث رنجش او و دیگر مربیان شد.

در سال منتهی به المپیک، بدون شک انگیزه اصلی مربیان و ورزشکاران نداشتن دغدغه مسائل مالی است. اگر مدیران ورزش ایران به دنبال کسب مدال المپیک توکیو هستند باید به نیاز اصلی ورزشکاران و مربیان توجه کنند. المپیک بزرگ‌ترین آوردگاه  ورزشی دنیاست و بهترین‌های جهان در این میدان بزرگ با هم رقابت می‌کنند تا با کسب مدال نام خود را در تاریخ ورزش کشورشان ماندگار کنند و با ارتقای رنکینگ به ورزش کشور خود کمک کنند. 

انتهای پیام/4051/4057/