همه مصائب نابینایان در پایتخت به روایت لطف‌الله میثمی؛ از ‌بی‌توجهی به آموزش و اشتغال نابینایان تا معضل موتورسواران

لطف الله میثمی صاحب امتیاز و مدیر مسئول نشریه چشم انداز ایران در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری آنا به مناسبت 23 مهرماه روز «عصای سفید» به مشکلات و مسائل نابینایان در کشور اشاره کرد و افزود: رفت و آمد در ایران برای بسیاری از نابینایان مشکل است زیرا هنوز مناسب‌سازی در همه معابر و پیاده‌روهای شهر صورت نگرفته است و حتی بسیاری از موتورسواران در خیابان‌های یک طرفه از پیاده‌رو تردد می‌کنند و این مشکل رفت و آمد نابینایان را دو چندان کرده است به عنوان مثال روزی عصای من در چرخ یک موتور سوار گیر کرد و جالب بود که موتور سوار نسبت به من شاکی بود در حالی که وی نباید از پیاده‌رو تردد می‌کرد.

وی افزود: پله برخی مغازه‌ها در پیاده‌رو باعث زمین خوردن نابینایان می‌شود و این در حالی است که برخی از فروشندگان اجناس و وسایل خود را در پیاده‌رو می‌گذارند و این مانع تردد نابینایان می‌شود و زمانی که پای یک نابینا با سنگ‌ها‌ی پله مغازه برخورد می‌کند تا مدت‌ها از درد شدید رنج می‌برد.

مدیر مسئول نشریه چشم‌انداز ایران از عملکرد شهرداری تهران در سال‌های اخیر ابراز رضایت کرد و گفت: با توجه به اینکه یکی از اعضای شورای شهر نابیناست خوشبختانه اقدامات خوبی برای مناسب‌سازی شهر تهران صورت گرفته است. البته مناسب‌سازی معابر و پیاده‌روها تنها در برخی از مناطق و قسمت‌های مهم شهر انجام شده است که باز هم جای امیدواری دارد و با برجسته‌سازی معابر،‌ نابینا می‌تواند مسیر را تشخیص دهد. همچنین در برخی از ایستگا‌ه‌های مترو تهران مامورانی حضور دارند که با دیدن یک فرد نابینا از ابتدای راه وی را تا سوار شدن به قطار مترو همراهی می‌کنند. همچنین در کشورهای دیگر مانند ژاپن، چراغ راهنمایی گویا است و هر لحظه وضعیت تردد خودروها را اعلام می‌کند تا نابینا متوجه تردد و یا توقف خودرو شود در حالی که چنین سیستمی هنوز در ایران نیست.

میثمی ادامه داد: متاسفانه در ایران توجهی به آموزش و اشتغال نابینایان نمی‌شود به عنوان مثال در تمام کشورهای دنیا زمانی که یک کتاب به چاپ می‌رسد همزمان نسخه‌های صوتی و گویای کتاب نیز به بازار عرضه می‌شود و نابینا می‌تواند به راحتی با شنیدن آن نسخه صوتی از جدیدترین محتوای کتاب‌ها مطلع شود در حالی که در ایران ما چنین شرایطی را نداریم.

وی گفت: عصاهایی در دنیا موجود است که به خاطر داشتن سنسور و رادار در صورت نزدیک شدن یک فرد و یا یک شی به فرد نابینا هشدار می‌دهد در حالی که ما در ایران چنین عصایی را نداریم و حتی اگر داشته باشیم کاربرد چندانی برای ما ندارد زیرا در شهری مانند تهران مسیرها و معابر پر از چاله است و هر روز یکی از سازمان‌ها برای انجام عملیات عمرانی خیابان و پیاده‌رو را تخریب می‌کند.

مدیر مسئول نشریه چشم انداز ایران از یک تجربه بد خود در هنگام تردد یاد کرد و گفت: داربست‌هایی که برای زیبا‌سازی ساختمان‌ها و نوسازی بنا نصب می‌کنند امکان شناسایی ندارد زیرا عصا از آن رد می‌شود اما صورت فرد نابینا با این میله‌های آهنی برخورد می‌کند؛ به عنوان مثال یک بار در حال تردد از یک پیاده‌رو با وجود عصا متوجه نصب داربست نشدم و پس از برخورد با این میله‌ها تا ساعت‌ها بیهوش بودم.