تاثیرات مثبت و منفی ایبوپروفن
به گزارش گروه اجتماعی آنا به نقل از بنیاد امور بیماریهای خاص، ایبوپروفن مسکنی غیر استروئیدی است که میزان هورمونهای درد و التهاب بدن را کم میکند. ایبوپروفن برای کاهش تب، تسکین درد و التهابهایی که باعث درد در دندان، سر، کمر، آسیب دیدگیهای خفیف، تورم مفاصل و دردهای قاعدگی تجویز میشود. مصرف این مسکن برای کودکانی که بیش از شش ماه دارند، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان بلامانع است.
اطلاعات مهم
بیماران قلبی یا افرادی که این دارو را طولانی مدت مصرف میکنند در معرض حمله قلبی یا سکته مغزی قرار دارند. متخصصان توصیه میکنند هرگز نباید پیش یا پس از عمل جراحی «بای پس» این دارو را مصرف کرد. همچنین، مصرف این دارو ممکن است باعث بروز خون ریزی معده و روده شود. هرگز نباید بیش از دوز تعیین شده این دارو را مصرف کرد. مصرف بیش از اندازه ایبوپروفن میتواند به معده و روده آسیب بزند. مصرف مقدار اندکی از این دارو درد، التهاب و تب را کاهش میدهد.
پیش از مصرف این دارو
اگر به ایبوپروفن، آسپرین و غیره حساسیت دارید، هرگز این دارو را مصرف نکنید. اگر یکی از موارد زیر در مورد شما صدق میکند، پیش از مصرف این دارو با پزشک یا متخصص دارو ساز مشورت کنید:
- وجود سابقه حمله قلبی، سکته مغزی یا لخته شدن خون
- بیماری قلبی، پر فشاری خون و نارسایی احتقانی قلب
- وجود سابقه زخم یا خون ریزی معده
- آسم
- وجود پلیپ در بینی
- بیماری کبد یا کلیوی
- لوپوس
- اختلال خون ریزی یا لخته شدن خون
- دود کردن سیگار
مصرف این دارو در سه ماه پایانی بارداری ممکن است به جنین آسیب بزند. اگر قصد بارداری دارید یا باردار هستید و این دارو را مصرف میکنید باید با پزشک مشورت کنید. هنوز مشخص نیست که ایبوپروفن از طریق شیر مادر به بدن نوزاد منتقل میشود یا نه. اگر فرزندتان از شیر مادر تغذیه میکند باید به پزشک اطلاع دهید. پیش از دو سالگی فرزندتان و بدون مشورت پزشک این دارو را مصرف نکنید.
چگونگی مصرف ایبوپروفن
ایبوپروفن باید پس از تجویز پزشک مصرف شود. مصرف طولانی مدت دوزهای بیشتر یا کمتر از تجویز پزشک توصیه نمیشود. مصرف بیش از اندازه این دارو میتواند به معده و روده آسیب بزند. مصرف بیش از 800 میلی گرم در هر دوز یا 3200 میلی گرم در روز خطرناک است. دوز مناسب برای مصرف ایبوپروفن توسط کودکان به سن و وزن شان بستگی دارد.
سوالاتتان را با پزشک یا داروساز در میان بگذارید. برای جلوگیری از بروز ناراحتی معده باید ایبوپروفن را همراه غذا یا شیر مصرف کرد. پیش از مصرف نوع مایع این مسکن حتما باید آن را با استفاده از پیمانه یا قاشق مخصوصی که درون بسته بندی دارو قرار گرفته اندازه گیری کنید. قرصهای ایبوپروفن باید پیش از بلعیدن جویده شوند. اگر مدتها است که این دارو را مصرف میکنید، پزشکتان باید آزمایشها و بررسیهای مقدماتی انجام دهد تا میزان تاثیر منفی این دارو بر روی اندام های بدن تان را ارزیابی کند.
مصرف کمتر از میزان تعیین شده
اگر در یک نوبت مصرف ایبوپروفن را فراموش کردید، هرگز در نوبت بعدی میزان مصرف را دو برابر نکنید.
مصرف بیش از اندازه تعیین شده
برای کاهش یا از میان بردن آثار مخرب مصرف بیش ازا ندازه ایبوپروفن باید با اورژانس تماس گرفت یا به بیمارستان مراجعه کرد. علائم و نشانه های مصرف بیش از اندازه ایبوپروفن عبارتند از: معده درد، اسهال و استفراغ، خواب آلودگی، مدفوع سیاه رنگ یا خونی، سرفه خونی و کما
در حین مصرف ایبوپروفن از چه چیزهایی باید اجتناب کرد؟
نوشیدن الکل در زمان مصرف ایبوپروفن خطر خون ریزی معده را افزایش میدهد. افرادی که آسپرین مصرف میکنند باید از مصرف ایبوپروفن بپرهیزند تا خطر بروز سکته مغزی یا حمله قلبی به حداقل برسد. پیش از مصرف مسکنها باید با پزشک یا متخصص دارو ساز مشورت کنید
عوارض جانبی مصرف ایبوپروفن
اگر پس از مصرف این دارو علائم و نشانه های زیر نمایان شدند باید به بیمارستان مراجعه کنید:
- کهیر
- دشوار شدن تنفس
- ورم کردن صورت، لبها، زبان یا گلو
- درد قفسه سینه
- ضعف
- تنگی نفس
- ناتوانی در حفظ تعادل
- اختلال بینایی
- اختلال در حرف زدن
اگر علائم زیر نمایان شدند بهتر است با پزشک تان تماس بگیرید:
- خون ریزیهای گوارشی (مدفوع سیاه رنگ، سرفه خونی یا استفراغ تیره رنگ)
اگر علائم و نشانههای زیر نمایان شدند، مصرف ایبوپروفن را متوقف کرده و با پزشکتان تماس بگیرید:
- تورم یا افزایش سریع بدن
- کاهش دفعات ادرار کردن
- حالت تهوع، معده درد، خارش، از دست دادن اشتها، ادرار و مدفوع تیره رنگ، زرد شدن پوست و چشمها.
- تب، گلو درد و سردرد همراه با ایجاد تاول روی پوست
- کبودی، سوزن سوزن شدن، بی حسی، درد و ضعف عضلانی یا
- سردرد شدید، سفتی گردن، لرز، افزایش حساسیت به نور یا تشنج.
عوارض جانبی متداول مصرف ایبوپروفن عبارتند از:
- ناراحتی معده، اسهال، استفراغ، سوزش خفیف سر دل
- نفخ، اسهال، یبوست
- سردرد، سرگیجه و عصبی شدن
- خارش خفیف پوست
- زنگ زدن گوشها
انتهای پیام/