زندهیاد حسین آهی حکیم رسانه و ادبیات بود
فریبا رمضانپور در گفتگو با خبرنگار حوزه رادیو و تلویزیون گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری آنا، با ابراز تأثر از درگذشت زندهیاد حسین آهی، شاعر و پژوهشگر ادبی کشور گفت: امروز که برای گویندگی به رادیو آمدم به همکارانم هم گفتم که واقعاً ناراحت هستم و بغض سنگینی همراهم بود. من زندهیاد آهی را بهخوبی میشناختم و تجربه همکاری با ایشان را در رادیو پیام داشتم.
وی اظهار کرد: به خاطر دارم سالها پیش با نظارت زندهیاد حسین آهی اشعار دیوان حافظ را گویندگی کردم؛ باور کنید در روزهایی که ضبط داشتیم، اصلاً گذشت زمان را فراموش میکردم. آقای آهی خودشان روی شعر حافظ مسلط بودند. از سوی دیگر در این کار افتخار گویندگی در کنار بزرگانی همچون خانم ژاله علو و خانم پریچهر بهروان را داشتم. وقتی کاری در دست خبرههای این فن باشد، محتوا و گویندگی آن کار واقعاً ماندگار میشود.
این گوینده شناختهشده رادیو افزود: در شبهایی که شیفت شامگاهی رادیو پیام بودم، ایشان بعد از من شیفت داشتند؛ همیشه حدود 10 دقیقه تا یک ربع پاسخگوی سؤالات ما بودند، آقای آهی برای رسانه یک دائرةالمعارف بودند؛ حیف که آن گونه که باید و شاید قدر ایشان شناخته نشد.
رمضانپور گفت: ایشان واقعاً برای تصحیح دیوان حافظ زمان میگذاشتند در حالی که هیچ سود مادی برایشان نداشت. گاهی برای یک بیت چند روز زمان میگذاشتند. برای من این همه عشق و مسئولیت واقعاً عجیب بود؛ واقعاً القابی که به ایشان داده بودند شایسته ایشان بود.
وی گفت: آقای آهی یک گوینده مؤلف و واقعاً در حوزه رسانه و ادبیات «حکیم» بودند؛ ما گویندهها بههرحال از روی متن اجرا میکنیم، اما ایشان روی ابیاتی و متنی که میخواند مسلط بود و دانش آن را داشت. علاوه بر بیان خوب و روان، در واقع میتوانم بگویم شعر با سلولهایش عجین بود، برای همین یکی از مصححهای خوب حافظ بود، گاهی برای یک عبارت یک صفحه توضیح میدادند. خوانش دیوان حافظ کار سادهای نیست. اگر بخواهم به زبان امروزی سخن بگویم، ایشان واقعاً این اشعار را خورده و هضم کرده بودند، یعنی دیگر اینقدر تسلط داشتند. وقتی سؤالی داشتید به اندازه نصف کتاب برایتان توضیح میدادند؛ کاملاً ابهام شما را تصحیح و تفهیم میکردند.
این دوبلور و گوینده رادیو عنوان کرد: در کاری که برای خوانش اشعار حافظ با هم داشتیم همیشه قبل از رفتن به استودیو و شروع ضبط همه موارد را از ایشان سؤال میکردم، چون میدانستم که دقت نظر دارند؛ چیزی که متأسفانه الان در رسانه خیلی رعایت نمیشود و هر کسی راحت حافظ را باز میکند و هر طور که بخواهد میخواند.
به گزارش آنا، حسین آهی شاعر و گوینده، متولد آذر سال ۱۳۳۲ که سالها در رادیو فعالیت داشت، بر اثر سرطان غدد لنفاوی دار فانی را وداع گفت. وی مدتی را به دلیل بیماری بستری بود و روز سهشنبه هشتم مردادماه پس از یک دوره بیماری در منزل درگذشت.
«تماشاگه راز» از رادیو فرهنگ شامل خوانش جدیدی از غزلیات حافظ، از جمله برنامههای پرطرفدار زندهیاد حسین آهی بود.
شایان ذکر است، وی تحصیلات مقدماتی را در تهران گذراند و پس از آن بر زبانهای فارسی، عربی، پهلوی و آلمانی تسلط یافت. آهی در علومی مانند صرف، نحو، منطق، نجوم، فقه، اصول عروض و کلام دست به مطالعه و پژوهش زد و در آنها صاحبنظر شد. اوّلین پژوهشهای او در مباحث شعری و ادبی در سال ۱۳۵۵ ثمره داد؛ تا آنجا که هنوز به ۱۸ سالگی نرسیده بود که کتاب «بحور شعر فارسی» را منتشر کرد و در همان دوران تحسین تنی چند از بزرگان شعر فارسی نظیر محمدرضا شفیعی کدکنی و مهدی اخوان ثالث را بر خود برانگیخت. اخیراً نیز بهاءالدین خرمشاهی به ویژگیهای این اثر اشارهای داشته است.
بخشی از برنامه «تماشاگه راز» که اختصاص به شرح زندهیاد حسین آهی بر غزل «الا یا ایها الساقی ...» دارد
انتهای پیام/4072/4104/پ
انتهای پیام/