برای نخستینبار اهمیت مجلس از وزارت پیشی گرفت
به گزارش خبرنگار حوزه دولت گروه سیاسی خبرگزاری آنا، مهلت 6 ماهه تا آغاز ثبتنام انتخابات مجلس، فرصتی شده که هر روز تا 16 خرداد ماه اخباری را در خصوص مستعفیهای دولت و یا ادارات دیگر سازمانها از رسانهها بشنویم اما تعطیلات چهار روزه پایان ماه مبارک رمضان که منتهی به این تاریخ هم میشد، سبب شد تا کمتر اخبار مربوط به استعفاها بازتاب داشته باشد. یکی از مهمترین این استعفاها، کنارهگیری سیدمحمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش از مسئولیت در وزارتخانهای است که هیچکس نمیتواند اهمیت آن را انکار کند.
شاید جالبترین استعفایی که در دولت روحانی شاهد بودیم، همان استعفای مجازی آقای ظریف است که البته سرانجامی هم نداشت. البته استعفای بطحایی در شرایطی رقم خورد که بهتازگی خبرهایی در خصوص مسائل فرهنگی در مدارس از علی مطهری تا دیگر نمایندگان مجلس را بهخصوص از طیف اصلاحطلب و لیست امیدیها به واکنش واداشته بود و کمتر کسی در جامعه میتوان یافت که با دیدن کلیپهای بهاصطلاح رپ در مدارس، به حال کودکان مدرسهای کشورمان تأسف نخورد.
از پخش مسابقات فوتبال در مدارس تا مسائلی چون آزار و اذیت جنسی در یک مدرسه غیرانتفاعی در تهران و همچنین انتقاداتی که نمایندگان اصلاحطلب به نوع واکنش وزیر به موضوعات مختلف داشتند، همه و همه زمزمههای حضور بطحایی در مجلس را پررنگتر میکرد و شاید باید منتظر وی در مجلس میبودیم اما همه آنهایی که احتمال حضورشان در مجلس میرفت، استعفا ندادند و بطحایی که هیچکس فکر کاندیدا شدنش را نمیکرد با تسلیم متنی که پس از اعلام ربیعی سخنگوی جدید دولت منتشر شد، استعفایش را از دولت اعلام کرد؛ بهطوریکه فقط دقایقی لازم بود تا حسن روحانی نیز در متنی سه خطی ضمن تشکر از این وزیر، استعفایش را بپذیرد.
حالا وزیر آموزش و پرورش نیز استعفا داده و بازار شایعات بیش از بیش داغ است. برخی منتظرند ببینند آن جایگاهی که بهتر از وزارتخانه آموزش و پرورش برای بطحایی است کجا میتواند باشد و برخی در مورد صحبتهای شبانه ربیعی سخنگوی جدید دولت اظهار نظر میکنند؛ برخی دیگر نیز در مورد گزینههای سرپرستی این وزارتخانه صحبت به میان میآورند.
یکی دیگر از گمانهزنیها در مورد اینکه آیا این استعفا واقعی است، این نکته است که نمایندگی مجلس چه مزیتهایی نسبت به وزارت میتواند داشته باشد. شاید تا امروز هیچ وزیری برای حضور در مجلس از کابینه دولتها بیرون نرفته باشد و بطحایی نخستین فردی باشد که برای حضور در مجلس استعفا میدهد که باید از وی این سؤال را پرسید که چرا دست به کاری خلاف دیگر وزرا زده است؟
پیش از این از علیاصغر فانی وزیر آموزش و پرورش گرفته تا قاضیزاده هاشمی، هر کدام به دلایل مختلف از دولت حسن روحانی کنار رفتند اما آنچه که مورد اهمیت است علت استعفای بطحایی است که برای حضور در مجلس عنوان شده و باید دید که آیا وی اصلاً کاندیدای مجلس شورای اسلامی میشود و یا چه جایگاهی را از الان متصور شده است.
فارغ از اسامی مطرح شده برای سرپرستی وزارتخانه آموزش و پرورش، با حجمی از مشکلات معیشتی معلمان و مسائلی که مدارس با آن دست و پنجه نرم میکنند، باید منتظر ماند و دید تا این وزارتخانه با چیزی در حدود بیش از یک میلیون و 700 هزار نفر پرسنل شاغل و بازنشسته چه عاقبتی خواهد داشت و بالاخره اگر چند صباحی صبر کنیم علت این استعفا نیز مشخص میشود.
محمد بطحایی که با 238 رأی، بیشترین رأی را در بین وزرای پیشنهادی دولتهای پس از انقلاب اسلامی از همین مجلس دریافت کرده بود به عنوانی جزء رکوردداران جلب اعتماد مجلس محسوب میشد که بعد از علیاصغر فانی و فخرالدین احمدی دانش آشتیانی در کرسی وزارت آموزش و پرورش تکیه زده بود.
انتهای پیام/4123/ن
انتهای پیام/