جلوگیری از شهرکسازی در یک محوطه پارینه سنگی
به گزارش گروه فرهنگی آنا و به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، مسعود صادقی راد سرپرست هیأت گمانهزنی با اشاره به اینکه این طرح با کاوش 40 گمانه به پایان رسیده گفت: «در نتیجه این پژوهش که با هدف تعیین عرصه و پیشنهاد حریم حقیقی محوطه چشمه چلوار به منظور جلوگیری از دخل و تصرفات بیشتر ناشی از شهرک سازی صورت گرفت، گسترهای به وسعت 7 هکتار به عنوان محدوده باستانی مشخص شد.»
به گفته این باستانشناس، شناسایی بخشهای مختلفی همچون محوطه باستانی، گورستان تاریخی، معماریهای زیرزمینی (کندهها)، قلعه و گورستان اسلامی نشان داد که سابقه استقرار در مکانی که امروزه شهرک بر روی آن ساخته شده، به طور متوالی از دوران مس سنگی تا عصر حاضر است.
صادقی راد خاطر نشان کرد: «به دست آمدن تعدادی ابزار سنگی در اشکفتهای باستانی موجود در چندصد متری شمال محوطه چشمه چلوار، زمان استقرار در این محدوده را به دوران پارینه سنگی باز گردانید.»
به گفته صادقی راد، وجود چندین چشمه دایمی در محدوده محوطه مهمترین عامل شکلگیری استقرارها این منطقه از دوران پارینه سنگی تا عصر حاضر است.
وی با بیان اینکه این پژوهش نخستین کاوش باستانشناختی در شهرستان اندیکا است تصریح کرد: «مطالعات دیگری از جمله مطالعات زمینشناسی و ژئومورفولوژی نیز در این طرح به انجام رسید.»
همچنین، بر پایه این مطالعات زمین لغزشی از نوع زمین لغزشهای بلوکی با وسعت 50 هکتار سطح توده لغزشی در یال جنوبی کوه جگیری واقع در 2 کیلومتری شمال محوطه شناسایی شد.
سرپرست هیأت گمانهزنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه چشمه چلوار افزود: «مطالعات در خصوص وجه تسمیه چشمه چلوار [چُل: سنگ و وار: وارگه = وارگه سنگی] نیز ثابت کرد که چشمه چلوار در گذشته به چشمه چلبار [چُل: سنگ و بار: بارش = بارش سنگ] معروف بوده و نام خود را از این زمین لغزش گرفته است.»
وی ادامه داد: «ساکنان امروز چلوار فرزندان عبدالله از طایفه عبدالوند در لرستان هستند که حدود سال 1150 قمری از طریق ایل راههای منطقه به این مکان آمده و در اینجا اسکان گزیدند و چشمه چلوار در مسیر ایل راه بزرگ لالی به شهرکرد واقع شده است.»
طرح گمانهزنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم محوطه چشمه چلوار شهرستان اندیکا که خرداد امسال با مجوز ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری شروع شده بود به پایان رسید.
انتهای پیام/