با استفاده مجدد از زبالههای زیستی:
بسیج اساتید:
فقاهت حکیمانه پیروز رویارویی پارادایم‌های علمی ایران است
بسیج اساتید کشور با صدور بیانیه‌ای تحلیلی اعلام کرد: پارادایم علمی فقاهت حکیمانه پیروز رویارویی پارادایم‌های علمی ایران است.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری آنا، در پی برگزاری جلسات و گفتگوهای راهبردی و روشنگرانه رهبر فرزانه انقلاب اسلامی با استادان و دانشجویان دانشگاه‌ها، بسیج اساتید کشور با انتشار تحلیلی راهبردی ضمن معرفی صف‌آرایی مختصات دو دستگاه و پارادایم فکری؛ «فقاهت حکیمانه» و «روشنفکری- تکنوکراسی لیبرال»، مهمترین دغدغه‌های جنبش استادی کشور را برای دستیابی به دانشگاه اجتماعی و تمدن‌گرا در معماری ایران فردا مورد ارزیابی قرار داد.
این بیانیه تحلیلی با عنوان دانشگاه تمدنی؛ در صف‌آرایی سازمان اداری علم و جنبش‌های استادی در ایران منتشر شده است.
در بخشی از این بیانیه آمده است: به نظر می‌رسد با نگاهی به فلسفه و تاریخ علم و نیز با توجه به سیر تحولات علمی در ایران به‌خصوص تاریخ 100 سال اخیر با تأکید بر ایران پساانقلاب به‌ویژه آغاز چهل سالۀ دوم انقلاب اسلامی، دو جبهه شبه‌علم و علم نافع در ایران در حال صف‌آرایی هستند؛ ما بر آنیم که کشف موضوع حائز اهمیت است؛ از این رو با نگاهی به چگونگی شدت و ضعف نهاد سیاست‌گذار علم در ایران کنونی و کنش و واکنش جنبش استادان در صحنه دانشگاه‌ها به موضوع و راه برون‌رفت از آن دلالت خواهیم شد.
صف‌آرایی دو پارادایم علمی ایران؛ پیروزی پارادایم علمی فقاهتِ حکیمانه
در ادامه این بیانیه عنوان شده است: تقریر محل نزاع علم و شبه‌علم در 100 سال اخیر ایران و جابجایی دو پارادایم از چنان اهمیتی برخوردار است که بدون توجه به آن، جنبش استادی-تحولی علم عقیم خواهد ماند.
ابرمعضلۀ پیشرفت ایران چیست؟
در بخش دوم این بیانیه با طرح پرسش‌هایی نظیر اینکه از چه روی نظام دانایی ما به مجموعه توانایی تبدیل نمی‌شود و یا چرا ساختار و سازمان علم ما اجتماعی و مسئله محور نیست و نیز سویه تمدنی ندارد؟ به‌راستی ابرمعضلۀ پیشرفت ایران چیست؟ بیان شده است: وقتی به برخی رساله‌های سیاسی و اجتماعی نظیر؛ نوشدارو و یا دوای درد ایرانیان از میرزاحسن‌خان انصاری و کثیری دیگر از وطن‌خواهان در مشروطه نگاه می‌کنیم درمی‌‌یابیم که یک مسئله و درد تاریخی درباره الگوی پیشرفت ایران در 100 سال اخیر مطرح بوده و است؛ نگاهی به گزاره‌ها و تحقیق میدانی از گزاره‌های رساله سیاسی گفته شده و دیگر رسائل از وضع علم و مهارت و کاردانی در سده گذشته به این امر بدیهی دلالت می‌کند که باید در این باره به شناسایی یک ابرمعضله و گمشده در این زیست‌بوم رسید؛ گویا حکمرانی و خط مشی حاصله از پارادایم شبه‌علم و شبه‌مدرن برخاسته از روشنفکری و تکنوکراسی لیبرال در اداره امور اجرایی و علمی کشور که متفاوت با زیست بوم ما بود، معضله بنیادین این سامان است؛ به نظر می‌رسد این وضع همچنان ادامه دارد، از حیث اندیشه‌ای، گویا می‌شود حکم قاطعی داد، که سازمان اداری دانشی و علمی؛ که ترجمه‌ای و غیردرون‌زا باشد به داد این کشور نخواهد رسید.
ترکیب فعلی شورای عالی انقلاب فرهنگی جوابگوی نیازهای علمی کشور نیست
در بخش پیشنهادهای بسیج اساتید با توجه به طرح مسئله انجام شده، مطرح شده است: شورای عالی انقلاب فرهنگی کنونی، از حیث ترکیب، کیفیت و خُلق اعضا، ساختار اصلی، صحن شورا، نظام اجرایی آن، نسبت به عظمت جایگاه فرهنگ، علم و فناوری، دارای سر و پیکری عقب‌افتاده است؛ فقدان امتداد اجتماعی شورا و ناکارآمدی‌اش در نظام شناسایی احراز مسئولیت وزارتین و مدیران دانشگاه‌ها و همچنین نبود تداوم نظارت سیاست‌گذارانه بر آن‌ها از جمله نقص‌های راهبردی کنونی است؛ کشور در شرایط کنونی فاقد یک قرارگاه جامع در علم، فرهنگ و فناوری است.
متن کامل این بیانیه را می‌توانید از تحلیل بسیج اساتید دریافت کنید.
انتهای پیام/4115/پ
انتهای پیام/
