... و پیروزیاش در انتخابات مجلس و ریاستش بر مجلس هم با حمایت CIA انجام شده و آمریکاییها هم به وضوح و با صراحت از او حمایت میکنند و بلکه تمام حرکتهایی که 0043 انجام میدهد در حقیقت بهعنوان مهره شطرنجی است که آمریکا مشخص میکند که او باید چه کاری انجام دهد و او هم به صراحت از اینکه مورد حمایت آمریکا است ابراز خشنودی میکند و بلکه مرتب دعوت میکند آمریکاییها و دیگران را به تحریم ونزوئلا در ابعاد مختلف. اخیراً هم گفته میخواهد مانع نفت ونزوئلا به کوبا شود.
این توطئههای آمریکا از این جهت است که ونزوئلا از نظر آنچه که تاکنون مشخص شده بیشترین ذخایر نفت جهان را به نسبت هر کشور دیگری دارد حتی به نسبت عربستان و آمریکا نیاز دارد که نفت ونزوئلا را در کنترل خودش بگیرد چرا که آمریکا تنها با کنترل نفت جهان است که میتواند برای خودش موقعیت تکابرقدرتی تعریف کند و جلوی چند قطبی شدن جهان را بگیرد. هدف اصلی مخالفتش و دشمنیاش با ایران هم در حقیقت یکی از اهداف قطعیاش تصاحب منابع نفتی ایران است و اگر بر فرض محال موفق شود منابع نفتی ایران را تصاحب بکند و به مالکیت خودش دربیاورد آنوقت نوبت نفت عربستان و کویت و قطر و امارات هم خواهد شد.
این به خاطر وضعیت وخیمی است که اقتصاد آمریکا دارد و آمریکا رو به افول هست، جهان در حال عبور از جهان تکقطبی بهسمت جهان چندقطبی است. قطبهایی مثل چین، هند، ژاپن، اروپا، روسیهای که دارد خودش را نسبت به گذشته بهسرعت احیا میکند و قطب بزرگ اسلامی که با محوریت ایران رو به شکلگیری است و در آمریکای لاتین هم برزیل و همچنین آفریقای جنوبی در آفریقا قطبهایی هستند که رو به شکلگیری هستند و طبیعتاً هم چین، هند، اروپا و دیگران به نفت احتیاج دارند و فقط در این صورت است که آمریکا میتواند آنها را کنترل کرده و مانع چند قطبی شدن جهان شود.
این در حالی است که بدهیهای آمریکا و وضعیت اقتصادیاش بهشدت رو به وخامت است. بدهیهای دولت فدرال آمریکا به 22 تریلیون دلار رسیده یعنی معادل بیش از 440 سال درآمد نفتی ایران. بدهی دولت، شرکتها و مردم آمریکا به بیش از 72 تریلیون دلار رسیده، یعنی بیش از یک هزار و 450 سال درآمد نفتی ایران. هر خانواده چهار نفره آمریکایی معادل حدود 10 میلیارد تومان بدهی دارند بهطور متوسط. یعنی سرانه بدهی آمریکا به ازای هر خانواده چهار نفره 10 میلیارد تومان است، در حالی که پسانداز متوسط هر خانواده آمریکایی 140 میلیون تومان است. بیش از 6.2 تریلیون دلار فقط بدهی خارجی دارد که این معادل 26 سال درآمد نفتی ایران است. حدود یک هزار و 110 تریلیون دلار فقط به چین بدهی دارد که این رقم معادل 22 سال درآمد نفت ایران است و روز به روز هم بر میزان بدهیهای دولت آمریکا اضافه میشود. حداقل سالی بین یک تا دو تریلیون دلار به بدهی آمریکا اضافه میشود، یعنی به اندازه 20 الی 40 سال درآمد نفت ایران سالانه بر بدهی آمریکا اضافه میشود.
اینها همه باعث شده که آمریکا به فکر حفظ موقعیت خودش باشد و در راه رسیدن به اهداف خودش هیچ حد و مرزی قائل نباشد و حاضر باشد دست به هر جنایتی در این رابطه بزند و طبیعتاً دخالت در امور ونزوئلا و تلاش برای سرنگونی آنها یکی از برنامههایشان است.
یکی از ارقامی که اعلام شده، یک قلم از بودجهای که آمریکا اختصاص داده برای سرنگونی دولت مادورو، 500 میلیون دلار است که البته این رقم نسبت به ثروتی که در ونزوئلا وجود دارد عدد درشتی محسوب نمیشود. هر توطئهای را آمریکا حاضر است آنجا انجام دهد و یکی از مواردی که اعلام کردند حتی گزینه نظامی را هم مطرح کردند که ممکن است بخواهند بهکار بگیرند و اگر آمریکا بداند که با گزینه نظامی میتواند دولت مادورو را سرنگون کند حتماً دریغ نخواهد کرد اما دولت مادورو هم طرفداران زیادی دارد. طرفداران او در ونزوئلا بیش از طرفداران گوایدو هستند درحالیکه تمام دستگاههای استکبار به طرفداری از گوایدو پرداختند و تبلیغ میکنند و اینگونه وانمود میکنند که با سرنگونی مادورو و روی کار آمدن گوایدو، مشکلات مردم برطرف خواهد شد. این یک نمونه از دخالتهای آمریکا در آمریکای لاتین است که در سالهای متمادی و در طول تاریخ شاهد آن بودیم. نمونههایش هم در خود ونزوئلا، کودتایی که سعی کردند علیه هوگو چاوز انجام دهند که البته با شکست مواجه شد. کودتایی که علیه آلنده انجام دادند و رئیس جمهور منتخب مردم در شیلی را سرنگون کردند و پشتسرش پینوشه دیکتاتور را حاکم کردند و خسارات سنگینی به مردم شیلی وارد کردند.
اصولاً آمریکا عادت کرده آمریکای لاتین را حیات خلوت خودش فرض کند و به خودش حق بدهد که در آنجا هرگونه دخالتی که مایل است انجام دهد اما ما امیدوار هستیم با بیداری ملت ونزوئلا و طرفداران مادورو این توطئه شکست بخورد و در حقیقت با تضعیف روز به روز آمریکا، زمینه دخالتهای آمریکا در کشورهای دیگر کاهش پیدا کند.
انتهای پیام/