تلفیق‌نشدن فرهنگ و اندیشه با تکنولوژی جامعه را گمراه می‌کند

به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از خوی، در آستانه چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی کرسی نقد و آزاداندیشی با موضوع مطالبات مردمی از دانشگاه تراز انقلاب اسلامی با مشارکت مراکز آموزش عالی خوی برگزار شد. 

در این نشست ابتدا معاون فرهنگی و دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی و دبیر این نشست با تبریک چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران گفت: باوجود کینه‌توزی‌ها و شیطنت‌های دشمنان داخلی و خارجی امروز انقلاب دوران تکامل خود را سپری می‌کند و مهم‌ترین عاملی که باید به خاطر آن جشن بگیریم این است که انقلاب به درخت تناوری تبدیل شده و ثمره و دستاوردهای آن ظهور کرده‌اند.

علی‌رضا پورمقدم افزود: مطالبات در دو حیطه سخت‌افزاری و نرم‌افزاری مطرح هستند. اما وقتی به ذات انقلاب اسلامی و انگیزه‌های الهی امام راحل مراجعه کنیم، خواهیم دید که انقلاب اسلامی یک انقلاب نرم بوده و چنین انقلابی به شکل یک انقلاب دینی با محور انسان تاکنون هیچ مابه‌ازایی بین انقلاب‌ها ندارد. یکی از آفت‌های انقلاب که تمام جریان‌های انقلابی با آن روبه‌رو بوده‌اند، آن است که پس از استقرار انقلاب یک‌سری مطالبات مادی به دنبال آن آمد. امروزه نیز دنیای غرب می‌خواهد انقلاب را به این سمت و سو بکشاند.

در ادامه این نشست مسئول بسیج دانشجویی و اساتید دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی سؤال‌هایی نظیر اینکه آیا در طول این 40 سال دانشگاه توانسته است مطالبات مردم را جوابگو باشد؟ و دانشگاه تا چه اندازه دغدغه اجتماع را دارد؟ و آیا دانشگاه به مسئولیت اجتماعی خود عمل کرده است؟ مطرح کرد.

هادی پاشایی با ذکر سه مؤلفه ارزش عمومی، دانشجوی متعهد و پژوهش متعهدانه برای دانشگاه افزود: در دانشگاه تراز انقلاب اسلامی، باید کردار علمی حاکم باشد یعنی یاددهی و یادگیری جدی باشد و دانشجویان به سطحی قابل قبول از دانش برسند و تولید دانش به عنوان یک مطالبه جدی دانشگاه فرض شود و دانشجو بتواند در جامعه به عنوان یک شهروند فعال ایفای نقش کند و نهایتاً پژوهش‌ها و تحقیقات دانشگاهی نتایج ملموس بیرونی در سطح جامعه داشته باشند. دانشگاه‌ها با وجود گسترش کمّی رشته، دانشجو، استاد و تولید محتوا در ژورنال‌های علمی نتوانسته است نقش عملی خود را در جامعه ایفا کند و نقش مؤثر و فعالی در توسعه پایدار جامعه داشته باشد.

رئیس دانشگاه پیام نور خوی نیز با بیان ابعاد آموزشی و پژوهشی دانشگاه‌ها درباره کارکردهای غیررسمی و نانوشته دانشگاه‌ها گفت: حاکمیت و سیاستمداران همواره انتظاراتی از دانشگاه‌ها داشته‌اند و دانشگاه‌ها را به سمت‌وسویی دیگر کشانده‌اند. به طور مثال افزایش سن ورود به اشتغال یکی از کارکردهای دانشگاه است و یا هدف از تأسیس دانشگاه‌ها تأمین نیروی انسانی کارآمد است.

نقی دادرسی افزود: در دوران پهلوی نیز علم‌گرایی و غربی‌سازی جامعه، به دانشگاه‌ها محوّل شده بود و به همین سبب دانشگاه‌ها به سمت سیاسی‌شدن حرکت کردند و نخستین محافلی که مظاهر غربی از جمله اختلاط زن و مرد در آنها ظهور کرد، دانشگاه‌ها بودند. با وقوع انقلاب اسلامی کارکردهای دیگری هم برای دانشگاه‌ها تعریف شد. مثل انسان‌سازی و حرکت به سوی تکامل و تأمین زیرساخت‌های علمی و فنی کشور که اینگونه کارکردها سبب بروز تناقض‌هایی با دانشگاه‌های غربی شدند.

سپس رئیس دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوی با اشاره اجمالی به تاریخ نهادهای علمی قبل و بعد از اسلام و تأثیر آنها در سرنوشت انسان‌ها گفت: با ظهور اسلام و تثبیت آن نبی‌اکرم(ص) مسجد را به عنوان یک نهاد آموزشی تعریف کرد و در جامعه متکثر آن روزگار مسلمانان ابتدا با آموزه‌های قرانی و سپس علوم دیگر آشنا شدند.

محبوب مهدویان با بیان سابقه تأسیس نخستین دانشگاه امروزی در ایران افزود: نخستین دانشگاه به سبک جدید، دارالفنون است که توسط امیرکبیر و برای جبران عقب‌ماندگی ایران تأسیس شد. امیرکبیر نبود فن و تکنولوژی را عامل عقب ماندگی ایران می‌دانست و همین ایده، مبنای تأسیس دانشگاه‌های بعدی در ایران شد. حتی بعد از انقلاب هم این اندیشه بر دانشگاه‌های ما همچنان حاکم است. در صورتی‌که اگر فرهنگ و اندیشه بر فن و تکنولوژی تفوّق نداشته باشد و با آن تلفیق نشود، جامعه به گمراهی کشانده خواهد شد و رشد و پیشرفت آن نامتقارن و سرطانی خواهد بود.

در پایان این نشست نماینده مردم خوی در مجلس شورای اسلامی با بیان خلاصه‌ای از خدمات حوزه و دانشگاه افزود: در طول 40 سال کارهای بی‌نظیر و ارزشمندی در حوزه و دانشگاه انجام شده اما ما نباید روی نقاط ضعف‌مان سرپوش بگذاریم و آنها را نادیده بگیریم.

سیدتقی کبیری با طرح این سؤال که آیا دانشگاه‌های ما در تراز انقلاب اسلامی هستند، افزود: دانشگاه‌های ما در برخی از شاخص‌ها بسیار خوب عمل کرده‌اند. مثلاً ما در شتاب رشد علم رتبه نخست جهان را داریم ولی مشکلات و معضلاتی هم داریم که باید تاکنون اصلاح می‌شدند ولی با توجه به شرایط استثنایی کشور هنوز پابرجا هستند. یکی از این مشکلات به آمایش سرزمینی مربوط است. در تأسیس دانشگاه‌های جدید و گسترش آنها در برهه‌های مختلف ارزیابی نظام‌مندی از عوامل طبیعی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی انجام نشده و توزیع متوازنی نسبت به قابلیت‌ها و منابع طبیعی و انسانی صورت نگرفته است و با توجه به غلبه سیاست‌زدگی بر عوامل علمی از سوی جناح‌های سیاسی ما شاهد توسعه بی‌رویه و نامتوازن مراکز آموزش عالی و دانشگاه‌ها بوده‌ایم. 

انتهای پیام/4103/