شرط عربستان برای کمک به سودان فراموشی آرمان قدس بود

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا - مجتبی اسماعیلی: چند روز پیش بود که «عمر البشیر» پس از چند ماه تظاهرات سراسری در سودان از جمله در «نیالا» مرکز ایالت دارفور جنوبی پشت تریبون رفت و گفت که تظاهرات اعتراض‌آمیز به سرنگونی نظام این کشور منجر نخواهد شد.

وی با تأکید بر اینکه تلاش دولت بر حل مشکلات اقتصادی کشور است، گفت: «ما گفتیم بحران وجود دارد، اما راه حل بحران خرابکاری و تخریب نیست. دولت با تظاهرات‌ و اقدامات خرابکارانه تغییر نخواهد کرد بلکه این صندوق انتخابات است که در این زمینه تعیین‌کننده خواهد بود».

اظهارات «البشیر» زمانی مطرح شد که دولت سودان چندی پیش برای تأمین سوخت از امارات کمک گرفت و بنا به تحلیل برخی کارشناسان رئیس جمهور سودان فریب‌ وعده‌های توخالی عربستان و رژیم صهیونیستی را خورده است. عربستان پیش‌تر قرار بود سوخت سودان را تأمین کند ولی بارها از زیر بار این مسئولیت شانه خالی کرده است.

سودان این روزها شاهد بحران‌های شدید اقتصادی در زمینه سوخت، دارو و نان آن هم در سایه اجرای سیاست‌های پولی و بانکی است. سیاست‌های اقتصادی دولت «البشیر» تاکنون نتوانسته بحران اقتصادی را مهار کند و میانگین تورم در سودان به بیش از 68 درصد افزایش یافته است. 

تحولات اخیر سودان و همچنین روابط دیپلماتیک میان ایران و سودان که چند سالی است به سردی گراییده، دستمایه گفتگوی تفصیلی خبرنگار خبرگزاری آنا با «امیر موسوی»، رایزن فرهنگی سابق ایران در سودان شد که در ادامه تقدیم می‌شود.

آنا: فشار اقتصادی و تورم مردم سودان را به خیابان‌ها کشانده است و شاهدیم معترضان در اثنای اعتراضاتشان موضوع سرنگونی حکومت «عمر البشیر» را مطرح کرده‌اند. تحلیلتان از وضعیت کنونی سودان چیست؟

موسوی: سودان آینده خوبی پیش رو ندارد، زیرا مردم این کشور از حزب‌گرایی عبور کردند و احزاب، دیگر پایگاهی میان مردم ندارند. الان نهضت فیس‌بوکی در سودان شکل گرفته و به بحرانی در سراسر این کشور تبدیل شده است. مردم سودان قیام و حتی برای دولت ضرب‌الاجل تعیین کردند، لذا بحران در سودان از مدت‌ها پیش از سفر «عمر البشیر» به سوریه آغاز، بعد از سفر گسترده‌تر شد و چند روزی است که آرام‌تر شده است.

اعراب به بشار اسد پیام دادند که آنها را ببخشد!

اتفاق مهمی که بعد از این سفر اتفاق افتاد این بود که  ارتجاع عرب خواستند آن را به سود خود رقم بزنند. آنها به رئیس جمهور و حکومت سوریه پیام دادند که اشتباهات گذشته اعراب را ببخشند. لذا امارات وارد عمل شد و سفارتخانه‌اش را در دمشق بازگشایی کرد و این روزها انگلیس هم درحال اسباب‌کشی به دمشق است. سعودی‌ها، قطر و دیگر کشورهای عضو اتحادیه عرب نیز به مرور زمان به سوریه بازمی‌گردند.

آنا: «البشیر» در اظهارات خود گفته که دولت این کشور از اول مخالف اخراج سوریه از اتحادیه عرب و قطع روابط با آن اتحادیه بود. سفر وی به سوریه با چه هدفی انجام شد؟

موسوی: سفر «عمر البشیر» به سوریه با هماهنگی امارات، عربستان و حتی برخی‌ها می‌گویند با اطلاع ترکیه بود تا راه را برای‌ عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با سوریه باز کند، زیرا «البشیر» هم با اخوان‌المسلمین در ترکیه و قطر و هم با عربستان و امارات رابطه دارد. سودان 3 تا 5 هزار جنگجو در یمن دارد که در راستای منافع سعودی‌ها با انصارالله می‌جنگند و این موضوع کمی نیست. از بُعد دیگر آنها وقتی از دامن ایران جدا شدند، ابزارهای خود را درخدمت منافع صهیونیست‌ها به کار بردند و به‌ رابطه با کشورهای مرتجع و رژیم صهیونیستی گرایش پیدا کردند. 

سوریه دیگر ارزشی برای اتحادیه عرب قائل نیست

علاوه‌بر این، معتقدم سوریه درنهایت به اتحادیه عرب خواهد پیوست، البته برای این کار اعراب باید از دولت سوریه بسیار خواهش و تمنا کنند، زیرا دمشق تمایل چندانی به بازگشت از خود نشان نمی‌دهد. من مدتی پیش سوریه بودم و صحبت‌های مختلفی انجام شد. از سویی نظر قاطع این است که اعراب باید از دولت سوریه عذرخواهی و تمنا کنند تا شاید دمشق به بازگشت راغب شود، زیرا مقام‌های سوری دیگر ارزشی برای اتحادیه عرب قائل نیستند.

از سوی دیگر به‌نفع اتحادیه عرب است که سوریه به این تشکیلات بازگردد. سوریه در دوران بازسازی قرار دارد و طبعاً هر کشوری بتواند وارد فاز سرمایه‌گذاری در آنجا شود، سود خواهد برد زیرا صندوق بین‌المللی مجبور است دست‌کم 400 میلیارد دلار در این کشور هزینه کند و کشورهای عربی نیز مجبورند آنجا را بازسازی کنند. طبق آمارهای موجود، 7 میلیون نفر از آوارگان باید به سوریه بازگردند و با این تحول، وضعیت جدیدی در سوریه به‌وجود خواهد آمد و سوریه پیروزمندانه از این میدان خارج خواهد شد.

آنا: مدت‌هاست ایران و سودان روابط دیپلماتیک سردی دارند و سودان گرایش خود به سعودی‌ها و رژیم صهیونیستی را علنی کرده است. این روابط را چگونه تحلیل می کنید؟ 

موسوی: من با «البشیر» رفاقت دیرینه دارم. وقتی روابط ایران و سودان قطع شد، با نظر برخی از مسئولین کشورمان به دیدار وی رفتم و درباره برنامه‌ها و موضوعات زیادی با هم صحبت‌ کردیم. «عمر البشیر» مدام ادعا می‌کرد ایران به سودان هیچ کمکی نکرد و وی مجبور شد از عربستان کمک بخواهد. من به رئیس جمهور سودان گفتم هرچه بخواهند انجام می‌دهیم ولی به موضوع فلسطین آسیبی وارد نکنند که «البشیر» در جواب گفت که کنار گذاشتن آرمان قدس، یکی از شروط همکاری عربستان با آنهاست. این خیلی بد است که بخواهیم وسط تنش‌های دیپلماتیک موضوع فلسطین را فراموش و به آن آسیب وارد کنیم. 

قبایل سودانی با قاطر به فلسطین کمک می‌کردند

این در حالی است که قبایلی در شمال سودان وجود داشتند که به فلسطینیان کمک و حتی با شتر و قاطر کمک‌هایی به غزه منتقل می‌کردند؛ این نقشه لو رفت و بالگردهای رژیم صهیونیستی در یک جنایت بزرگ تک‌تک این قبایل را هدف قرار دادند. جنایت از این لحاظ بود که قبایل سودانی از هیچ چیز اطلاع نداشتند و حتی نمی‌دانستند چه چیزی جابه‌جا می‌کنند، آنها از این راه تأمین معاش می‌کردند و برایشان مهم نبود در محموله‌ها چه چیز است. 

از سوی دیگر، نیروهای رژیم صهیونیستی می‌خواستند انبارهای سلاح ما در «الیرموک» خارطوم را هدف قرار دادند. «یرموک» پادگانی در شمال خارطوم است و سوله‌های بزرگی در آنجا وجود دارد که وسایل ارسالی برای غزه آنجا انبار شده بود. صهیونیست‌ها قصد داشتند این انبار را هدف قرار دادند ولی اشتباهاً انبار ترکیه را زدند و بلافاصله انبار تخلیه‌ شد.

دولت سودان 6 ماه است برای برقراری با ایران تلاش می‌کند

وزیر امور خارجه‌ سودان می‌گفت چرا وقتی خود فلسطینی‌ها درحال مذاکره با صهیونیست‌ها هستند، ما باید با رژیم صهیونیستی مشکل داشته باشیم و با آنها مذاکره نکنیم؟ بنابراین با این طرز تفکر تلاش کردند با تل‌آویو ارتباط برقرار کنند. البته سودانی‌ها حدود 6 ماه است تلاش می‌کنند با ما رابطه برقرار کنند، و امیدوارم این کار به سرانجام برسد. سودان اگر با ایران می‌ماند مشکلش حل می‌شد اما سعودی‌ها آنها را حمایت مالی نکردند، کمکی نیز از صهیونیست‌ها دریافت نکردند و از لیست تحریم‌ها نیز خارج نشدند.

آنا: نظرتان درباره استقلال سودان جنوبی از بخش شمالی چیست؟

موسوی: ماجرا از این قرار است که مقام‌های بخش جنوبی سودان با صهیونیست‌ها زدوبند کردند و سودان جنوبی مستقل شد. این موضوع به زیان دولت سودان است، زیرا 75 درصد نفت سودان، معادن عظیم طلا و ثروت‌های طبیعی، آب و ثروت کشاورزی در بخش جنوبی قرار دارد و دولت سودان خسارت زیادی از این جدایی می‌بیند. در واقع وعده‌هایی که صهیونیست‌ها به دولت سودان دادند فریب بود تا آنها قانع شوند سودان جنوبی از سودان جدا شود و استقلال پیدا کند.

انتهای پیام/4106/4033/