بررسی حضور مستشاری ایران در سوریه در کرسی آزاداندیشی دانشگاه آزاد
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا از کازرون، معاون فرهنگی دانشجویی واحد کازرون صبح امروز در این نشست با اشاره به طرح موضوع مناظره که در راستای افزایش سطح آگاهی دانشجویان و روشنگری بیشتر جامعه نسبت به تلاشهای انجامشده ایران در خارج از مرزهاست، گفت: در این خصوص اطلاع رسانی کافی صورت نگرفته است و هنوز تفکر بعضی افراد این است که هدف از حضور ایران در خارج از مرزها، نوعی دشمنتراشی و خارج از اصول و قوانین بینالملل است.
علیاکبر عارف افزود: حضور نیروهای نظامی در خارج از مرزها، نوعی دفاع پیشگیرانه است و باید این سیاست تقویت شود تا دشمن همانند گذشته فکر نفوذ به کشور را از سرش خارج کند و اگر این نیروها نبودند، همان روزهای نخست دشمن در خاک ما هم نفوذ و مانند دیگر کشورهای منطقه آن را تصرف میکردند.
در این نشست که با حضور جمعی از دانشجویان و با مشارکت دو نفر از دانشجویان بهعنوان نمایندگان گروهها در قالب مخالف و موافق جریان «حضور مستشاری ایران در سوریه» برگزار شد،شرکتکنندگان توانستند با ارائه دلایل، بیانات و نقل قولهای خود را مستندسازی کنند.
دانشجوی موافق حضور ایران در سوریه گفت: سوریه پل ارتباطی ایران و حزبالله لبنان است و داعش میخواست حزبالله را نابود كند و كمربند اصلی در این مسیر سوریه و هدفش نابودی سوریه برای دسترسی آسان به کشور ما بود.
وی گفت: دفاع از حرم حضرت زینب (س) كه یكی از زنان بزرگ عالم و ناموس امام حسین علیهالسلام است، وظیفه ماست و به قول دكتر چمران وقتی طبل جنگ به صدا درمیآید، میتوان مرد را از نامرد تشخیص داد. ممكن است بعضیها بگویند كه ما خودمان نان نداریم؛ چرا باید به كمك كشورهایی مانند سوریه و لبنان یا یمن برویم؛ اما این هزینهها از بودجه نظامی كشور تأمین میشود و ربطی به بودجه عمومی کشور ندارد.
دانشجوی دیگری که بهعنوان مخالف در این نشست مشارکت داشت با بیان اینکه سوریه موجب عقبافتادگی و ایجاد تحریمها علیه ما شده است، اظهار کرد: چند سال است كه ایران به بهانه آموزش و كمک نظامی و غیره در سوریه حضور دارد و بهصورت مستقیم و تن به تن در جنگهای سوریه حضور ندارد؛ اما با شهیدشدن تعداد زیادی از ایرانیهای مستقر از جمله شهید سردار همدانی، حضور نظامیان ایرانی در سوریه بهصورت علنی اعلام شد.
وی ادامه داد: بله درست است كه در قرآن كمک به همنوع آمده است؛ اما چراغی که به خانه رواست، به مسجد حرام است. چرا نباید به مردم كرمانشاه كه دچار حادثه زلزله شدهاند، کمک و هزینهها را آنجا صرف کنیم یا چرا نباید به مردم سیستان و بلوچستان كه دچار بیآبی یا كمآبی هستند، كمك كرد یا اگر به كشوری كمک میكنیم، باید سود و منفعتی از آنها ببینیم.
انتهای پیام/4062/خ
انتهای پیام/