سایه وحشت یک دختر بر سر رژیم صهیونیستی

گروه بین الملل خبرگزاری آنا: جدیدترین خبر درباره عهد التمیمی، دختر نوجوان فلسطینی، ممنوع‌الخروج شدن وی و خانواده‌اش از کرانه غربی رود اردن توسط رژیم کودک‌کش صهیونیستی است. نوجوانی که در رأس خبرهای غرب آسیا قرارگرفته، عهد التمیمی دختری فلسطینی است که باوجود نوجوان بودن، سربازان تا دندان‌مسلح صهیونیست را از خانه و کاشانه خود بیرون می‌کند و سیلی محکمی بر صورت سرباز مسلح صهیونیست می‌نوازد. همین اقدام وی چنان وحشتی بر ارتش کودک‌کش مستولی می‌سازد که آنان وی و مادرش را بازداشت می‌کنند. نوجوان فلسطینی تحت‌فشار دادگاه اشغالگران بازهم مقاومت می‌کند و به‌جای عذرخواهی اعلام می‌کند که این سرزمین ماست و شما باید از آن بیرون بروید.

عهد در همه رسانه‌ها

دیری نمی‌پاید که نه‌تنها در کشورهای عربی بلکه در سراسر پایتخت‌های اروپایی تصویر این نوجوان 16 ساله در دست فعالان حقوق بشر، مدافعان حقوق کودکان، جنبش‌های زنان، مخالفان مجازات کودکان، مخالفان جنگ و آزادی‌خواهان حقوق اجتماعی قرارمی‌گیرد. موجی از راهپیمایی‌ها علیه رژیم ضدبشری صهیونیستی به صدها و هزاران صفحه رسانه‌های جهان پیوند می‌خورد که با اعلام خبر بازداشت و زندانی شدن عهد التمیمی به استهزای این رژیم می‌پردازند. دختر نوجوان چه جرمی مرتکب شده بود؟ وی تنها از خود و خانه پدری و مادری‌اش دفاع کرده و با دست‌خالی در برابر سربازان مسلحی ایستاده بود که هرکدام دو برابر وی قد و قامت داشتند.

چرا این رژیم در برابر این کودک چنین واکنشی نشان داد؟ این سؤال مهم‌تری است که ما را به عبرتی بزرگ می‌رساند. مقامات تل‌آویو به‌ویژه تندروهایی مانند لیبرمن قصد داشتند با مجازات این دختر نوجوان مقاوم فلسطینی چنان درس عبرتی به کودکان و خانواده‌هایشان بدهند که برای همیشه از تظاهرات آنان در امان بمانند اما کار خدا نتیجه را وارونه کرد. آن‌ها منتظر عجز، ناله و گریه این دختر بودند اما آنچه دیدند مبارزه با سربازان و پلیس مسلح صهیونیست و به چالش کشیدن دادگاه فرمایشی این رژیم بود.

 عهد التمیمی با قدکوتاه و سن کم، آن‌چنان بر سر قاضی صهیونیست فریاد می‌کشید که گویی خشم وی چند برابر بیشتر از روز درگیری اولیه با مأموران صهیونیست در خانه‌اش بود. حالا آنان که می‌خواستند صدای وی را ساکت کنند در برابرش ساکت شدند و کسی را که قصد داشتند به‌عنوان ذلت زنان فلسطینی معرفی کنند در سیمای قهرمان آزادی‌خواه در جهان می‌دیدند.

به یاد رهبران قدیم، به‌جای رهبران اکنون

اگر درگذشته شیوخی مانند عزالدین قسام، یا احمد یاسین رهبران مبارز فلسطینی محسوب می‌شدند اکنون دختری حرف اول و آخر را در صحنه میدانی فلسطین می‌زند که نوجوانی بیش نیست. بی‌دلیل نیست که رسانه‌ها با وی مصاحبه می‌کنند و کشورهای مختلف از عهد برای سفر به کشورشان دعوت می‌کنند. این نوجوان سلحشور نشان داد ملت فلسطین مانند هر ملت مظلوم دیگری به سخنان کسی گوش می‌دهد که فریاد دادخواهی آنان باشد نه سازشگرانی که به طمع کسب امتیازات شخصی خود منافع ملی‌شان را وجه‌المصالحه قرار می‌دهند. حافظه تاریخ انگار که تکرار می‌شود؛ یاد روزگاری که عرفات نماد مبارزه بود و در تهران خواستار آزادی قدس بود نه روزهایی که در آمریکا وطنش را معامله می‌کرد.

انتهای پیام/ن