چهره بدون روتوش مخالفان صلح در سوریه

گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا: اجلاس سران ایران، روسیه و ترکیه در تهران توانست آنکارا را از مسیر تقابل با محور مقاومت خارج کرده و از توان این کشور برای رسیدن به آرامش و محدود کردن گروه‌های مخالف دولت در سوریه استفاده کند. اینکه ادلب به‌عنوان مهم‌ترین پایگاه باقی‌مانده در اختیار نیروهای وهابی بدون خونریزی خلع سلاح شود می‌تواند به عنوان موفقیتی در کارنامه سیاست خارجی ایران مطرح شود. به همین منظور و برای بررسی شناخت چالش‌های صلح در سوریه گفتگویی با سید مهدی علیزاده موسوی تحلیلگر مسائل غرب آسیا داشتیم. وی دانش‌آموخته مقطع دکترا در رشته علوم سیاسی و نیز سطح چهار حوزه با گرایش فرقه‌ها و جنبش‌های اسلامی است. موسوی ریاست سابق پژوهشکده حج و مدیریت حال حاضر موسسه البیان لبنان را در سوابق خود دارد. گفتگو با این تحلیلگر که اشراف کاملی بر مسائل منطقه و جهان اسلام دارد را با هم می‌خوانیم.

 * مسیر تحولات سوریه با توجه به صلح در ادلب چه خواهد شد؟

- ظاهر صلح این است که همه طرف‌ها به دنبال آرامش نسبی هستند و جان غیرنظامیان حفظ خواهد شد. اما باید دید در ادلب شرایط به چه سمتی حرکت می‌کند و چه قدرتی خواستار صلح نیست. این درست است که ترکیه هم قبل از اجلاس اخیر سران در تهران پذیرفت تا گروه‌های مسلح مخالف دولت سوریه، خلع سلاح شوند و این به لحاظ کاهش تلفات جنگی بسیار خوب است اما چالش بزرگ، کارشکنی بسیار مخرب آمریکا و رژیم صهیونیستی است که تمایل بسیاری برای تداوم ضربات به دولت سوریه دارند. به‌بیان‌دیگر آن‌ها زمانی می‌توانند سناریوهایی مانند حملات ساختگی شیمیایی به مخالفان دولت سوریه را مطرح و بهانه‌ای برای حمله به سوریه قرار دهند که اصولاً جنگی وجود داشته باشد. وجود پایگاهی برای جریان تکفیری مخالف دولت سوریه در ادلب این امکان را فراهم می‌کند که هر از چندی این سناریو را مطرح کنند. با آزادسازی این استان، همه مخالفان حکومت سوریه روحیه خود را کاملاً از دست می‌دهند و مبارزه با نظام را کنار خواهند گذاشت.

* ترکیه در مذاکره با سران ایران و روسیه قبول کرد که گروه‌های تکفیری را تحریم یا محدود کند و حتی النصره را تروریست نامید. چه در صلح و چه در جنگ احتمالی در ادلب آنکارا دقیقاً هدف خاصی دارد؟

- همه می‌دانیم که ترکیه در مدت هفت سال قبل، هزینه‌های بسیاری در سوریه پرداخته و هیچ سودی از این اقدامات نبرده است. اهدافی مانند تداوم سرزمینی، سرکوب اکراد و غیره را دنبال می‌کرد اما اینکه پذیرفته است نیروهای جدایی‌طلب محدود شوند، می‌تواند به آتش‌بس منجر شود اما مشکل اینجاست که آمریکا و رژیم صهیونیستی  آرام نمی‌نشینند تا سوریه به صلح و ثبات برسد. بلکه واشنگتن به دنبال فرصتی برای چینش جدید نیروهای تکفیری در سوریه خواهد بود و تجدیدقوای نیروهای وهابی از اهداف غیرقابل‌انکار آمریکاست.

*آمریکا و رژیم صهیونیستی  چه هدفی را از طریق مخالفت با صلح در سوریه دنبال می‌کنند؟

- در حال حاضر آمریکا و رژیم صهیونیستی از سرنگونی اسد مستأصل شده‌اند ازاین‌رو بیش از گذشته تلاش دارند، تا جریان وهابی در سوریه به‌عنوان مخالفان دولت، دارای مشروعیت شود. حتی اگر صلح کامل صورت گیرد، خیلی دور از ذهن خواهد بود که آمریکا این کشور را رها کند. این درست است که آمریکا در التنف پایگاه دارد اما آنجا ناحیه‌ای بیابانی، دورافتاده و تحت اشراف ارتش سوریه است. درحالی‌که ادلب منطقه‌ای کاملاً راهبردی است.

* به نظر شما آمریکا و رژیم صهیونیستی  برای تخریب روند صلح در سوریه به خونریزی بیشتر در این کشور نمی‌اندیشند؟

- تاکنون بیش از 350 هزار نفر در سوریه کشته‌شده‌اند، بنابراین برای آن‌ها مردم سوریه یا کشورهای همسایه مهم نیستند. انهدام هواپیمای روسیه در ادلب توسط رژیم صهیونیستی  این نکته را اثبات کرد که تا چه میزان ادلب و جریان‌های تکفیری وهابی حاضر در آن برای تداوم سیاست‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی دارای اهمیت است. آن‌ها حتی خطر اصطکاک با روسیه را هم به جان خریدند. این چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟

* سرنوشت 150 هزار نیروی تکفیری چه خواهد شد؟

- واقعیت جنگ سوریه در سایر نقاط نشان داده که بسیاری از مخالفان مسلح چه سوری و چه تکفیری‌های خارجی معمولاً متفرق می‌شوند. بسیاری سلاح را به زمین می‌گذارند و به زندگی عادی برمی‌گردند، برخی هم عملاً توبه خواهند کرد و نظام سوریه را خواهند پذیرفت. تجربه ثابت کرده وهابیان چه در افغانستان و چه در قفقاز و چه در کشورهای عربی صلح و آرامش را دوست ندارند و هر جا که قدرت یابند به ترور و کشتار دست می‌یازند. مگر اینکه دولت ترکیه کاملاً آن‌ها را تحریم کند.

انتهای پیام/