آنا گزارش می‌دهد؛
نشست تهران، آبی بر آتش جنگ‌افروزان منطقه/ روزهای بسیار حساس در انتظار سوریه
روسیه و سوریه در سویی و آمریکا در سوی دیگر در شرق دریای مدیترانه صف کشیده‌اند. روزهای بسیار حساسی فراروی پرونده سوریه و ادلب قرار دارد و اگر تلاش‌های احتمالی برای حلوفصل سیاسی اوضاع موفقیت‌آمیز نباشد، احتمال بروز درگیری‌های منطقه‌ای وجود خواهد داشت.
گروه بین‌الملل خبرگزاری آنا؛ اگر چند پازل از تحولات کنونی منطقه و جهان را در کنار هم بچینیم متوجه خواهیم شد دولت آمریکا که اکنون ریاست دوره‌ای شورای امنیت سازمان ملل متحد را برعهده گرفته است قصد دارد نقشه خطرناک خود را در سوریه پیاده‌سازی کند. این بار سلاح شیمیایی بهانه‌ای است تا آمریکا با همه توان نظامی خود و متحدانش در اطراف دریای مدیترانه مستقر شوند. درواقع واشنگتن قصد دارد مانع از پیشروی ارتش سوریه در عرصه مقابله با تروریست‌ها و افراد مسلح در شمال این کشور شود.
از بُعد نظامی، اطلاعات رسیده نشان می‌دهند دو زیردریایی آمریکا مجهز به موشک‌های تاماهاک در دریای مدیترانه مستقر شده‌اند. محل استقرار این زیردریایی‌ها در کنار ناوشکن‌های آمریکایی مجهز به همین نوع موشک است. همچنین یک ناوشکن دیگر آمریکا مجهز به موشک‌های ارلی برک اول سپتامبر (10 شهریور) وارد دریای مدیترانه شده بود.
در حال حاضر نیروی دریایی آمریکا دست‌کم 120 موشک تاماهاک در دریای مدیترانه دارد. بُرد موشک‌های تاماهاک به 1600 کیلومتر می‌رسد و ناظران معتقدند آمریکا قصد دارد از این نوع موشک‌ها برای بمباران اهدافی در سوریه استفاده کند.
از بُعد سیاسی نیز نماینده آمریکا در سازمان ملل متحد گفت: «شورای امنیت سازمان ملل متحد در ماه جاری میلادی دست‌کم سه جلسه برای بررسی اوضاع سوریه برگزار می‌کند.«
نیکی هیلی که کشورش ریاست دوره‌ای شورا را برعهده گرفته است، افزود: «پنجشنبه و جمعه نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد درباره اوضاع سوریه برگزار شد و قرار است 20 سپتامبر (29 شهریور) نیز جلسه مشابهی برگزار شود.«
همچنین دونالد ترامپ در کاربری توییتر خود نوشت: «بشار اسد نباید به ادلب حمله کند و روس‌ها و ایرانی‌ها نیز نباید خطایی مرتکب شوند زیرا ممکن است فاجعه انسانی رخ دهد؛ فاجعه‌ای که می‌تواند موجب کشتار هزاران انسان شود.» از این پیام رئیس‌جمهور آمریکا بوی جنگ به مشام می‌رسد؛ به‌ویژه اینکه دیمیتری پسکوف بلافاصله به آن واکنش نشان داد و قاطعانه درباره سخن گفتن آمریکا به زبان تهدید هشدار داد.
سخنگوی دفتر ریاست‌جمهوری روسیه گفت: «وجود افراد مسلح مخالف در ادلب فرایند صلح را با شکست مواجه می‌کند و از این شهر پایگاهی برای حملات علیه نیروهای روسیه در دو پایگاه نظامی حمیمیم و طرطوس می‌سازد.»
درگیری یا آتش‌بس؛ کدام‌یک سرنوشت ادلب است؟
تجربه نشان داده ترامپ برای اینکه بخواهد به جایی حمله کند نیاز به مقدمه‌چینی ندارد و حتی به تهدیدهای جهانی همچون روسیه بی‌تفاوت بوده است. ترامپ در زمان حمله ارتش سوریه برای آزادسازی غوطه شرقی و درعا هیچ توجّهی به هشدارها نداشت و درنهایت ناوگان دریایی خود را به دریای مدیترانه برد و با ادعای استفاده سوریه از سلاح شیمیایی به اهدافی در این کشور حمله کرد.
اینک و درحالی‌که ارتش سوریه به پیروزی‌های خود بر تروریست‌ها ادامه می‌دهد و آماده مقابله با عناصر مسلح در ادلب و شمال سوریه شده است، ترامپ قصد دارد بار دیگر با ادعای استفاده سوریه از سلاح شیمیایی مانع از تحقق پیروزی‌های ارتش این کشور شود. بهانه‌ای که دیگر نخ‌نما شده است و روسیه و سوریه آن را تکذیب کرده‌اند.
نیروهای ارتش سوریه که از زمین از سوی ایران و حزب‌الله، در هوا و دریا از سوی نیروی هوایی و ناوگان دریایی روسیه حمایت می‌شوند آماده مقابله با هرگونه تجاوز نظامی آمریکایی هستند که قصد دارد مانع از تسلط ارتش سوریه بر آخرین پناهگاه احرارالشام، جبهةالنصره و دیگر گروه‌های تروریستی شود.
همچنین ناوگان دریایی روسیه و آمریکا در سواحل سوریه در شرق دریای مدیترانه مقابل هم صف‌کشیده‌اند و اگر موضوع حلوفصل نشود آماده تقابل نظامی هستند. مانور نظامی روسیه در شرق مدیترانه که با مشارکت چین انجام می‌شود، بزرگ‌ترین مانور در نوع خود ظرف 40 سال گذشته است و این بدان معنی است که احتمال تقابل نظامی با آمریکا وجود دارد و فرماندهی عملیات روسیه حساب ویژه‌ای روی آن باز کرده است.
ائتلافی مخفی برای ضربه زدن به سوریه
پازل دیگری که تحولات منطقه‌ای را کامل می‌کند و بر فرضیه جنگ دامن می‌زند، جیب پر پول عرب‌هاست که حاضرند برای فتنه‌انگیزی در منطقه از سوی هر طرفی بریزوبپاش به‌راه بیندازند. طبعاً ترامپ مطمئن است در صورت وقوع درگیری با روسیه در ادلب، عربستان و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج‌فارس ازجمله امارات هزینه مالی بخش عمده‌ای از آن را پرداخت خواهند کرد.
رژیم صهیونیستی و تلاش‌هایش برای مقابله با حضور نیروهای ایرانی در سوریه روی دیگر سکه است. آن‌ها درزمینهٔ جلوگیری از حضور نیروهای ایرانی در خاک سوریه، فشار بر روسیه و حملات موشکی و هوایی به اهداف نظامی در خاک سوریه شکست‌خورده‌اند و حمله آمریکا به خاک این کشور می‌تواند فرصت دیگری برای صهیونیست‌ها باشد و بعید نیست آمریکا و رژیم صهیونیستی دراین‌باره توافقات پشت پرده‌ای داشته باشند.
آنچه این فرضیه را قوّت می‌بخشد، تهدیدهای وزیر جنگ رژیم صهیونیستی پس از انتشار خبر سفر وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ایران به دمشق و دیدار با رئیس‌جمهور سوریه است. در این سفر امیر سرتیپ حاتمی به حلب رفت و توافقی با حکومت سوریه امضا کرد که حضور نیروهای ایرانی را در خاک سوریه مستحکم‌تر می‌کند. لیبرمن از این موضوع خشمگین است و گفت حملاتش به اهداف ایرانی منحصر به خاک سوریه نمی‌شود و ممکن است تا مناطق دیگر همچون عراق امتداد داشته باشد. حملات موشکی رژیم صهیونیستی به شهرهای طرطوس و حماه و پیش از آن فرودگاه المزه یکی از نشانه‌های نگرانی عمیق صهیونیست‌هاست.
روزهای بسیار حساسی فراروی پرونده سوریه و ادلب قرار دارد و اگر تلاش‌های احتمالی برای حلوفصل سیاسی موضوع موفقیت‌آمیز نباشد احتمال بروز درگیری‌های منطقه‌ای وجود دارد.
نشست تهران؛ آبی بر آتش جنگ‌افروزان منطقه
پایان هفته گذشته حسن روحانی، ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان دور یک میز جمع شدند تا درباره تحولات سوریه رایزنی کنند. آن‌ها در پایان با انتشار بیانیه‌ای مشترک علاوه بر اعلام رضایت خود از دستاوردهای روند آستانه و تأکید بر پایبندی به حاکمیت، استقلال و وحدت جمهوری عربی سوریه و اصول منشور سازمان ملل متحد گفتند تنها با یک فرایند سیاسی می‌توان به تنش در سوریه پایان داد.
درهرصورت می‌توان این نشست را نقطه عطفی بر اتحاد هرچه بیشتر این ائتلاف سه‌گانه در راستای مقابله با تروریست‌ها و آبی سرد بر پیکر جنگ‌افروزان منطقه دانست، زیرا آن‌ها به این توافق دست یافتند که به‌طور مشترک در راستای آزادسازی ادلب به‌عنوان آخرین مأمن تروریست‌ها در سوریه بکوشند. طبعاً این نشست را می‌توان نقشه راه مذاکرات آتی سه کشور بر سر موضوع سوریه قلمداد کرد.
باوجود ائتلاف سه کشور و هم‌نظر شدنشان برای مقابله با تروریست‌ها در ادلب، نباید از این نکته غافل شد تا زمانی که منافع آمریکا در سوریه تأمین نشود آن‌ها همچنان مانع بزرگی برای نیل به اهداف ائتلاف سه‌گانه و مقابله با تروریست‌ها خواهند بود. برای اثبات این مدعا کافی است به حوادث چند سال اخیر در سوریه رجوع کنیم، هر بار که گروه‌های تروریستی در تنگنا قرار می‌گیرند، آمریکا به کمک آن‌ها می‌شتابد و مواضع ارتش سوریه را بمباران می‌کند و با این اقدام راه فرار عناصر گروه‌های تروریستی از مهلکه باز می‌شود
انتهای پیام/4077/4033/ن
انتهای پیام/
